Het nieuwe normaal.... het went al moet ik zeggen. Al had ik een ieder die me ruim een maand geleden had gezegd dat dit het nieuwe normaal zou zijn nu denk ik voor gek verklaard. Het bewijst maar weer hoe flexibel de mensheid is en hoe we ons kunnen aanpassen aan de omstandigheden.
Leuk is anders, onzeker en soms angstwekkend als je alle berichtgeving ziet en hoort. Maar ook overheerst de dankbaarheid dat we in een land leven waar over het algemeen alles heel goed is geregeld, waar we weten dat er zorg is indien nodig en waar we voor elkaar zorgen, of dit nu vanuit de overheid is of op kleine schaal voor elkaar.
Het nieuwe normaal is ook....handen wassen, héél veel handen wassen.... wordt er een pakje bezorgd, pak je het aan, en denkt gelijk....handen wassen.... even naar de bakker geweest....handen wassen. En zo gaat het de hele dag door, niet erg maar er is geen crème opgewassen tegen de kloven in je vingers......
Ik heb maar wat tulpen naast het zeeppompje gezet om het klusje wat gezelliger te maken.
Ik ben blij te bemerken dat men zich deze week beter aan de regels houdt bij het boodschappen doen. Heb de test gedaan met mijn zelfgemaakte mondkapje. Dat zorgde inderdaad voor voldoende afstand, maar dat kan ook komen door dat men zich er bewuster van wordt afstand te bewaren. Bij de slager ging het prima, gewoon even op je beurt wachten, klant eruit en klant er in..... gaat net zo snel als anders maar dan met meer ruimte.
En verder werken we rustig door, ook weer volledig thuis. Saai, maar wel productief.
Rosa kwam ook weer drie dagen en nam haar 'thuiswerk' mee. Dat gaat prima en heel zelfstandig.
Ondertussen doe ik wat steekjes aan de 'Beauty all around'.
Als het schoolwerk klaar is gaan we naar buiten, even een wandelingetje en tijd voor ontspanning. Stoepkrijten, touwtje springen, verstoppertje spelen. Fijn dat we hier wat ruimte hebben op het terrein om ons te kunnen bewegen en voor Rosa om te spelen. We proberen zo veel mogelijk afstand te bewaren, geven elkaar een 'voetje' in plaats van een knuffel. Iets dat Rosa erg mist zegt ze, heel moeilijk voor nu, maar helaas noodzakelijk.
Met de agenda leeg, gaan de steekjes als vanzelf lijkt het wel. Maand 8 van de Buhl is af.
Alex en ik maken ook elke dag even een wandeling voor de broodnodige beweging, geen straf de afgelopen week met het mooie zonnige weer.
We hebben de meeste straten, lanen en pleinen in ons dorp al wel gezien denk ik.
Er is tijd genoeg om wat meer uitgebreid te koken of een lekkere boeren appel-noten-cake te bakken....
En om op de machine een klein quiltje te maken. Eigenlijk was het een pakket voor het maken van een kussen van
Kimberbell, maar ik vind het leuker als quiltje om op te hangen met verjaardagen.
Hoe lang zullen we ons nog thuis moeten vermaken? Hoe lang nog gaat deze isolatie duren? Of zoals ze bij Corn Wagon zeggen I-sew-lation, dat klinkt al een stuk leuker.....
Denk dat we er nog lang niet zijn. De berichten uit Amerika, waar nu het grootst aantal besmettingen ter wereld is geven ook al een somber beeld. Deze week zag ik een reeks foto's van Las Vegas, inmiddels een soort spookstad met verlaten straten.
Vier weken geleden was het hier nog een drukte van jewelste toen we hier waren..... nog maar zo kort geleden, maar toch een wereld van verschil.
Mijn hart gaat uit naar alle mensen die het nu moeilijk hebben, de daklozen overal ter wereld, de vluchtelingen.....zij die geen medische zorg krijgen indien nodig.....
Morgen zouden we met 8 quiltvriendinnen gaan genieten van ons jaarlijkse quiltmidweek en waren de tassen met lapjes en koffer nu gepakt. Jammer, we hadden ons er op verheugd, maar ook in het licht van deze tijd, zo onbelangrijk.....
Laten we hopen dat we met elkaar, door verstandig te zijn, te blijven en alle adviezen op te volgen, we over een poosje weer kunnen genieten van elkaars gezelschap en alle mooie dingen die we zo gewend waren. Kan me zo voorstellen, en hoop ook dat we de dingen niet meer als vanzelfsprekend zullen zien en meer op waarde zullen schatten.
