Zuid - Oost USA dag 5

Onze tijd in Nashville zit er al weer op en we reizen vandaag verder. In het zuiden van Nashville ligt het beroemde Loveless cafe waar we de dag met een ontbijt beginnen.
In 1951 begon het echtpaar Loveless hier met de verkoop van biscuits en kip aan hongerige reizigers aan de hwy 100, vanuit hun eigen huis. Al snel werd hun huis verbouwd tot restaurant en werd er een motel gebouwd. Het motel is nu omgevormd tot winkeltjes maar het restaurant doet nog steeds goede zaken.

.

 En de beroemde biscuits met zelfgemaakte jam smaken heerlijk, net als de gevulde omelet trouwens!
Op een paar honderd meter van het restaurant begint de 444 mijl (710 km) lange Natchez Trace Parkway. Een oude route gebruikt door pioniers en Native Americans en nu een toeristische route van Nashville naar New Orleans.

Een mooie bosrijke route, heel rustig, slechts af en toe komen we een auto tegen. Verder veel fazanten langs de weg en heel veel herten. Sommigen staan rustig langs de weg te eten maar af en toe rennen ze de weg over, soms vlak voor de auto langs, dat is schrikken!

We maken een wandeling naar de Jackson Falls, een aantal kleine watervallen.

We zien allerlei prachtige rupsen onderweg, wit en geel van kleur, de een nog 'hariger' dan de ander.

En we rijden een stukje van het oorspronkelijke pad. Ik kan me maar moeilijk voorstellen hoe het geweest moet zijn om dagen, weken of wellicht nog langer achtereen te reizen met paard en wagen.

Ook te bezoeken langs de Trace is het graf van Meriwether Lewis, militair en ontdekkingsreiziger die samen met William Clark op ontdekkingsreis ging naar het westen van Amerika.

In het zuiden van Tennessee verlaten we de Natchez Trace om richting Memphis te rijden door stadjes met klinkende namen als Savannah en Pocahontas.

We stoppen nog even bij het Shiloh Military Park. Ook hier werd hevig gevochten tijdens de Amerikaanse burgeroorlog.

 We rijden over de slagvelden met veel monumenten en bezoeken de begraafplaats.
En dan trap ik op het laatste stuk naar Memphis het gaspedaal iets te ver in. We zien de knipperlichten bij een school over het hoofd. Als ik de politiewagen achter ons aan zie komen met zwaailicht en sirene weet ik genoeg.
Voor het eerst in 38 jaar word ik staande gehouden......
Het blijkt dat ik 20 mijl te hard heb gereden, niet misselijk dus. Maar we maken een leuk praatje met de agent en komen er vanaf met een waarschuwing....

 In een groene villawijk in Memphis vinden we ons airbnb adres. Ons 'huisje' ligt in de tuin en is iets minder groot.

 We zoeken een restaurant in de buurt en vinden er een op loopafstand. In een aftands gebouwtje gaan we naar binnen bij' Peggy's healthy home cooking'.
We hebben geen idee wat we bestellen.....ja kip, zover begrepen we het nog wel.......
Het bleek kip zoals we het vroeger thuis aten, ouderwets gebraden met een groente waarvan ik nog steeds niet weet wat het was maar het smaakte goed en zoete aardappelen.
Altijd leuk om de gerechten uit de streek te proberen.

Het is geen straf om na het eten nog even de benen te strekken en terug te wandelen naar ons tijdelijke verblijf, we zien prachtige jaren-50 optrekjes onderweg.