Elke ochtend als ik opsta en de gang door loop naar de badkamer moet ik even naar de foto’s van David kijken. Foto’s zeggen zoveel over iemand, je ziet waar iemands passie ligt, van welke muziek of sport ze houden etc.
Rosa Parks, burgerrecht activiste, is iemand die ik bewonder om wie ze was en waar ze voor stond en ik was blij verrast twee foto’s van haar te vinden. ( de onderste foto is Rosa Parks)Maar goed, uiteindelijk is er dan een douche genomen, ontbijt gemaakt en gegeten en rijden we naar Crystal Beach hieronder aan de straat aan Lake Bomoseen. Morgen gaan we hier weer weg en we nemen vandaag de tijd om hier in de omgeving nog wat dingen te ontdekken en bekijken.
Mooi plekje voor een laatste rustplaats zo aan het meer.
Achter onze straat rijden we een zogenaamde dirt road op, ( onverharde weg) de Pencil Mill road.Af en toe staat er een huis of een boerderij hier, maar het is er heerlijk rustig en supermooi rijden.
Na zo’n 7 km komen we aan bij Taconic Ramble State Park, een gratis park waar verschillende hiking trails zijn.
En er zijn beren in het park lezen we, ja waar niet zou je zeggen. Gelukkig blijven die vaak wel op afstand als ze mensen horen.
‘‘s nachts is het hier rond het vriespunt inmiddels, maar het warmt in de zon snel op, we lopen weer gewoon zonder jas te genieten van deze mooie dag. Wel de goede wandelschoenen aan gedaan vandaag.Er is een soort van Japanse tuin aangelegd in het park, wel leuk voor kinderen met vijvertjes en bruggetjes en rotsen om op te klauteren.
Het uitzicht op de omringende bergen is prachtig, de kleuren van de bomen zijn helaas niet in een foto te vangen.
Dat is zeker geen straf met dit uitzicht.
We rijden verder naar Rutland, nog even wat dingen halen bij Walmart zoals doorzichtig vinyl en ritsen en strijk fleece bij JoAnn’s, nodig voor een workshop die ik volgende maand ga geven.Weer aangekomen bij onze vakantie rental ligt een van Davids honden Tilly, lekker in de auto op een matrasje, maar komt ons gelijk begroeten. Het is zo’n lief beestje. David vond haar op straat in LA toen ze ongeveer een jaar oud was, Inmiddels is ze zeker 12 jaar en een behoorlijk bejaarde dame.
Inmiddels zitten de twee stukken van de prothese aan elkaar, het lijkt vooralsnog te werken, Alex heeft er tape omheen gedaan zodat het minstens 12 uur kan drogen en dan morgen maar kijken of het blijft zitten en er weer mee te eten is. Tot zo lang kijk ik even tegen een mummelmondje aan bij mijn schatje…..
Ach ja, we worden ouder, al die hulpstukken tegenwoordig….. eigenlijk moet je van alles een reserve hebben.
Happy Travels!
Yvonne
1 opmerking:
Een prachtige omgeving waar jullie hebben gewandeld. Vervelend dat Alex zijn prothese is gebroken, lastig ook met het eten. Hopelijk blijft het met lijm vast. Groetjes
Een reactie posten