USA 2025 - dag 6 - dagje Lewiston & Hells Gate SP

 Wakker worden, de deur van de cabin opendoen en dan dit uitzicht hebben. Ik zou er zomaar aan kunnen wennen. Niet zo goed geslapen, was toch een beetje bezig met de afwezigheid van de eigenaresse van de B&B. Een dame op leeftijd, daar kan natuurlijk zomaar iets mee gebeuren.  Misschien lag ze wel in het ziekenhuis, of erger, is ze gevallen of heeft ze op een andere manier het leven gelaten en ligt ze ergens in het gebouw. Haar auto staat er immers…… Ja, mijn fantasie gaat ‘s nachts een beetje met me op de loop. Hadden we misschien gisteren beter moeten kijken of ze ergens was?

Als we naar het hoofdgebouw lopen zien we nog een auto voor het gebouw staan. Binnen ontmoeten we Elizabeth, een gepensioneerde lerares aan een lagere school. Ze helpt Mrs. Moore regelmatig en verteld dat Mrs. Moore naar haar familie in Texas is om daar haar 90e verjaardag te vieren. Niets aan de hand dus gelukkig, al blijven we het vreemd vinden dat men er maar op vertrouwd dat we onszelf inchecken en alle deuren gewoon open laat. Kennelijk kan dat hier zonder gevaar voor insluiping en diefstal.

Maar goed, Elizabeth is een lieverd en maakt een heerlijk ontbijt voor ons.

Na het ontbijt gaan we op weg richting Lewiston in het westen van Idaho op de grens met Washington State.  Een rit van 54 mijl (87 km). We reden dit stuk al eens eerder, maar dan van west naar oost, jaren geleden op doorreis naar Montana.

De tank weer even volgegooid onderweg en na een uurtje rijden komen we aan bij Hells Gate State Park net ten zuiden van Lewiston aan de Snake River. Eerst even naar het Visitor Center voor een kaart van het park.

En we kijken even naar een film over de reis die Lewis & Clark op verzoek van President Thomas Jefferson in 1803 begonnen naar het westen van het continent. Een expeditie die veel ontberingen kende en die drie jaar zou duren.

Daarna parkeren we de auto een stukje verder en beginnen aan onze wandeling, veel ganzen aan de oever van de Snake River.

En even verder een grote groep wilde kalkoenen.

Al snel maakt het groene gras en de bomen die voor schaduw zorgen plaats voor prairiegras. 

Het pad loopt gestaag omhoog, en de zon brandt op onze hoofden.

Even uitpuffen, bijna boven…..

Gelukkig heeft Alex voldoende water in zijn rugzak meegenomen, we hebben het nodig! We weten nu waarom dit park Hells Gate (poort naar de hel) heet. 

Maar we hebben het wel gedaan en het had ook wel iets bijzonders in dit desolate landschap. We missen nog ergens een paaltje met de goede kleur en lopen via een andere route dan maar terug naar beneden. In de verte zien we de stad Lewiston liggen.

Eenmaal beneden na een steile afdaling is de schaduw van de bomen weldadig! 

Hebben we toch maar weer van de bucketlist af kunnen strepen.

We rijden naar Lewiston en shoppen even bij Maurices en TJ Maxx en rijden dan door naar Hobby Lobby. Nu we hier toch zijn….. de meeste strengetjes DMC van het boodschappenlijstje hier kunnen vinden.

Dan nog even langs de plaatselijke quiltshop, want je weet maar nooit…..

Nou niet dus…… hele aardige meneer die graag een praatje maakt, maar wat ik zoek kon ik ook hier niet vinden.

In Lewiston nog even gegeten voor we weer terug rijden, om op de veranda weer even te genieten van onze bezoekers. Eerst komt nummer één……

Al snel gevolgd door nummer twee, en even later lopen ze overal.

We rijden aan het begin van de avond nog even naar Dworshak Dam. Deze blijkt om 16.30 te sluiten, dan morgen nog maar even terug.

Nog wel even naar Dworshak reservoir gereden. Dit 55 mijl lange reservoir is aangelegd om overstromingen in de omgeving te voorkomen.

Als de zon bijna onder is rijden we terug naar de High Country Inn.

Via een scherpe bocht naar rechts het pad steil omhoog terug naar ons mooie plekje.

Het was weer een volle en mooie dag, morgen nog een dag hier voor we weer verder reizen.

Happy Travels!

Yvonne