Dinsdagochtend 16/9 opgestaan met het trieste nieuws dat Robert Redford (89) op zijn geliefde Sundance in Utah is overleden. Een plek die ook voor ons heel speciaal is, we hebben er vaak gewandeld. Wat heb ik altijd genoten van zijn acteertalent en zijn films. Een mooie leeftijd bereikt, maar toch verdrietig.
Zelfs het weer begint triest hier in Cascade, het zit potdicht door de mist.
Maar als de zon eenmaal opkomt verdwijnt deze snel en zien we weer een stralend blauwe lucht. Al snel is na het ontbijt alles weer ingepakt en kunnen we op weg.We rijden vandaag verder naar het noorden. In McCall maken we bij Payette Lake even een plasstop. Zo fijn dat je hier overal (schone) openbare toiletten hebt.
Bij New Meadows slaan we af de 95 North op en volgen de Little Salmon River.
Prachtige rit weer, soms langs wild stromend water en dan, als de rivier weer breder is, is het water zo glad als een spiegel.
Veel hoogteverschillen, bergje op en bergje af, goed voor hier en daar prachtige vergezichten.
Als we door Grangeville rijden stoppen we in Main street bij ‘Your Best Friends Quilt shop’.
De winkel verkoopt heel veel dingen van mijn vriendin Carmen, haar Easy piecing grid en veel van haar patronenboeken.
Ook heel veel Lori Holt stoffen en patronen.
Niet de stoffen gevonden die ik zoek, maar wel een pak met ‘soft&stable’ gescoord.
Het is inmiddels tijd voor een late lunch, we vinden aan de overkant van de straat een geschikt restaurant. We houden niet zo van de meeste grote ketens. We eten liever bij de plaatselijke restaurants waar we het eten een stuk beter vinden.Na Grangeville meandert de 95 verder langs de rivier. Heerlijk zo’n reisdag, die kan me nooit te lang duren. Echt genieten van de route, de rust en de ruimte……
In Orofino ook nog even gestopt bij de plaatselijke quiltshop ‘Wild Hare’. Helaas ook hier niet mijn smaak aan stoffen en ook niets van mijn boodschappenlijstje kunnen scoren.
Nog even gestopt bij de supermarkt, daar spot ik een pot met mijn favoriet Redvines (Amerikaanse drop). Maar ik heb me ingehouden en de pot netjes terug gezet. Het zoute eten hier is toch al niet goed voor mijn bloeddruk.
We verblijven de komende dagen in Ahsahka, ongeveer 10 km buiten Orofino, een plaatsje met 80 inwoners. In een B&B dit keer. Dat doen we normaal nooit, maar deze staat zo goed aangeschreven dat we deze ervaring niet wilden missen.
Als we om even voor 16.00 uur aankomen, via een zeer smal bergweggetje omhoog, lopen we naar de deur waar ‘Entrance’ op staat.We staan binnen in een gigantische ruimte waar de gasten ontbijten, maar ook andere dingen kunnen doen zoals een spelletje, TV kijken o.i.d.
We wachten even, we bellen, maar we zien niemand. Ook na een rondje gebouw niet. Er staat wel een auto buiten waar ‘High Country Inn’ op staat. De eigenaresse, Mrs Jo Moore (89) is nergens te bekennen.
We besluiten maar even te wachten, ze zal vast zo komen……
Ondertussen bekijk ik alle memorabilia in de ruimte, alles over de indrukwekkende militaire carrière van Mr. moore, maar ook vele prijzen, oorkondes, aanbevelingen en krantenartikelen over Mrs. Moore. Een dame die een vol leven had en heeft en veel voor de gemeenschap heeft gedaan.Na een poos wachten besluiten we toch maar naar onze cabin te lopen. We weten dat we ‘Eagles Nest’ hebben geboekt. De deur is open dus installleren we ons.
Wat een geweldige plek, wat een rust hier boven op de berg, je hoort echt niets…..op het af en toe vallen van een dennenappel na….
Tot 19.00 uur als de zon onder gaat, dan beginnen de krekels te tsjirpen.
En ook hier weer Whitetaile deer in de tuin, veel, heel veel, ze houden het gras hier kort. Ze zijn alert, maar niet echt bang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten