We worden wakker met een stralend blauwe lucht, een prachtige dag, erg warm in de buurt van Minneapolis maar hier een stuk noordelijker gewoon een hele aangename dag.
Na het ontbijt vertrekken we naar Temperence State Park, een stukje terug naar het westen. We passen makkelijk met ons zessen in de grote auto van Jerry. Als Diane en ik als eerste naar buiten lopen naar de auto, zien we een groot hert staan midden op de weg. Een moment kijkt het naar ons en staat doodstil, maar neemt dan een spurt het bos in.
Heerlijk even een wandeling maken, voldoende water mee voor onderweg uiteraard.....
Het eerste stukje van de rivier dat we zien is spiegelglad, hier heeft de rivier de ruimte.
Al snel gaat het pad omhoog, vaak met diverse uit de rotsen gehouwen trappen.
Volgens mij moeten we hier naar links....... of is het rechts......? Het ligt er maar net aan waar je staat natuurlijk.
Al snel zien we hoe de rivier zich door de nauwe kloof perst met diverse watervallen door de hoogteverschillen.
Vanaf de brug kan je goed de kloof inkijken en het water met grote snelheid zien stromen en vallen.
Ook leuk voor een grappige foto van ons op de brug, de schaduw schijnt mooi op de rotsen.
Overal zien we besjes groeien, we weten niet of deze eetbaar zijn dus we wagen het maar niet.
Op sommige stukken loop je wat hoger dan de rivier, maar op ander plekken kan je heel dicht of zelfs bij het water komen, wel af en toe een beetje klauteren over de rotsen, maar dat maakt het juist extra leuk. Een vlakke wandeling maken we al vaak genoeg in Nederland, dit is zoveel leuker!
Prachtig die verschillende kleuren van de rotsen in de rivier, waar het water soms langs en soms over stroomt.
We lopen een stukje van de rivier weg door het bos, veel ratelpopulieren (Aspen, mijn favoriete boom) en volop prachtige varens.
Als we bij een splitsing komen besluiten we weer terug te lopen, je ziet alle dan vaak weer heel anders vanaf de andere kant.
We stoppen even om iets te eten en te drinken.
Jacqueline P had voor Corrine stroopkoeken meegegeven van een bakker uit het dorp. Die vielen goed in de smaak bij de Amerikanen. Ze zijn dan ook overheerlijk. En hoe bijzonder is het om hier in het noorden van Minnesota een stroopkoek te eten die door een bakker in Katwijk is gemaakt.
Zo mooi al die rotsen in de rivier, de kleuren en vormen, je blijft kijken.
Nu we op de terugweg zijn komen we steeds meer mensen tegen, goed dat we vanochtend al vroeg op weg zijn gegaan, de warmte vooruit en ook de drukte. (al is 'druk' en relatief begrip, vooral als je het vergelijkt met de drukte in ons land)
Het was een heerlijke wandeling, eerst naar boven en op de terugweg weer naar beneden. We hebben genoten van de mooie natuur.
Aan het eind van de middag rijden we naar Grand Marais, op 25 minuten rijden van Lutsen. Dit is de laatste stad voor de Canadese grens. Nou ja, stad, een stadje met 1337 inwoners, niet echt groot, maar wel gezellig met behoorlijk wat toeristen in de zomer.
Corrine bespreekt een tafel op het terras bij het Angry Trout Café en lopen dan even het stadje in.
Even een kijkje genomen in de Trading Post.
Sommige gebouwen dateren zo te zien echt uit de jaren 50 van de vorige eeuw. Deze oude 'department store' bijvoorbeeld, lijkt zo uit een oude zwart wit film te komen.
Het plekje op het terras is perfect, op de hoek, in de zon.
Als de zon achter het dak verdwijnt, zijn wij klaar met eten en rijden we weer terug naar Lutsen.
Het was weer een prachtige, volle, heerlijke dag met ons zessen!
Happy Travels!
Yvonne
3 opmerkingen:
Wat hebben jullie een prachtige wandeling gemaakt!
Wow Yvonne wat een reis weer, wat zien jullie veel in prachtige gebieden. Zou zo in je rugzak meewillen,oh nee ik hou niet van rugzakken. Maar echt geweldig!
Mooie dag weer, groetjes Coby
Het Bovenmeer, ik wist nog niets hiervan, deze omgeving, dit meer nooit van gelezen. Zó leuk dus weer dat je ons meenam. Wat een heerlijke dag was dit weer. Bedankt Yvonne!
Een reactie posten