Vakantie -USA - dag 14 - Kings River Overlook en Hobbs State Park

We rijden eerst richting Huntsville vandaag, ongeveer op anderhalf uur rijden. De route gaat door Hobbs State Park, een prachtige, maar bochtige weg. 

In Hobbs State Park houden we even een sanitaire stop, zo fijn dat hier overal (en ook nog gratis) toiletten zijn. Op de parkeerplaats staan hele bijzondere struiken die ik nog niet eerder zag met grote trossen paarse besjes. 

Van Hobbs State Park is het nog een stukje naar het McIlroy State Game Management Area, een gebied van 65 vierkante kilometer dat voornamelijk gebruikt wordt voor de jacht. We slaan van de highway af het gebied in en moeten dan nog een kleine 10 km rijden over onverharde wegen.

Die worden steeds smaller, maar gelukkig staan er op de afslagen bordjes en doet de GPS ook hier zijn werk, al geeft ie opeens aan dat we er zijn, midden op een karrespoor.....niets te zien, geen trail dat we moeten gaan volgen, geen plek om de auto te parkeren.....toch maar door rijden, hobbel de bobbel........

Dan komen we toch aan het eind van het pad, het is er niet druk......plaats genoeg om te parkeren.

Heel apart, in dit grote gebied, met ons twee, niemand in de wijde omgeving.

Na een poosje wandelen zien we dat we ver van ons af kunnen kijken. De eerste blik op de Kings River.

Een stukje verder het eigenlijke uitzichtpunt waar de bocht in de rivier goed te zien is.

Wat een prachtige plek weer, de stilte, de rust, het is moeilijk om te omschrijven hoe mooi het is.

 We lopen weer terug over het pad, een makkelijke route dit keer, geen geklim en geklauter.

En dan is het wel weer de bijna 10 km terug, geen andere bezoekers gezien, slechts een paar geparkeerde auto's met caravans, kennelijk wordt er gejaagd.

Langs de route terug naar Hobbs State Park staan weer zulke mooie oude schuren in het landschap, het is alleen zo lastig om te stoppen, dat lukt niet overal. Hier gelukkig wel even.

In Hobbs State Park lopen we het Historic Van Winkle Trail. Hier ook niet druk, wel twee andere bezoekers. Wat een verschil met de parken in het westen.

Peter van Winkle, bouwde een reeks korenmolens en zagerijen. In 1860 woonden van Winkle, zijn vrouw Temperance Miller van Winkle en hun acht kinderen in de buurt van de molen in een groot huis. 

Van Winkle sloot in 1861 een contract met het Zuidelijke leger om zestien hutten te bouwen met hout uit zijn molen in Camp Benjamin. 

Een hele mooie plek, aan een kraakhelder beekje.

Wel met een duister verleden ook, zoals zovelen in het zuiden, 'bezaten' de van Winkles slaven. 

We rijden een klein stukje langs het gigantische Beaver Lake, een stuwmeer in de Ozark Mountains dat is gevormd door een dam in de White River. Om een idee te krijgen hoe groot dit meer is, het heeft een kustlijn van 487 mijl (780 km) Ter vergelijking, de kustlijn van Nederland bedraagt 523 km.

Een vriendelijk hondje komt ons even begroeten, altijd leuk!

Volgende stop vandaag, een quiltwinkel.

Je zou het niet zeggen als je het pad op rijdt, het is meer een schuur......maar zoals zo vaak hier; schijn bedriegt.

Eenmaal binnen sta ik in een snoepje van een winkel! Prachtige stoffen, héél veel quiltkits, en wolletjes...

Heerlijk even neuzen tussen al dit moois.

Er blijven toch een paar fat quarters aan mijn vingers plakken, en waar ik blij mee ben een (bijna) witte daiwabo voor een quilter die in het quiltcafé in de bibliotheek komt. Zij heeft een kit gekocht voor een quilt waarin een witte daiwabo ontbrak, die ze wel nodig heeft volgens het patroon. Kan ik haar straks blij mee maken!

We rijden voor de laatste maal door het historische stadje Rogers.

En voor het laatst door Bentonville, waar we stoppen bij de Cracker Barrel.

Het eten smaakte weer opperbest hier, ik heb voor het eerst Okra gegeten. Ik zag ze vorige week zaterdag op de Farmers Market in Grove, een soort groene pepers maar dan geribbeld. Ze smaken echter niet pittig. De dame die ze verkocht raadde me aan het te proberen in een restaurant. Het is een typisch gerecht wat in het zuiden van de VS wordt gegeten. Ze worden in stukjes gesneden en krokant gefrituurd.

Viel niet tegen moet ik zeggen. Ik kan de smaak niet goed omschrijven, maar zeker niet onsmakelijk.

Na zo'n maaltijd heb ik het wel gehad voor de rest van de dag hoor! Het is maar goed dat we elke dag de nodige kilometers maken...... 

Happy Travels!

Yvonne