Allemaal veel sterkte gewenst deze week, blijf gezond....en blijf binnen!
Yvonne
11 opmerkingen:
Wat jammer van jullie Quiltweekend, daar leef je altijd zo naar toe. Hopelijk kunnen jullie in. Overbrengen weer helemaal los. Ja gek die nieuwe realiteit, ook ik ben blij met ons sociale stelsel. Dan maar meer belasting betalen, nu in the usa wonen is niet leuk! Fijne week, weer heerlijk gelezen bij je.
Hopelijk kunnen jullie in november weer helemaal los, had daar moeten staan.
Fijn om even bij te lezen hoe je week is gegaan. Dat I-sew-lation klinkt goed positief blijven.
Gelukkig hebben wij een fijne hobby en hebben we hamster genen en kunnen we vooruit! Fijn ook om te lezen dat Rosa ondanks alles het goed maakt en zich vermaakt.
Alles went, maar ik blijf het toch vooral ENG vinden en was net als jij veel mijn handen. Ik hoop dat deze vreemde tijd snel voorbij mag gaan terug.
Dikke knuffel en liefs van mij zwaaizwaai
Als wij allemaal even een tijdje aan de regels houden, komt het vast allemaal weer goed en dan komen de quilt-uitstapjes ook weer aan de orde. Virtuele knuffel van mij!
Fijn te horen dat goed gaat , en je kleindochter die zich vermaakt . Het is inderdaad allemaal vreemd , ik merk het vooral op mijn werk met dementerende die geen bezoek krijgen , sneu . Je werkt toch op een andere manier .
Met boodschappen doen ja , gaat ook anders . thuis merk ik er niet zo veel van ,ik ben graag thuis met de quilt lapjes om me heen . Ik wens je alle goeds , en hopelijk is het allemaal snel voorbij 👍🌺💐🏠
Nou Yvonne laten we er maar het beste van maken. Buiten naar het werk gaan en de boodschappen zijn we almaar thuis. Wij als gezin kunnen goed thuis zijn, vermaken ons best. Ik maak meters met quilten kan ik zeggen. Je hebt gewoon een rust in je hoofd omdat we ook nergens naartoe moeten.
Ohhh je midweekje gaat niet door zo jammer maar dat komt wel weer. Ik zou ook wat quiltafspraken in het verschiet hebben maar ook die zijn verschoven. Wat gezegend zijn wij dat we nog een vakantie achter de rug hebben.
Geweldig leuk zo'n happy birthday quiltje.
Stay home en quilt on....
Ja er zit niets anders op dan het 'uit te zitten'. Jammer van jullie quilt-midweek dat dit niet door kan gaan. Alles wordt verschoven naar een nog onbekende datum, hoe leeg kan een agenda er nu uit zien hé. Ondanks dat ik mijzelf geen minuut verveel hoop ik dat dit snel over is, maar ik ben bang van niet.
Groet
Er zijn ergere dingen als een quiltweekend wat niet door gaat ,een futiliteit nu .
Jullie hebben nog de luxe van een vakantie gehad kunnen ook niet veel mensen zeggen in deze tijd, degene die ernstig ziek zijn en geen familie zien de keiharde werkers in de ziekenhuizen die voor de ernstig zieke klaarstaan.
Gr Lianne.
Hoi Yvonne,
Ja wandelen in eigen omgeving, ook heel leuk, je ziet ineens dingen die je nog niet eerder opgemerkt had. Blijven bewegen is wel belangrijk. Gelukkig zitten we niet in een lockdown en mogen we nog wel naar buiten met inachtneming van de spelregels. ALtijd jammer dat uitjes niet doorgaan. Maar er komen vast weer betere tijden en dan is de Horeca enz ook weer blij met alle gasten. Dat wordt nog een hele inhaalslag als alle restaurants weer open gaan. In ieder geval heb je voldoende afleiding met Rosa en je quiltwerk. Stay safe.
Goed te horen dat het goed gaat met jullie en jouw quiltje is weer schattig. Lieve groet Wilma Oud
Dat is een rake opmerking over dingen niet meer vanzelfsprekend vinden en waarderen. Daar wordt je nu wel met je neus op gedrukt.
Vind je het niet apart om je kleindochter zo eigenwijs achter een laptop te zien huiswerk maken? Dat had je je vroeger toch niet kunnen voorstellen!
Een reactie posten