maandag 29 september 2025

USA 2025 - dag 15 - van Kalispell naar Hamilton

 Vrijdag vandaag, na vier nachten in Kalispell vertrekken we weer, deze keer in zuidelijke richting. 

De zon is net op als we de spullen weer hebben ingepakt, vaatwasser en wasmachine draaien in het appartement,
En wij laden de auto weer vol en vertrekken.
We rijden een stukje in oostelijke richting naar het plaatsje Bigfork.

Daar hebben we weer een leuk restaurant voor het ontbijt gevonden.

Een leuk stadje, een beetje toeristisch door de ligging aan Flathead Lake.
Na het ontbijt rijden we de 44 km route langs Flathead Lake, onderweg veel fruitteelt, kennelijk goede vruchtbare grond.
Alex vroeg nog of ik nog een quiltwinkel wilde bezoeken, maar ik zei dat ik vandaag niets op mijn lijstje had staan. Ben een beetje quiltwinkel moe. Zoveel winkels die heel veel stofjes hebben van beren, herten, felle kleuren, batiks etc. Ik heb er niet zoveel mee.

Maar als ik onderweg langs de kant van de weg ‘Fabric’ zie staan op een bord, ga ik toch in de remmen. Mijn nieuwsgierigheid is geprikkeld.
Het ziet er niet echt uitnodigend uit, een soort schuur onder een gigantisch afdak…… het kan natuurlijk allerlei soorten stof zijn dat men hier verkoopt.
Maar het blijkt toch een Quiltshop te zijn.
Ik scan de rijen af naar iets van mijn gading, echt niets dat op mijn lijstje staat. Nog even achter in de winkel bij de backings kijken…..
En daar vind ik toch zowaar de stof waar Bernadet naar op zoek is. In ieder geval een deel van de benodigde hoeveelheid stof mee kunnen nemen.
Het duurde wel even voor ik aan de beurt was bij de kassa. Voor me twee dames die groot inkochten… komt me wel heel bekend voor eigenlijk…..
Een stuk verder reden we de stad Missoula binnen, we kwamen weer langs de Smokejumpers base. We waren daar jaren geleden voor een rondleiding. Heel indrukwekkend hoe deze mannen overal waar nodig natuurbranden te lijf gaan, vaak door ergens in de wildernis uit een vliegtuig te springen en met de weinige middelen die ze hebben deze branden te lijf gaan. Helden zijn het wat mij betreft.
Nu bezoeken we in Missoula het fort uit 1877, destijds gebouwd zodat het leger van hieruit de migranten die naar het westen van Amerika reisden kon beschermen tegen de Native American Indians.
Eerst bezoeken we het museum.


Altijd weer interessant, zo blijkt dat er al in 1941, voordat de Amerikanen inmenging hadden in WWll, zij in de havens opvarenden van schepen uit Nazi Duitsland en fascistisch Italië, oppakten en overbrachten naar Fort Missoula. Later gebeurde hetzelfde met Japanners. 
Altijd leuk als er quilts te zien zijn in een museum, dit was een prachtig qequilt exemplaar met behoorlijke  gebruiksschade.
Hier en daar was een poging gedaan de quilt te ‘repareren’.

Bezoekers wordt gevraagd een steentje te ‘tekenen’.
We staan er dus tussen…..

Na het binnengedeelte gaan we naar buiten. Heerlijk weer, dus geen straf een wandeling over het terrein te maken.
Er staat van alles, en wat voor de een ‘oude troep’ is, is voor de ander juist super interessant.
Ik krijg bij die oude schooltjes altijd zo’n ‘ Little House on the Prairie’ gevoel.

St. Michael’s Church uit 1863.

En Hayes Homestead Cabin uit 1900.



De geschiedenis van dit land, en zeker het westen, is voor wat betreft de emigranten die hier kwamen nog zo jong. 150 jaar is hier al heel erg oud…..
We rijden verder naar Hamilton, we hadden bedacht hier te overnachten maar wilden het nog niet vastleggen.  Het zou ook zomaar kunnen dat we in Missoula wilden blijven, of juist nog een stuk verder dan Hamilton rijden. 
Uiteindelijk besluiten we toch in Hamilton een hotel te nemen voor de nacht. Had al wat accomodaties online bekeken, we kiezen uiteindelijk voor de Quality Inn. 

We rijden even naar het oude centrum van Hamilton, in Main street tal van leuke winkels. Soms zie je stadjes met heel veel leegstand, maar hier zijn nog veel oude winkels te vinden in van die mooie oude panden. 


We eten een hapje bij de plaatselijke brouwerij. Op de tap de heerlijkste biertjes. Daar is echter bij wet wel een limiet aan gesteld. Niet meer dan 4 glazen per persoon. 

Je krijgt zelfs een briefje waarop wordt aangekruist hoeveel glazen je al hebt gehad. Heel bijzonder.
We kiezen beiden voor de Kabeljauw, die smaakt prima.

Morgen reizen we weer verder en rijden dan de staat Idaho weer binnen.

Happy Travels!
Yvonne


Geen opmerkingen: