Vandaag doen we het weer rustig aan, we merken dat we niet meer zoals vroeger elke dag van de ochtend tot de avond op pad willen zijn, al zitten we niet stil natuurlijk……
Na een rustige start van de dag rijden we onze mooie groene wijk uit, een heerlijke schaduwrijke buurt met hele leuke huizen, ik heb al wat juweeltjes gezien waar ik zo in zou willen trekken.
We rijden de mijl naar het Northwest Montana History Museum dat is gevestigd in een oude high school.
In de eerst ruimte die we inlopen zie ik gelijk een aantal quilts, dat begint goed. Een Grandmother’s Flower Garden uit de jaren ‘30.
Deze Log Cabin zou uit 1890 stammen, maar dat geloof ik niet. Ik ben geen expert op het gebied van antieke quilts maar ik vind het moeilijk te geloven dat deze quilt al 135 jaar oud is.
Ik denk dat deze stoffen van veel later zijn.
Deze Log Cabin zou ongeveer even oud zijn, dat vind ik een stuk aannemelijker. Ik heb mijn suspectie wel kenbaar gemaakt bij het personeel. Daar moet de conservator nog maar eens goed naar kijken…..
We leren van alles over de geschiedenis van de stad Kalispell en over de originele native bewoners van dit mooie gebied.
Zo’n Grizzlybeer wil je toch niet in het wild tegenkomen? Alleen als je veilig in de auto zit misschien, maar niet op een smal bospaadje tijdens een wandeling.
Alleen die gigantische klauwen al….
Ook een mooie tentoonstelling over de houtkap in dit gebied, dat sloot mooi aan bij wat we hierover al leerden in Idaho.
Leuk om te lezen dat Flathead Lake één van de schoonste meren ter wereld is, we zullen later deze week als we weer verder reizen van het noorden naar het zuiden langs het meer rijden. Kalispell ligt aan de noordoever van het meer.
We rijden na het museumbezoek even naar Hobby Lobby, ik heb van Jacqueline nog een lijstje met DMC nummers gekregen die ik ga zoeken voor haar. En natuurlijk kijk ik zelf ook rond naar wat leuke dingen, en die zijn er genoeg!
Zelfs Alex weet al waar de DMC te vinden is in de gigantische winkel, alle garens zijn snel gevonden. Dan zelf nog even rondneuzen tot Alex zegt: ‘follow me’ een teken dat het tijd is om naar de kassa te gaan……via een paar omwegen …….
Alex stimuleert me eerder om een quiltshop te bezoeken dan dat hij me afremt. Er zijn er twee in Kalispell dus toch nog even kijken of er iets van het lijstje kan worden gestreept. De eerste winkel ‘Glacier Quilts’ is gigantisch.
En ja, ze kennen Kim Diehl, en hebben zelfs wat stoffen van haar. Een aantal dingen gevonden, dus helemaal blij!
Achter in de winkel waren vier dames bezig met hun eigen projecten op de naaimachine, dikke pret hadden ze. Dan krijg ik ook weer zin om wat te doen. Ik heb dit keer niets mee genomen omdat ik met een nieuw project moet gaan beginnen. Heb het nog niet gemist, maar als je de dames zo gezellig bezig ziet krijg je toch weer zin. Even een gezellig praatje gemaakt en hun werk bewonderd.
Daarna door naar de andere kant van de stad, als we aankomen bij de ‘Quilt Galery’ staat de parkeerplaats aan beide zijden vol met auto’s. Dat zijn wel heel veel klanten. Alex vermoedt een uitverkoop.
Maar als we de winkel binnenkomen staan er wat lege winkelwagentjes en zie ik twee klanten.
Alex gaat aan de koffie en ik neus wat rond. Er staan twee lange tafels met Kaffe Fassett stoffen en in een ruimte daarachter is het behoorlijk druk.
Even een kijkje nemen, allemaal dames en een heer bezig met Kaffe stoffen. Ik spreek de mannelijke quilter en hij verteld dat ze onder leiding van Kaffe een quilt maken. Ieder heeft haar (of zijn) eigen design wall, wat een luxe!
Verdraaid, de inmiddels 87-jarige Kaffe zit in een hoekje rustig te borduren terwijl zijn echtgenoot Brandon Mably druk bezig is met stoffen snijden.
Maar de ‘master’ geeft desgevraagd wel advies over stofkeuze etc. Leuk dat hij nog steeds zo actief is.
We hebben weer een leuk restaurant gevonden hier, zo’n ouderwets Family Restaurant.
Op tafel staan de karaf en de glazen water al klaar, gratis, je mag water drinken of je besteld er nog iets anders bij en ook daar krijg je gratis je glas weer aangevuld. Kom daar in Nederland eens om.
Een heerlijke salade en een Indian Fry Bread Taco gegeten.
Daarna naar het aan de rand van de stad gelegen Lone Pine State Park gereden. Bij de ingang moet je een envelop invullen met je gegevens en het benodigde bedrag in de envelop stoppen en deze in de box deponeren. Een flap van de envelop scheur je af en leg je op je dashboard en je bent klaar om het park in te rijden.
We parkeren en gaan op weg.
We lopen een korte wandeling met wat hoogteverschillen en prachtige uitzichten over de stad en de vallei.
In de knik, links van het midden van de bergen, zie je de toppen van Glacier NP opdoemen in de verte.
Lekker om na het eten nog even de benen t strekken.
Eenmaal terug bij het appartement, neem ik de koffer mee naar binnen die al 12 dagen in de auto ligt. De koffer was leeg, maar is de afgelopen dagen gebruikt om alle aankopen in te doen.Tijd om de boel eens even goed te ordenen. Het valt me alles mee, netjes opgevouwen past alles in een halve koffer.
Morgen nog een dagje naar een ander deel van Glacier NP.
Happy Travels!
Yvonne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten