Gisteren reden we langs de Colorado in oostelijke richting vanuit Moab, vandaag rijden we aan de andere oever in westelijke richting. Ook hier weer net zo indrukwekkend met die gigantische hoge rotswanden.
Na 11 mijl parkeren we bij het trail naar Corona Arch.
Al snel zijn we een eind omhoog gelopen.
Geen trein in aantocht dus we kunnen veilig het spoor over.
Onderweg mooie cactussen en de juniper (jeneverbes) struiken die vol met blauwe bessen zitten.We boffen met het weer vandaag, er hangt wat sluierbewolking en af en toe voelen we een koel briesje. Het kan hier behoorlijk warm worden dus dit is aangenaam. Uiteraard hebben we voor beide 3 flesjes water bij ons. Dat heb je hier door de hoogte, droogte en temperatuur echt nodig.
Een steil stukje is beveiligd met kettingen, zodat je niet naar beneden kukelt.
Als we op dit punt aankomen, krijg ik al een beetje een wee gevoel........
Een heel steil stuk waar je met behulp van kettingen tegenop moet klimmen. Ik probeer een stuk en bedenk me dan dat ik ook weer naar beneden moet. (ik ben heel goed in naar boven klimmen, maar durf vervolgens niet meer omlaag door de hoogtevrees) Halverwege dus maar besloten om eerst weer naar beneden te klimmen alvorens helemaal naar boven te gaan.
Ik zet door ook al overvalt de hoogtevrees me weer, ik weet dat ik niet hier halverwege kan blijven staan met in mijn handen een stalen ketting..... Ik sta te bibberen als ik eenmaal weer beneden ben. Het lijkt me geen goed idee helemaal naar boven te klimmen. Hoe zeer ik daar ook van baal en mezelf het liefst een flinke schop onder mijn......zou geven, maar ik kan me er niet toe zetten.
Alex gaat dus alleen verder en maakt een foto van mij, zielig zittend op mijn steen......:)
Nee hoor, ik heb zitten genieten van het uitzicht en de volkomen stilte........heerlijk!
Hij legt het laatste stukje van de wandeling dus alleen af en komt steeds dichter bij de gigantische Corona Arch. 42,5 meter breed en 32 meter hoog. Na Rainbow Bridge bij Lake Powell die wordt gezien als de tot nu toe grootste ter wereld, volgt Corona op een tweede plaats.
Van beide kanten bezien heel indrukwekkend, Aex geniet gelukkig van de wandeling.
Vlak bij Corona Arch is Bow tie Arch die inderdaad wel iets weg heeft van een vlinder das.
Ik zie beide bogen vanaf mijn verre pleisterplaats, en kan heel in de verte Alex zien lopen.
Eenmaal weer beneden lopen we samen de terugweg, en dat is ook een heerlijke wandeling.
Soms door het mulle zand en dan weer over een rotsig pad met veel klauterwerk. Goed oppassen geblazen dus.
Na een poosje zien we de Colorado weer liggen in het landschap.
We rijden nog zo'n 9 mijl verder en komen dan aan in Canyonlands NP. Hier geen mooie ingang waar je een kaartje moet kopen of je park pass moet laten zien. Nee, een dirt road die je een onbekend gebied van het park in leidt.
Dit is het Shafer trail dat via Long Canyon naar Dead Horse Point loopt of nog verder naar het Visitor Center in Canyonlands. De weg is hier en daar slecht begaanbaar met grote rotsen in de weg, en ernaast.
We rijden een heel stuk, een aanslag op je rug met al dat geschud, op een wat vlakker stuk bekijken we de kaart nog maar eens. Het stuk dat wij rijden noemen ze de 'onderhouden' weg. Het laatste stuk is niet onderhouden en daar moet je echt een 4x4 voor hebben. Nu hebben we wel vierwielaandrijving op de truck zoals ze zo'n auto met een bakkie (zoals Rosa het noemt) hier noemen, maar....om nu het risico te nemen met een huurauto lijkt ons niet verstandig.
We wisselen dus van bestuurder en Alex rijdt terug,
Kan ik genieten van het uitzicht in plaats van op de kuilen en rotsen in de weg en wat foto's maken.
