Vakantie USA - dag 11 - Pea Ridge Battlefield en Eureka Springs

 Wat ontzettend leuk waren al jullie lieve reacties om te lezen op het blog en mijn Facebook, het 1000e blog was zo extra feestelijk!

Maar nu gaan we weer over naar de orde van de dag. Maandagochtend, weer een mooie dag in zonnig Arkansas en wij rijden naar het Pea Ridge Military Park in Garfield 27 km ten oosten van Bella Vista.

We stoppen eerst bij het visitor center voor een kaart van park, de Ranger verteld ons dat de film over de geschiedenis van het park net begint, dus we schuiven aan in de filmzaal.

We zien een indrukwekkende film over de gevechten die hier plaatsvonden op 7 en 8 maart 1862 met als doel om Missouri te behouden voor de Union (de Noorderlingen). Ongeveer 2000 Confederates (de zuiderlingen) lieten hier het leven en van de Union 1384. 

De Amerikaanse Burgeroorlog was een vier jaar durend conflict van 1861 tot 1865 in de Verenigde Staten tussen de Noordelijke staten en de Zuidelijke staten. In veel staten vonden bloedige veldslagen en veldtochten plaats. De slavernij was de belangrijkste oorzaak van de burgeroorlog. Daarnaast waren er nog andere oorzaken zoals politieke spanningen tussen de federale regering en de deelstaten en tussen de Republikeinen en Democraten en economische spanningen tussen het industriële noorden en het agrarische zuiden.

De gevolgen waren vreselijk op alle vlakken; sociaal economisch was het zuiden een ruïne. De strijd kostte het leven aan 360.000 noorderlingen en aan 258.000 zuiderlingen. De verwoesting zou een haat creëren die een eeuw later nog voelbaar was.

We maken een rondrit over het battlefield, het eerste deel is wat breder want er zijn twee rijbanen. Al snel gaan we de loop op, die één richtingsverkeer is. Een prachtige route door dicht bos.

Leetown Battlefield waar twee zuidelijke generaals werden gedood, Ben McCulloch en James McIntosh.

West Overlook is gesloten door werkzaamheden dus rijden we door naar de Oost Overlook, overal herten in het bos, gelukkig levend hier, onderweg lag er al weer een jong ree kalfje dood op de weg, je maag draait om bij het zien.....

Er zijn er ook zoveel hier in de bossen en als ze vroeg in de ochtend en avond uit het bos de weg oversteken gaat het snel fout. Een reden waarom wij het niet fijn vinden in de schemer of donker te rijden hier.

Van hieruit heb je het beste uitzicht over het battlefield.

Een Ranger staat bij het uitzichtpunt om vragen te beantwoorden en dingen te duiden, dat is hier altijd zo goed geregeld. 

We zien vanaf hier de watertorens van Bella Vista, Pea Ridge, Bentonville, Rogers, Lafayetteville. Volgens de Ranger kunnen we 45 mijl ver zien (70 km)

Volgende stop, de Elkhorn Tavern. Toen we bij het Leetown Battlefield stonden, stopte er een auto. De bestuurder zei dat hij de Tavern ging openen en nodigde ons uit deze te bezoeken.

Stond al op ons lijstje, wat we niet wisten is dat deze maar twee keer per week open gaat en in de winter helemaal niet. We hebben dus geluk.

Op onze wandeling er naar toe heel veel grote krekels op het pad.

Het is een plek met een nare geschiedenis, daar kunnen we niet omheen, maar we genieten van de stilte in het park. Naast de Ranger en twee fietsers zijn we nog niemand tegengekomen. Het is perfect weer, strakblauwe lucht, ideaal om lekker buiten te zijn.

De herberg stond hier voor de reizigers om hen te voorzien van eten en een slaapplaats tot de gevechten hier uitbraken. Toen werden de gewonden hier binnengebracht en zo goed en zo kwaad als het ging verzorgd en/of geopereerd. De zuiderlingen staken het in brand in 1863 waarna het in 1965 weer werd opgebouwd.

