Quiltreis Amerika - dag 13 - Snow Canyon State Park

 Zoals elke morgen gaan we ook vandaag weer op pad, na het ontbijt maken we ons klaar voor onze laatste  dag in de omgeving.

We rijden als eerste naar St. George, over de kruising met de I-15 St. George Blvd op.

Onze eerste stop vandaag.....

Quilted Works, deze winkel mag niet ontbreken als je hier bent.....

In de longarm ligt een quilt die met een over all patroon wordt gequilt. 

Lapje hier, lapje daar, er zit altijd wel nóg een quilt of ander project in ons hoofd waarvoor we nét dát lapje kunnen gebruiken.

We steken daarna de straat over naar het volgende blok. In Ace hardware zat ook een quilt afdeling.

(we zien overigens heel veel 'sister wives' dit keer, net als hieronder. Het lijkt wel of er een SW conventie is hier in de buurt of zo)

Met de nadruk op zát, want de afdeling is opgedoekt. Ach dan neuzen we toch even bij andere leuke spulletjes.

Daarna rijden we naar Ivins, naar Snow Canyon State Park. 

De eerste korte wandeling die we maken gaat naar Jenny's Canyon, een van mijn favorieten.

Klein stukje omhoog klimmen....

En dan de smalle Slot Canyon in.

Het is maar een kleine slot canyon, maar het blijft indrukwekkend, die hoge rotswanden, het licht dat elke uur van de dag anders naar binnen valt.

Aan het eind van de canyon allemaal even poseren voor een mooi plaatje.

En dan lopen we weer terug, aan de kleine figuurtjes aan het eind is goed te zien hoe hoog de rotswanden zijn.

Het blijft bijzonder hoe in zo'n droge en dorre woestijn er toch soms van die mooie kleurrijke bloemen bloeien.

De volgende stop is bij Petrified Dunes (versteende duinen) we lopen over de slick rock omhoog.

Een  heerlijke wandeling in de zon, het is heerlijk weer, de jassen blijven uit. Zo loop je in de sneeuw in Zion en zo lijkt het wel zomer in het volgende park. De regen van woensdag heeft ervoor gezorgd dat de potholes gevuld zijn met water, dat geeft deze plek iets extra's.

Je kunt hier steeds iets verder omhoog lopen en elke keer is het uitzicht net weer anders.

We zijn het erover eens, eigenlijk wil je hier niet weg, maar gewoon de hele dag blijven en dan misschien in het donker genieten van de sterren in de donkere nacht.....

Maar we moeten weer terug naar beneden, in ganzenpas de duinen af......

We hebben trek gekregen van het wandelen, en stoppen voor koffie/thee/fris met iets lekkers bij Kneaders Bakery.

Nog even St. George in voor wat winkels die nog op het lijstje staan, de laatste inkopen worden gedaan.

Dan zijn we allen helemaal verzadigd en gaan lekker sushi en Chinees eten.

Eenmaal bij ons vakantiehuis aangekomen worden de koffers gepakt. Dat is altijd een hilarische bezigheid, pakken, wegen, herpakken, nog eens wegen. Kijken of de koffer wel dicht kan.....nee, dat gaat niet, heb jij nog een plekje over in de koffer? Ja hoor, kom maar hier, ik heb nog wel wat ruimte....weer even wegen, is de koffer niet te zwaar?

En natuurlijk lukt het weer om alles in de koffers te krijgen. 

De koffers gaan vanavond al in de bus, morgen vertrekken we vroeg naar Las Vegas, dan is het handig als (bijna) alles al in de bus zit. De pakploeg heeft binnen de kortste keren alles weer in de bus geladen, kanjers zijn het! De bus staat veilig binnen in de garage met al onze kostbare aankopen....

 

Net op tijd om nog even voor de laatste keer de rotsen rood te zien kleuren vanaf het balkon boven. 

Wat was het een fantastische reis, het is toch altijd weer spannend of alles goed zal gaan en alle verwachtingen uit zullen komen. Het is zo ontzettend gezellig geweest met elkaar, de groep was hecht, een ieder was bereid een ander te helpen, daar waar nodig. Geen onvertogen woord gevallen, heel uniek om mee te maken weer hoe bijzonder het is om met een groep vrouwen met ieder een ander levensritme, zo een gezellige tijd te hebben met elkaar. Zo veel lol gehad, dat wordt straks weer afkicken thuis. Al is het ook goed en fijn om weer naar onze partners terug te gaan en ons gewone ritme (en voor de meeste werk) weer op te pakken.

Morgen dus een reisdag, als alles goed gaat en er zijn geen vertragingen o.i.d. dan wordt het laatste blogje een korte want dan is er niet veel te verhalen.

Leuk dat zo veel familieleden en vrienden dit blog hebben meegelezen en zo op de hoogte bleven van het wel en wee van ons. En natuurlijk ook de andere bloglezers (en schrijfsters) die dit blog al jaren volgen. Het was weer (bijna altijd) leuk om jullie enthousiaste commentaar te lezen op onze avonturen!

Happy Travels!

Yvonne