Vrijdagochtend zijn we weer vroeg uit de veren. We rijden weg bij Lajitas Golf Resort als de zon opkomt.
En als we 10 minuten later neerstrijken op het terras voor het ontbijt in Terlingua is het al weer aangenaam warm.
Een deel van Terlingua is een 'ghost town' oude verlaten gebouwtjes die hun beste tijd hebben gehad. Ze breken hier gewoon niets af, er is plek zat dus je bouwt iets verder gewoon weer nieuw.
Ook weer zo bijzonder deze begraafplaats, het valt ons op dat er zoveel jonge mensen liggen.
Zou het hierdoor komen?
Het karakter, beroep of liefhebberij van de overledene wordt wel goed uitgebeeld.
We laten Terlingua achter ons en rijden naar Big Bend NP
Onze route vandaag gaat door het park, eerst helemaal naar de andere kant, naar Rio Grande Village in het oosten. En daarna verder naar het noorden waar we het park zullen verlaten.
Na deze tunnel parkeren we om naar een uitzichtpunt te lopen. We ontmoeten onderweg een stel uit Michigan die we gisteren ook al ontmoette. Er zijn maar heel weinig toeristen in het park en al is het zo groot als een twaalfde deel van Nederland, dan kom je elkaar toch zomaar weer tegen.
We hebben zo leuk lopen kletsen dat we geen foto's hebben gemaakt. Maar ook weer gezellig, en leerzaam zulke gesprekjes over Amerika, Nederland, de overeenkomsten, de verschillen, werk, reizen etc.
We willen het Nature trail lopen dat start bij Rio Grande Village, daar staat inderdaad een bord. We moeten het pad nemen achter kampeerplaats # 18. Die vinden we, maar geen pad, we proberen achter de struiken een pad te vinden, maar zien in de zanderige grond alleen sporen van dieren, geen voetstappen. Dan maar weer verder zoeken. We zien een truck van een Ranger staan en vragen hem waar we de trail kunnen vinden. Blijkt dat we naar een andere camping moeten een eind verderop. Lekker duidelijk weer, maar elk nadeel 'heb' zijn voordeel, we zien nu deze Javelina's de weg oversteken. Javelina's of navelzwijnen in het Nederlands komen alleen in het zuidwesten van de US voor in New Mexico, Texas en Arizona.
Zo leuk, elke keer komt er weer eentje uit de bosjes tevoorschijn om over te steken. We rijden naar de volgende camping en zien daar een parkeerplaats voor het Nature trail. Overal worden we gewaarschuwd voor beren, slangen en mountain lions (puma). We lezen op een van de borden dat je als toerist in Big Bend altijd in het gebied van minstens één mountain lion bent. Lekker dan! Ik las vorige week over een aanval op twee dames in een canyon bij Salt Lake City door een mountain lion. Niet leuk dat soort dingen, maar eerlijk gezegd lezen we de info, weten we wat we wel of juist niet moeten doen bij een ontmoeting met één van deze dieren, maar zijn er verder niet mee bezig. Anders zouden we de auto niet uitkomen en je ziet een park nu eenmaal het beste als je te voet verder gaat.
Dus gaan de flesjes water weer mee, want je klokt wat weg tijdens een wandeling in de warmte en genieten we weer van een mooi rondje.
Ik stop bij het bordje 'Overlook', Alex loopt het laatste heuveltje nog even op en maakt dan deze foto. Ja, daarom heet het ook een overlook, een weids uitzicht zonder rotsen er voor.
Er zouden hier schildpadden zitten, en dat geloven we direct, maar wij hebben ze niet gezien.
Wat we wel zagen was deze roadrunner. We zagen er al veel onderweg, maar ze zijn zo snel. En ze rennen inderdaad met een noodgang de weg over, ze halen snelheden van 20 mijl per uur.
Dez bleef echter stil zitten en liep zelfs naar een stronk vlak bij ons om even te poseren en met zijn veren te pronken, de uitslover!
We rijden weer terug naar de hoofdweg, terug door het tunneltje.
En dan richting het noorden het park uit, dat deel vonden wij niet bijster interessant of mooi. We zijn blij dat we gisteren de rit naar St. Elena Canyon hebben gedaan, dat was echt het mooiste deel.
In Marathon stoppen we voor een late lunch, een heerlijke tonijn sandwich, en worden geholpen door de dubbelganger van Giel Beelen.
Daarna rijden we verder naar Fort Stockton voor de nacht.
De schaduwen worden al langer als we gaan eten, we lopen naar het restaurant dat een stukje bij het hotel vandaan ligt.
Uit eten gaan is hier een kwestie van zitten, bestellen, eten en de rekening ligt al op tafel. We zijn dan ook zo weer klaar, je went er aan. De zon gaat net onder als we terugwandelen.
Morgen rijden we verder naar ons laatste 'home away from home'.
Happy travels!
Yvonne
4 opmerkingen:
Ohh je zit het er al bijna weer op. Maar wat hebben jullie veel gezien en veel gereden. Prachtig die laatste foto! Geniet van jullie laatste dag. Groetjes Coby
Best heerlijk om zoveel ruimte te hebben, bijna geen toeristen 🤗 Geniet van je laatste dagen 🌸
Wat zien jullie toch veel onderweg.
Al die uitzichten en bijzondere planten en dieren.
Een bijzondere reis
Geweldige vakantie weer tot nu. En in een gebied waar ik veel minder blogs over lees. Heel leuk dus.
Alleen blijf ik nu wel zitten met de vraag: wat móet je dan doen wanneer je een mountain lion tegenkomt? Ík weet het namelijk niet. :-)
Een reactie posten