Zuid-Oost USA dag 21 en 22

Vanuit Kentucky reizen we terug richting Nashville waar onze reis begon. Vlak bij Paducah ligt de Kentucky dam met daarachter het gelijknamige, door de dam ontstane meer. Er is een stuk land ontstaan tussen dit meer en het Barkeley Lake van 688 vierkante kilometer dat 'Land between the Lakes' wordt genoemd.

 Het is één groot natuurgebied met een weg van noord naar zuid die we rijden. De Wapiti (Elk) zien we hier niet, die houden zich waarschijnlijk lekker schuil tussen de bomen waar het een stuk koeler is. De thermometer tikt de 35 graden aan. Wel moeten we twee maal een overstekende schildpad ontwijken op de rijbaan en we zien Bisons.

 Met deze warmte hielden de dieren zich ook rustig, de meeste lagen lekker in het gras.
In het onderste deel van dit stuk land steken we weer de grens over naar Tennessee, nu echt voor de laatste keer.
Het is een rustige rit door veel boerenland en ik vergaap me weer aan alle mooie boerenschuren die ik zie langs de wegen. Wat zou ik graag eens een paar weken langs al die oude schuren rijden om ze uitgebreid te fotograferen. Het lijkt me prachtig om dat te doen en dan wellicht wat meer te weten te komen over de geschiedenis van zo'n oude schuur. Waar werd die voor gebruikt? voor vee of graan? Werden er wellicht kerkdiensten in gehouden op zondag of een zomerse boerenbruiloft misschien?
Ik kan echt wegdromen bij die mooie houten schuren die vaak al lang verlaten zijn en eenzaam staan te verweren en langzaam worden overwoekerd......

 We hebben al diverse ongelukken gezien deze reis, werden regelmatig de kant van de weg in geduwd door gillende sirenes van hulpdiensten  maar als we vandaag ten zuid westen van Nashville de stad Columbia binnenrijden wordt het helemaal spannend. Eerst een live arrestatie van een aantal mensen door een arrestatieteam, overal politie wagens. Agenten met getrokken wapens.....en wij rijden er doodgemoederd langs.....en we zijn niet eens in het wilde westen!
Wat dat betreft merken we wel dat de criminaliteit hier beduidend erger is als in het westen van Amerika waar we vaak vakantie vieren maar de bevolkingsdichtheid is hier natuurlijk ook veel hoger.

 In het overigens rustige plaatsje Lewisburg ten zuiden van Nashville bereiken we ons hotel voor de laatste nacht. Een hotel midden in een woonwijk, dat zie je niet zo vaak maar wij vinden het wel prettig, dat maakt het maken van een wandelingetje in de omgeving wel zo prettig. Lekker huizen kijken en de altijd netjes gemaaide gazonnetjes.

Via Google vinden we een restaurant iets buiten het stadje. Op een groot parkeerterrein staat een soort schuur waar men werkelijk overheerlijk kookt. We genieten van onze laatste avondmaaltijd in Amerika.

Zaterdag rijden we na het ontbijt en het inpakken van de laatste spullen op ons gemak naar Nashville. In het plaatsje Spring Hill nog even een laatste Quilt-shop-stop.

Een winkel vol moderne stoffen dit keer, ook leuk en vrolijk maar niet mijn stijl. Wel weer een leuk gesprek over alles wat met quilten te maken heeft.
En omdat we er in Franklin toch langs rijden nog maar een keer bij de eerste quiltwinkel van deze reis gestopt. Ik heb nog een gaatje in de koffer dus er mogen nog een paar lapjes mee.

En Alex is niet zielig hoor! Die wordt voorzien van een lekker bakkie koffie door de dames in de winkel.
We lunchen nog even in Franklin, de laatste Root beer.......

En dan is het toch echt tijd om de auto weer in te leveren en terug naar huis te vliegen.  Fantastisch mooie reis weer gemaakt, genoten van deze voor ons onbekende staten die ons toch hebben verrast.
Met de Bee hebben we voor onze Amerikaanse quilt sister's in Virginia een schort van Volendamse stof gemaakt en ik mocht deze meenemen en in Amerika naar hen versturen. Op hun Bee afgelopen donderdag hebben ze het pakje geopend. Wat een leuke foto!

En natuurlijk ook een voor Kyle in Colorado.

Fijn dat de pakjes goed ontvangen zijn.

En zo we op zondag weer thuis en begint er op maandag gewoon weer een nieuwe werkweek. Ook goed om weer in het ritme te komen hoor!

Rosa was weer blij dat we terug waren en vanmiddag werden we getrakteerd op een heuse voorstelling met muziek en dans.

En ja, dat is natuurlijk ook genieten!

In mijn volgende blogje maak ik de winnaar van de give-away bekend.

Happy Stitching!

Yvonne