Als je in New Hampshire bent, dan is de Kancamagus highway een route die je ‘moet’ rijden. De 34,5 mijl lange route over de 112 wordt gezien als een van de mooiste routes in de herfst.
Het is hier vlakbij dus we beginnen vanmorgen op deze route. We reden de route al eerder, maar toen in de zomer. Dat is toch anders.
De uitzichtpunten, je krijgt er geen genoeg van.
We rijden verder naar Franconia Notch State Park, het park is 8 mijl (13 km) lang en heeft tal van wandelpaden, en het mooie Flume Gorge.
We kopen kaartjes en worden gewaarschuwd dat we geen eten mogen meenemen. Er zijn beren in de omgeving en ze ruiken eten op kilometers afstand.
Flume Gorge, of zoals ze hier zeggen ‘The Flume’ is een natuurlijke kloof met Conway granieten wanden tot 27 meter hoog, de kloof is tussen de 6.10 m en 3.70 breed aan de voet van Mount Liberty. De Flume Brook loopt er doorheen. The Flume werd in 1808 bij toeval ontdekt door de 93-jarige ‘Aunt’ Jess Guernsey.
Het pad loopt eerst een stuk steil omhoog, we zien de covered bridge over de beek beneden ons.
Dan loopt het pad weer naar beneden….
En komen we bij de brug, een foto maken is lastig. Toeristen uit Azië doen zo lang over het nemen van foto’s, een trouwreportage schieten gaat sneller denk ik.
Alex was al wat vooruit gelopen, hij had nog wel een plaatje geschoten.
Het water stroomt over Table Rock, een gigantische rots.
Ppffff…. Opoe is boven, het is niet zo’n lange wandeling, ongeveer 4 km, maar de vele hoogte verschillen maken het pittig.
Maar zo ontzettend de moeite waard.
We wandelen op het gemakje terug naar het visitor center. Als we daar aankomen begint het een beetje te spetteren, we zijn mooi op tijd terug.
We rijden verder in noordelijke richting naar het plaatsje Littleton, als we daar aankomen is het al weer droog .
Er zijn niet zo veel quilt winkels hier, maar Littleton heeft er een, de ‘Sew far North Quilt studio’.
Ik heb een paar verzoeken gekregen van vriendinnen voor stofjes, de eigenaresse zoekt of ze de stoffen in de collectie hebben, helaas niet. Wel één stofje voor Jacqueline gevonden.
En uit de collectie een patroon voor een tas gevonden.
Littleton is een leuk typisch New England stadje.
Uiteraard met een wit kerkje.
We rijden verder en komen door Bethlehem, hier veel oude huizen, eens prachtig, maar nu echte opknappertjes. Er wordt hier, net als op veel plekken aan de weg gewerkt.
We rijden verder in oostelijke richting en komen door Crawford Notch State Park.
Crawford Notch State Park ligt aan US Highway 302, in het noorden van New Hampshire, tussen Bretton Woods en Bartlett. Het 5.775 hectare grote park beslaat het centrum van Crawford Notch, een belangrijke pas door de White Mountains.
Willey pond met Mt. Webster.
We hebben een mooi rondje gemaakt vandaag, weer veel gezien en genoten en een heerlijke wandeling gemaakt.
We besluiten de dag bij Tuckerman’s restaurant & tavern, een leuk en sfeervol restaurant.
Als we weer buiten komen is het inmiddels donker en ziet het er sprookjesachtig uit met al die lichtjes, alsof de kersttijd in aantocht is.
Ik hou niet van rijden in het donker hier, als de zon net onder is komen er ook altijd dieren de bossen uit, herten, dassen, wasberen…… zelfs elanden….. prachtig, maar niet op de weg. Gelukkig komen we niets tegen dit keer.
Happy Travels!
Yvonne
6 opmerkingen:
Weer een prachtige dag met mooie plaatjes.
Wat een prachtige dag hebben jullie weer achter de rug. Echt genieten van jou mooie fotos
War een mooie ronde hebben jullie gemaakt, prachtige herfstkleuren en zelfs een quiltwinkel 🥰 Groetjes
Oh, wat is dat genieten met al die herfstkleuren! Fijne verhalen en prachtige foto's. Fijn dat Alex niet meer hoeft te mummelen.
En weer zo mooi. Amerikafans en quiltfans kunnen zó op pad, gewoon jouw blog volgen. Heerlijk.
Steeds denk ik.... mooier gaat het niet worden, maar deze wandeling overtreft weer alles wat je ooit hebt laten zien.
Wat een schitterende natuur is daar, niet te overtreffen.
Een reactie posten