Zondagochtend in Fort Worth, we slapen wat uit, ontbijten en lopen dan naar buiten. We zitten op loopafstand van downtown Fort Worth.
Zo net na 10 uur op zondagochtend is het rustig in de stad.
Al wordt er ook gewerkt, deze mannen zijn de ramen aan het zemen van deze wolkenkrabber. Dan ben je nog wel even bezig.Ook de hal van het Central station is zo goed als verlaten.
We kopen twee kaartjes naar Dallas. Je mag met dit kaartje ook met andere treinen in de regio reizen. Voor mij kost het $12 en voor Alex, omdat hij senior is $ 3, wat een koopje.
Ook in de trein is het rustig, hele coupé voor onszelf.
Na een uurtje komen we aan in downtown Dallas.
Het oude Dallas County Courthouse of 'Old Red' zoals het in de volksmond heet is nu een museum.Wij lopen naar een ander gebouw, ietsje verder aan de overkant van Old Red.
Dit is het gebouw waarvan President Kennedy werd beschoten. Daar, op de 6e verdieping rechts. (dat is de vijfde voor ons, hier tellen ze de begane grond als 1)Vanuit dat raam in het schoolboeken magazijn zou er geschoten zijn.
Nu is er het 'sixth floor museum' gevestigd en we zien dat er een verdieping hoger ook een speciale tentoonstelling te zien is.En natuurlijk een groot deel over die ene dag, 22 november 1963.
Van minuut tot minuut is te zien op oude beelden, foto's en documenten wat zich afspeelde voor en na 12.30 uur toen de schoten vielen.
Heel bijzonder dat nog geen twee uur later de kist al in de Air Force One werd geladen. Als je bedenkt dat er eerst naar een ziekenhuis werd gereden, de dood van de President werd vastgesteld. Het lichaam gekist en naar het vliegveld gereden. Wat kan één foto dan veel zeggen.
Stap voor stap is het hele proces te zien, de bewijzen die zijn verzameld tegen Lee Harvey Oswald.
Heel indrukwekkend allemaal. En nog steeds wordt er gediscussieerd over de theorie dat het een samenzwering was, of Oswald wel of niet de dader was etc.
Stap voor stap is het hele proces te zien, de bewijzen die zijn verzameld tegen Lee Harvey Oswald.
Ook weer zo'n bijzondere indrukwekkende foto.
Heel indrukwekkend allemaal. En nog steeds wordt er gediscussieerd over de theorie dat het een samenzwering was, of Oswald wel of niet de dader was etc.
We lopen een verdieping hoger naar de tentoonstelling over de 'Poor People's Campaign'. tegen armoede in de US in 1968. De campagne eiste economische en mensenrechten voor arme Amerikanen met verschillende achtergronden. Na het indienen van een georganiseerde reeks eisen aan het Congres en uitvoerende instanties , richtten de deelnemers een protestkamp van 3000 personen op in de Washington Mall waar ze zes weken verbleven in vreedzaam protest. Martin Luther King was een van de drijvende krachten achter de campagne.
Weer een lesje in geschiedenis gehad. Veel van de armoede en honger die er in 1968 nog heerste was in dit deel van het land, het zuidwesten van Texas, New Mexico en Arizona. Na hier een paar weken te zijn geweest, kunnen we ons dat goed voorstellen. Nog steeds zie je dat hier armoede is.
Het is omringt door hoogbouw en lijkt misplaatst. Hij stond oorspronkelijk ook op een plaats hier een eindje vandaan, maar wel mooi dat de cabin bewaard is gebleven dicht bij waar het ooit werd gebouwd.
Het eenvoudige, maar door de afmeting toch indrukwekkende John Fitzgerald Kenndy Memorial.
Laarzen, kleding, tassen en hoeden in het duurdere segment, er staan niet eens prijzen bij, maar het zijn handgemaakte kunstwerken dat is zeker. Toch maar niet voor bezweken.
We wandelen terug naar het station, het is inmiddels iets drukker geworden als we terug reizen, maar waarschijnlijk niets vergeleken met de treinen vol forensen die doordeweeks rijden.
In Fort Worth lopen we de mijl vanaf het station weer terug naar Henderson street. Dit beeld staat op W 7th, het is ruim 15 meter hoog. 'Man with briefcase.'
We zijn weer terug bij ons appartementencomplex, het is best groot, met allemaal trapjes en gangetjes, maar na een paar keer naar beneden en boven te zijn gelopen beginnen we te begrijpen wat de kortste weg is.
Weer een lesje in geschiedenis gehad. Veel van de armoede en honger die er in 1968 nog heerste was in dit deel van het land, het zuidwesten van Texas, New Mexico en Arizona. Na hier een paar weken te zijn geweest, kunnen we ons dat goed voorstellen. Nog steeds zie je dat hier armoede is.
Wat een prachtige naam; George Crow Flies High.
Heel indrukwekkend allemaal wat we hebben gezien. We lopen het centrum van Dallas verder in en zien op een pleintje een Cabin staan.
Zo zou je denken dat de cabin ergens op het platteland staat, maar niets is minder waar.Het is omringt door hoogbouw en lijkt misplaatst. Hij stond oorspronkelijk ook op een plaats hier een eindje vandaan, maar wel mooi dat de cabin bewaard is gebleven dicht bij waar het ooit werd gebouwd.
Het eenvoudige, maar door de afmeting toch indrukwekkende John Fitzgerald Kenndy Memorial.
We eten bij de Mexicaan, echt heerlijk weer en altijd zo kleurrijk.
In het historic district gaan we nog even naar deze Western winkel.
Laarzen, kleding, tassen en hoeden in het duurdere segment, er staan niet eens prijzen bij, maar het zijn handgemaakte kunstwerken dat is zeker. Toch maar niet voor bezweken.
We wandelen terug naar het station, het is inmiddels iets drukker geworden als we terug reizen, maar waarschijnlijk niets vergeleken met de treinen vol forensen die doordeweeks rijden.
In Fort Worth lopen we de mijl vanaf het station weer terug naar Henderson street. Dit beeld staat op W 7th, het is ruim 15 meter hoog. 'Man with briefcase.'
We zijn weer terug bij ons appartementencomplex, het is best groot, met allemaal trapjes en gangetjes, maar na een paar keer naar beneden en boven te zijn gelopen beginnen we te begrijpen wat de kortste weg is.
Het was weer een dag vol indrukken, en lekker veel kilometers gelopen.
Happy travels!
Yvonne
3 opmerkingen:
Boeiend bezoek lijkt me.
Wat is dit interessant, geschiedenis is altijd mijn favoriete vak geweest. Boeiende dag dus👍🙏
Een dag vol met geschiedenis. Ondanks dat ik pas 11 jaar was herinner ik me die gebeurtenis nog goed. Groetjes, Mirjam
Een reactie posten