dinsdag 19 april 2022

Quiltreis USA - Shenandoah National Park

 De Paashaas bleek in de nacht van Pasen langs te zijn geweest, we vonden allemaal leuke pakketjes op de eettafel. Wat een verrassing van Simone de Haas eh...Haan.


Na het ontbijt reden we de toeristische route naar Shenandoah NP in de Blue Ridge Mountains. De totale lengte van het park is 170 km. De Skyline drive is de enige weg die door het park loopt van noord naar zuid. 
Wij rijden vandaag 105 km van de 170. Onderweg talloze uitzichtpunten om even stil te staan en te genieten van het uitzicht.



Als je een National Park bezoekt, hoop je natuurlijk op wildlife. Een steenarend vliegt vlak voor de auto langs als hij wegvliegt vanuit de berm en een stukje verder langs de kant van de weg dit hertje. Totaal niet bang, het eet rustig door.  Eigenlijk hopen we natuurlijk een beer te zien, er zijn er genoeg, maar ze zijn nogal schuw.


Onderweg stoppen we even voor een versnapering.







Het is, ondanks dat het Pasen is en mensen veelal een lang weekend hebben, rustig in het park. We genieten van de mooie uitzichten, soms hoor je niets anders dan de wind.

We lopen het Dark Hollow Falls Trailhead.
Onderweg overal kleine watervalletjes.
Slechts op een paar kleine stukjes is het pad vrij vlak, maar meestal loopt het steil naar beneden.


Slowly but steady....naar beneden. We zien mensen verhit en bezweet naar boven komen....het is zonnig en best fris....hebben die mensen dan zo hard gelopen?

Conny loopt als enige het laatste stukje naar beneden. Zij loopt veel sneller dan wij, en wij beginnen al aan de terugweg.
De wandeling is mooi, maar we begrijpen nu wel waarom iedereen zo verhit naar boven liep, bij ons gaan de vesten ook uit.
Het is een behoorlijke klim.
We zijn behoorlijk verhit als we eenmaal boven zijn, maar het was de wandeling waard. Marianne vindt een nieuwe 'best friend'.

Mooie tekst van President Roosevelt.

Helaas, de moederbeer met jongen zien we niet vandaag, ik had het de dames die nog nooit een beer in het wild hebben gezien zo gegund. Het is een unieke ervaring, maar je moet nu eenmaal geluk hebben. Gelukkig hebben we onze eigen cubs die kunnen ook in de boom klimmen.
Overstekend wild, gelukkig op grote afstand, en we rijden niet hard hier in het park. Je moet er toch niet aan denken een hert aan te rijden. Ik heb een paar dagen geleden al een duif tegen de auto gehad, dat vond ik al erg genoeg, het arme beest.
Als we het park na 105 km uitrijden om weer terug te rijden naar het noorden, nemen we de toeristische route, mooie huizen en boerenschuren....
En voor Maija even gestopt bij een rij brievenbussen.
In Edinburg stoppen we bij de Old Mill, gaat net het restaurant  sluiten i.v.m. Pasen. 

Jammer, maar niet getreurd, we rijden verder naar Woodstock en eten bij Cracker Barrel.
Heerlijk gegeten. Dat ging er wel in na zo'n dagje natuur snuiven. 
Geen lapjes gekocht vandaag, maar eenmaal terug in het huis komen er toch weer wat stapeltjes te voorschijn. Weer even aaien en bewonderen, volgens mij ter voorkoming van afkickverschijnselen...😄

Happy Stitching!
Yvonne

3 opmerkingen:

Coby Breitner zei

Zoiets dacht ik onderwijl het lezen ook al "ohhh de dames zijn aan het afkicken" . Wat een heerlijke dag was dit weer, mooie plaatjes schiet jij toch Yvonne. Mmmm eten ziet er ook goed uit.

Marguerite zei

Alweer zo'n mooie dag.

Floor zei

Mooie tocht hebben jullie gemaakt en ook een zware wandeling. Wat goed dat alle dames dat zo maar konden en dus een goede conditie hebben.
Die rij brievenbussen vind ik zo leuk! Vraag me af of dat een verzameling is, of dat daar echt allemaal brieven in moeten voor verschillende huizen. Lijkt me wel heel veel.