Eenmaal weer beneden snel gestopt op de eerste de beste parkeerplaats voor een plaspauze na al dat gehobbel. Ook hier weer overal openbare toiletten, primitief weliswaar maar toch is het handig.
De zonnebloemen of wat er op lijkt, ze zijn een stuk kleiner, bloeien weelderig langs de kanten van de rivier.
Het water staat behoorlijk laag, overal zien we zandbanken en eilandjes in de rivier. Dat zagen we nog nooit eerder.
Als ik een foto sta te maken van de rivier, wordt ik aangesproken door een dame. Ze zegt dat er een beer te zien is aan de andere kant van de weg. Tegenover het bordje dat er staat. Ik speur en speur....het moet ongeveer 30 meter verder zijn......maar ik zie niets. Zit hij misschien tussen de bosjes? Nee, het is nog vóór de bosjes.....ik zie niets. Dan loopt de vrouw met me mee.
'Kijk, daar in de rots, de 'beer'. Haha....ja nu zie ik het, ik ging dus uit van een echte beer. Deleska vertelde gisteren dat er regelmatig beren worden gezien langs de rivier en ook af en toe in Moab zelf.
Maar deze is ook leuk, het stikt hier van de prehistorische rotstekeningen.
Dit is de hele rots, zien jullie de beer? Ik zal jullie helpen, het is te zien ongeveer onderaan in het midden naast wat groen.
Het was weer een prachtige dag, we zijn bezweet en stoffig en gaan eerst lekker een douche nemen alvorens we gaan eten.....bij het restaurant waar we tijdens ons eerst bezoek aan Moab veel aten.
Toen had het een andere naam en het hing er vol met oude foto's uit de jaren 50 en 60 toen hier veel Westerns zijn opgenomen. De klanten en het personeel wisten je van alles te vertellen over die tijd, vaak omdat ze zelf gefigureerd hadden. Nu heet het al jaren Moab Grill maar het eten is er nog steeds prima. Een goed besluit van de dag dus.
Happy Hiking!
Yvonne
8 opmerkingen:
Jullie rijden heel wat miles zo te zien, maar zeker de moeite waard. Natuurlijk ook voor ons want wij genieten mee. Zet je soms ook nog een steekje?
Prima dat je bent gestopt met lopen, dat moet ik ook nog leren. Vele male beter dan jezelf pushen omdat je vindt dat je het ook moet kunnen. Het was er vast prachtig, die natuur is dan zo overweldigend.
Wat indrukwekkend allemaal zeg!
Heel jammer dat je niet tot boven kon komen, maar toch knap dat je het altijd wel probeert. Leuke omgeving, heel indrukwekkend!
Ik schrok even toen ik las dat jullie de Shafer trail gingen rijden. Dat lijkt mij een hele klus met de grote truck. Ondoenlijk eigenlijk. Vooral als je langs de steile wand de weg naar beneden volgt. Heel smal en vol haarspeldbochten, waarbij je af en toe, regelmatig zelfs, de weg voor je wielen niet kunt zien. Wij hebben deze trail 2 keer gereden. Een keer van boven naar beneden en een keer van beneden naar boven. Twee heel verschillende ervaringen, maar heel erg leuk en spannend. Met een gemiddelde SUV met 4 wiel aandrijving is het goed te doen. Het is beide keren goed gegaan, maar we doen het nu niet meer. We willen het lot niet tarten dat we onderweg een lekke band krijgen! Better save, than sorry! Geldt ook voor steile hellingen!
Wat imposant weer!
Ooo alleen al erover lezen deed me kriebels in mijn buik voelen. Ik stond in gevoel naast je, halverwege daar boven en dan naar beneden kijkend, wetend hoe het zal zijn als je nog hoger gaat, knijpen in die ketting, tegen jezelf zeggend dat je je niet zo aan moet stellen, dat iedereen het doet en dan uiteindelijk beneden weer spijt hebbend.
Ik zou hetzelfde hebben maar echt heel goed dat je naar beneden bent gegaan en gebleven, het is vakantie, het moet leuk blijven en je weet dat je het uiteindelijk niet leuk zult vinden.
Goed gedaan dus!
Prachtige wandeling weer. Die bogen, schitterend! Jammer voor je dat je last hebt van hoogtevrees. Maar lager bij de grond is het ook meestal mooi!🤗
Een reactie posten