Vakantie USA - dag 18 - Ha Ha Tonka State Park

 Een stralend blauwe lucht vanochtend, zoals beloofd. We kunnen plannen gaan maken voor een dag buiten vandaag. Vaste prik tijdens het ontbijt; 'wat gaan we doen vandaag?' 

We hebben zin in een wandeling vandaag en rijden naar Ha Ha Tonka State Park bij Camdenton. Een ritje van ruim 20 minuten. De naam Ha Ha Tonka is een Osage Indian naam en betekent 'laughing Spirit' oftewel lachende geest.

We stoppen eerst bij het Visitor Center voor een kaart.

Bij het naar binnen gaan ontmoeten we Janet uit Flint, Michigan die net naar buiten loopt. Ze vraagt waar mijn T-shirt van Quilter's Mercantile vandaan komt. Ik vertel haar dat die uit Utah komt. Er volgt een leuk gesprek, over quilten en reizen en hoe leuk het is om lapjes te kopen als je op reis bent. Dan heb je als de quilt af is altijd nog een mooie herinnering aan de reis.

Gedurende de dag zullen we elkaar nog een paar keer tegen komen op verschillende plekken.

Visitor's Centers in National en State Parks zijn hier geweldig in Amerika. Er is altijd een schat aan informatie te vinden over het park, de flora en fauna, en er zijn altijd Rangers die je kunnen voorzien van alle info en (gratis) plattegronden.

Onze eerste stop zal zijn bij 'the Castle', of beter gezegd, de ruïnes er van. Het stenen herenhuis uit het begin van de 20e eeuw dat was gemodelleerd naar Europese kastelen uit de 16e eeuw. Robert McClure Snyder kocht Ha Ha Tonka Lake en Spring  en begon met het aanleggen van wegen. Hij wilde hier zijn oude dag slijten en begon zijn droom om Ha Ha Tonka Castle te bouwen. Door zijn tragische dood, hij was één van de eerste die in Missouri omkwam bij een auto ongeluk, kon hij zijn droom niet meer verwezenlijken. Zijn zoons bouwden het Castle af. Maar toen kwamen de crisisjaren en werd het verkocht en daarna een hotel tot het in 1942 door brand werd verwoest.

Het is een mooie rit naar de parkeerplaats.

Over een verhard pad lopen we omhoog richting 'the Castle'.

Ook onderweg kan je hier en daar zien waar je bent en welke wandeling je wil gaan maken.

Een prachtig uitzicht als je eenmaal boven bent.

En dan zien we de ruïne liggen, nog steeds groot en indrukwekkend, al zijn er nog slechts wat muren van over.

Zo ziet het er vanuit de lucht uit, dan is het nog indrukwekkender.

Grote roofvogels cirkelen boven het water.....

We wandelen van het ene uitzichtpunt naar het andere, wat een prachtig gebied hier!

En dan wandelen we weer terug naar beneden, naar de auto.

We parkeren de auto een stuk verder in het park en zien aan de overkant van deze arm van het grote Lake of the Ozarks het uitzichtpunt liggen waar we straks stonden. 

Hier beginnen we onze tweede wandeling.

Geen verhard pad dit keer, maar dat geeft niet, wel oppassen waar je loopt door rotsen en boomwortels maar goed te doen. Het pad loopt hier en daar wel flink steil omhoog, maar dat zijn we wel gewend. We genieten! 

Hier en daar prachtige uitzichten op 'the Castle' goed te zien dat we een flink eind omhoog zijn geklommen.

En op de watertoren, die staat ook op de berg een stukje bij Ha Ha Tonka Castle vandaan.

We lopen een heel stuk langs een rif en komen dan aan bij de trappen, 316 treden naar beneden. 

Dat zijn er heel wat, af en toe een stukje rechtdoor.....

En zelfs weer een stukje omhoog langs een mooie rotswand.

Maar vooral omlaag.....316 is best veel! Blij dat we de wandeling in deze richting zijn gaan lopen.

Beneden komen we aan bij Ha Ha Tonka Spring.

Het water in the Spring stroomt vanuit een netwerk van ondergrondse grotten en heeft een temperatuur tussen de 12 en 16 graden.

Het pad loopt langs de Spring (bron) en voert langs een ingestorte grot, dat is even een lastig stukje.

Maar dat mag de pret niet drukken, het is werkelijk een plaatje zo mooi, of zoals ze hier zeggen; 'postcard picture perfect'.

We komen langs 'het eiland' ook hier is nog een wandeling te maken. Doen we die ook nog? Ach waarom niet, we zijn hier nu toch.....

Een bruggetje verbind het vaste land met het eilandje.

Het pad gaat steil omhoog waarna we afslaan naar 'Balanced Rock, hier is bijna geen sprake meer van een pad, het is klauteren en klimmen, omlaag en omhoog en vooral goed oppassen waar en hoe je je voeten zet.

Maar dan kom je weer bij een wonderschoon stukje aan de andere kant van het eilandje.

We hoorde het water dat vanuit de bron het Lake of the Ozark instroomt al toen we boven op deze rotswand stonden op één van de uitzichtpunten  bij 'the Castle'.

We genieten even van het mooie plekje en gaan dan terug weer naar de andere kant van het eiland. Soms vraag je je af....waar is het pad?

Omhoog gaat wel, als je dan struikelt valt het vallen wel mee, maar als ik naar beneden ga.....ik heb al hoogtevrees als ik op een stoeprand sta.... en als je naar beneden valt..... ik kijk dus héél goed waar ik mijn voeten zet en grijp alles vast wat me kan helpen mijn evenwicht te bewaren...bomen, rotsen....

Mijn smartwatch, die bijhoudt dat ik aan de wandel ben, vraagt dan steeds;  'heeft u uw wandeling gepauzeerd?' Nee, ik ben nog steeds aan de wandel, maar het gaat niet zo snel.....😕

Ondanks dat deze laatste wat uitdagend was, is het genieten van de prachtige natuur in dit park.

We rijden het park weer uit richting Camdenton.

Tijd voor een welverdiende maaltijd. We kiezen voor Chuckwagon Café, staat goed aangeschreven en is echt weer zo'n leuke authentieke diner.

Waar de serveerster je aanspreekt met 'Honey'. Ik hou er van, we genieten van de maaltijd, Alex wordt zelfs verwend met spruitjes! Eén van zijn favoriete groenten.

Een toetje, hier meestal bestaand uit taart, gaat er niet meer in, maar onderweg terug naar huis stoppen we nog wel even bij de Dairy Queen voor een heerlijke sundae met aardbeien. 

Ook nog even gestopt bij de Walmart, was nog één ding vergeten te kopen voor Jacqueline....ik geloof dat ik nu bijna alles heb van mijn lijstje. De koffers zijn ook wel weer vol inmiddels......

Zo mooi als de dag begonnen met een strakblauwe lucht, zo mooi eindigt het weer om even voor 19.00 uur als de zon hier onder gaat. 

Happy Travels!

Yvonne