De man die ons eerder vertelde de Tavern te openen zit inmiddels helemaal in zijn rol van zuiderling. Hij vertelt ons allerlei wetenswaardigheden. 

Op de ochtend van 8 maart werden door het vuurgeweld van de Union de Confederates (zuiderlingen) terug gedrongen.

We rijden door de prachtige Ozark Mountains verder in oostelijke richting naar het 40 km verder gelegen Eureka Springs. 

Een zeer bochtige smalle weg met veel moois onderweg en weer verlaten huizen en schuren.

Soms is de weg weer wat breder en kunnen we ook wat van de omgeving zien omdat we hoog rijden.

We stoppen bij Eureka Springs bij  Thorncrown Chapel. Jim Reed, een inwoner van Pine Bluff had in 1971 een stuk land gekocht om te gaan wonen na zijn pensionering. Omdat er veel mensen op zijn land stopten om van het mooie uitzicht te genieten besloot hij er een kapel te bouwen. Halverwege de bouw in 1979 was het geld op.  Jim besloot nog één keer te gaan kijken bij de half afgebouwde kapel en er daarna nooit meer terug te keren. Daar deed hij iets wat hij nog nooit had gedaan, hij knielde in de kapel om te bidden. Een paar dagen later ontving hij een lening van een dame uit Illinois die hem de gelegenheid gaf de kapel af te bouwen. De kapel werd geopend op 10 juli 1980.

Ook weer een heel bijzonder bouwwerk, niet zo  mooi als de Mildred B. Cooper chapel vonden wij, maar toch heel bijzonder.

We parkeren in het centrum van Eureka Springs, betaald parkeren hier, iets dat heel ongewoon is. We staan net te kijken wat we moeten doen als er nog een stel aan komt.
 Het is de bedoeling dat je 5 dollar in het vakje stopt dat correspondeert met het vak waar je auto staat. Heb ik dus net mijn portemonnee thuis laten liggen....je betaald hier immers alles met creditcard. 

Op welk nummer we staan vraagt Carol, de vrouw uit Tulsa Oklahoma met wie we bij het bord staan. Ik noem het nummer en voor ik het goed en wel besef heeft ze al 5 dollar betaald. 

Onwijs lief natuurlijk, ze willen van geen dank je weten. Nu maar hopen dat ik binnenkort de kans krijg om iemand ook zo te kunnen helpen als in 'Pay it forward".

Overigens zijn we het er wel allen over eens dat als je niets in een vakje schuift er ook geen haan naar kraait, het komt allemaal vast in een grote bak terecht. Er is niet te zien wie er wel en niet heeft betaald.

Het is inmiddels al lang lunchtijd geweest dus eerst de innerlijke mens even wat aandacht geven, mijn eerste hamburger deze vakantie en het is een goede van Angus Beef.  En wie zitten er aan het tafeltje naast ons? Het stel uit Oklahoma, over toeval gesproken!

We maken een wandeling door het leuke historische centrum van dit kleine stadje met ongeveer 2500 inwoners.

Het oude Basin Park hotel uit 1905. Dat is behoorlijk oud hier in Amerika.

De Ranger had gezegd dat je vanaf hier een mooi uitzicht hebt op de stad. We mogen met de lift naar boven om even te kijken op de 6e verdieping. Ze doen hier niet zo moeilijk.....

Boven twee hele grote balzalen, ik kan me voorstellen dat hier wat leuke feestjes zijn gegeven in vroeger tijden.

Kennelijk is hier ook een museum gevestigd geweest te zien aan deze foto.

Als je toch zo'n balzaal voor jezelf hebt moet je even zwieren en zwaaien natuurlijk...even net doen of ik 30 jaar jonger en evenzoveel kilo's lichter ben....😂

Via een steile trap lopen we weer terug naar de auto. De wandeling die we ook nog hadden bedacht in een park bij Rogers slaan we vandaag maar over..... morgen weer een dag.

Het is nog een uurtje terug rijden naar Bella Vista, weer door de mooie bergen met de vele bochten in de weg.

Happy Travels!

Yvonne