Vanmorgen om 08.00 uur staat er een grote rieten mand voor onze kamerdeur met daarin het ontbijt. Heerlijk, daar zou je zo maar aan kunnen wennen elke dag!
De gondel die ons naar boven gaat brengen is groot, er kunnen 100 personen in, plus de 'bestuurder'.
Door Corona mogen er nu maar 50 personen in, en dat vinden wij eigenlijk al meer dan genoeg. Ook al hebben we allen een speciaal FFP2 mondkapje op.
De zugspitze is zeker niet de hoogste berg van Oostenrijk, maar wel van Duitsland (2962) er is een Oostenrijkse en Duitse kant van de berg.
In 10 minuten overbruggen we een hoogteverschil van 1725 meter. Het gaat dus met een aardig vaartje en het uitzicht is adembenemend.
Een paar maal passeren we een mast waar de kabels overheen lopen. Dat gaat langzaam want de gondel schommelt aardig door de wind en we kunnen natuurlijk niet tegen de mast aan slaan met de gondel. Vandaar de 'bestuurder' die een oogje in het zeil houdt.
Boven is het fris, is het in het dal 27 graden, hier vernikkel je. De hoogste temperatuur hier ooit gemeten is 17,9 graden in 1957.
Na van het uitzicht te hebben genoten aan de Oostenrijkse kant, steken we de grens over naar Duitsland.
Om ook daar het uitzicht te bewonderen.
De moedigen onder ons klimmen nog een stukje verder, als ik zie wat voor capriolen ze uithalen op een laddertje en langs een ketting, krijg ik acuut zwabberbenen.
Daarna bezoeken we het museum, mooi om te zien hoe de kabelbaan tot stand is gekomen en wat voor gigantische klus het aanleggen is geweest. Vorig jaar was het 100 jaar geleden dat de eerste klimmer de Zugspitze beklom, Josef Naus.
We zien een mooie film in 3D en natuurlijk ook even over de glasplaat heen met de diepte zichtbaar onder je.
En dan gaan we weer terug naar beneden, en bezien alles vanaf de andere kant van de gondel.
Alsof we er geen genoeg van kunnen krijgen, nemen we vanaf Lermoos weer een andere gondel omhoog de Grubigstein op.
Tussen de naaldbomen ontdekken we een grote mierenheuvel, het is er een drukte van jewelste.
Het pad gaat ook een stuk over een alpenweide waar koeien staan, daar moet ik natuurlijk even heen.
En vooruit, nog maar eens een ijsje toe.... Als we terug gaan, is het een stuk frisser geworden en is de bewolking toegenomen. Het ziet er naar uit dat de zomer hier ook op zijn eind loopt, morgen nog maar 14 graden en kans op een bui.
Na een rit van 11 uur, inclusief een keer tanken en een half uur lunch en heel veel files komen we thuis aan.
Een topattractie dit, je ziet zoveel bergtoppen liggen vanaf hier.
En je waait bijna uit je hemd!
We lopen weer terug naar Oostenrijk en worden weer een beetje warm in het restaurant met fantastisch uitzicht.
Hier zou je de hele dag kunnen blijven zitten.....
Minstens zo indrukwekkend.
Niet helemaal omhoog, maar tot aan de Brettlalm. Van daar lopen we terug naar beneden. We zagen dit liggen vanaf de Zugspitze en het leek ons wel een mooi wandeling.
duizenden en duizenden mieren hard aan het werk.
Het mag dan inmiddels 4 oktober zijn, er bloeien nog verschillende bloemen op de Alpenweiden, waaronder heel veel crocussen.
Op die linkerpunt van de Zugspitze stonden we vanmorgen.
En toen konden we dit kleine meertje zien liggen.
Ze zijn zo leuk met hun fluffy oren, en o zo nieuwsgierig......
Zet mij maar een hele dag tussen de koeien en ik vermaak me best, lekker knuffelen.
Deze foto is mijn favoriet......
We laten de koeien voor wat ze zijn, netjes het hekje weer dicht anders ontsnappen ze misschien, vindt de boer vast niet leuk.
Als we bijna beneden zijn kunnen we ons hotel bijna zien liggen
Even opgefrist in het hotel en aan het eind van de middag weer op weg om een hapje te eten, werden net de koeien naar binnen gehaald, melktijd.
Je kunt natuurlijk niet in Oostenrijk zijn zonder een Wiener schnitzel te hebben gegeten.
En wat een verschil als we op maandag morgen wakker worden. De voorspellingen blijken juist. We hebben er al rekening mee gehouden en geen volgende stip op de vakantiekamer gezet.
Slechts één stip voor vandaag: thuis…..
Geen zin in de lange saaie rit grotendeels in de regen, maar wel de snelste manier…
Af en toe een steekje proberen te doen, maar ik ben een meerijder, ik houdt mijn blik liever op de weg gericht.
Iets korter dan gepland, maar in Oostenrijk blijven terwijl het regent, daar hadden we geen zin in.
En we hebben een prachtige reis gehad met een geweldige afsluiting op grote hoogte!
Leuk dat jullie weer een beetje met ons mee reisden, het was weer leuk jullie berichtjes te lezen!
Happy travels!
Yvonne
11 opmerkingen:
Wat is het mooi daar zeg!
Nu weer wennen in huis.
Wat hebben jullie het geweldig gehad. lekker nagenieten maar!
Mieke
Prachtig verslag van jullie laatste vakantiedag in het buitenland. Groetjes
Ooohhh Yvonne, weet je dat mijn hartslag nu 3 x zo hoog is?
Als het niet goed met me afloopt heb jij dat op je geweten hoor, met die super enge foto's :-)
Een kabelbaan voor 100 personen, en die gaat zo hoog!
Voor geen 6 miljoen krijgen ze mij daarin!
Maar het is de moeite waard, wat een schitterend uitzicht heb je daar!
Jullie zijn mijn bloghelden hoor, ik heb genoten van jullie vakantie en zelfs van al dat lekkere eten en vooral dat ijs en de toetjes.
Bedankt.
Groetjes,
Floor
P.s.: de "krokussen" zijn geen krokussen hoor, maar Herfsttijloos, die horen nu te bloeien.
Genieten echt genieten
N was het weer.
Oh prachtig hoor. Als kind ben ik ook ooit op de Zugspitze geweest. We zaten er in de zomer (voor het eerst) in de sneeuw, de kabelbaan vond ik heel erg eng, maar dat uitzicht maakte alles goed natuurlijk!
Dat was ineens hup naar huis. Jullie hebben een heerlijke reis gehad net veel mooie momenten. Dank voor je blogjes.
Wat een genot al je mooie foto's. Ik ken het gebied bij de Zugspitse. Als wij skien zegt de telefoon altijd u bent in Duitsland en het volgende moment skien we in Oostenrijk. Nog een paar maandjes dan mag ik weer. Vroeg me net af doe je nog steekjes? Thuis is toch ook altijd weer fijn.
groetjes Coby
Wat een abrupt einde van de vakantie !
In deze landen zou je willen wonen ,niet te druk gezonde lucht en fijne mensen ,beter als in Nederland tegenwoordig .
Groet Piet.
Ik heb genoten van je foto's en verhalen elke dag.
En nu weer thuis......ook weer fijn.
Groetjes Marja
Heel hartelijk dank weer voor je verslag, het was zo leuk om weer mee te reizen. Als ik jouw verslagen lees, laat ik het regelmatig even aan mijn man zien of sla het op, op Pinterest.
Bedankt dus! Overigens gegriezeld bij die bergbeklimmers, 1 stap verkeerd en mensen storten naar beneden of zie ik dat verkeerd?
Een reactie posten