USA 2018 - Terrebonne en omgeving

De ontbijttafel is deze morgen goed gevuld, Mark uit Portland en zijn moeder uit Alaska zijn ook te gast op de ranch. Nancy had al uitgevonden dat zij ook een quiltser is, dus er was weer genoeg gespreksstof. Ik heb de DJ bij me die Shannon meenam naar Oregon en die wordt uitgebreid bewonderd. Na het ontbijt nam Art ons mee voor een uitgebreide tour over de ranch. Uit alles blijkt de grote liefde van de eigenaren en het personeel voor de Alpaca's.

 Alle volwassen dieren hebben ook namen. Dit is McKenzie, één van de favorieten van Art, en dat is wederzijds. Alpaca's zijn kopschuw leren we, dat betekent dat ze het niet fijn vinden als je aan hun kop komt. De duren die wat minder schuw zijn vinden het wel fijn als je hun nek aait en sommigen 'neuzen' graag.

 Ze zijn zo leuk, ze hebben allemaal andere koppies, met hun grote ogen en prachtige wimpers hebben ze iets vertederends en ze zijn ontzettend nieuwsgierig. Dit is Classy, ook één van de Alpaca's die graag aangehaald wil worden en dol is op het geven van neusjes aan iedereen.

 In een aparte weide lopen de zwangere dieren. Ze worden goed in de gaten gehouden en zo nodig wordt er geholpen bij de bevalling maar meestal kunnen ze het alleen af. De eerst dag dat we hier waren zijn er vijf kleintjes geboren, het is druk in de kraamkamer!

 Eén keer per jaar worden de dieren geschoren, dat is een hele klus om ze te ontdoen van die dikke vacht maar de mannen zijn bedreven. Ze hebben slechts 8 minuten nodig per dier. Hele zakken wol komen er vanaf.
Naast alle andere bezigheden runt Nancy ook nog een winkeltje waar allerlei dingen gemaakt van Alpaca wol worden verkocht, heerlijk zachte wol verwerkt in mutsen, sjaals, truien etc. En dan al die prijzen die ze hebben gewonnen met hun dieren.....

 We rijden naar Bend, met 80.000 inwoners één van de grootste steden in Central Oregon. Eerste stop, BJ's Quilt Basket.

 Ook weer een mooie ruime winkel met een grote variatie aan stoffen.

Op weg naar de volgende winkel rijden we langs de Outlet Mall, altijd leuk en met mooie kortingen. Alex houdt helemaal niet van shoppen maar hier in Amerika vindt hij het zelfs leuk!

 Als we het rondje hebben gedaan en de inkopen in de auto hebben gelegd hebben we trek in koffie met heerlijks van de Chocolate factory, Rocky Road chocolate.
Weer genoeg energie voor de volgende winkel, QuiltWorks.

Vol trots wordt me binnen verteld dat de winkel in de top 10 van quilt shops staat van het blad Quilt Sampler. Dat is natuurlijk een flinke opsteker voor je winkel. Het blad mag natuurlijk mee terug naar Nederland.

 Ook hier weer een grote en ruim opgezette winkel. De stoffen zijn niet echt mijn smaak, ze hebben maar heel weinig traditionele stoffen en daar blijft toch mijn voorkeur naar uitgaan.
Elke maand hangen er andere quilts op de bovenverdieping. Quilts worden hier natuurlijk in sneltreinvaart gemaakt dus dat kan best.

 Of er nog meer quiltwinkels in de buurt zijn vraagt Alex.....Eh....ja, in Redmond zijn er ook nog twee. Okay, dan rijden we naar Redmond, dat ligt toch op de weg terug naar de ranch.
Laat ik daar nu helemaal geen bezwaar tegen hebben! De eerste winkel is meer een soort magazijn, vele zeer gedateerde stoffen. Wel een gezellig praatje met de eigenaresse gemaakt en een boek gevonden dus niet helemaal voor niets gestopt. De tweede winkel, Material Girl Fabrics, is gevestigd in een voormalig woonhuis. Of eigenlijk is het dat nog, de eigenaar woont op de bovenverdieping.

 Leuke winkel met allerlei kleine kamertjes en doorkijkjes. Ook veel stoffen voor kinderquilts.
De eigenaar wijst ons zijn favoriete pizzeria een paar straten verder en hij heeft niets te veel gezegd.
Pizza zoals Pizza hoort te zijn, dun en knapperig, met de magen gevuld rijden we weer terug naar de ranch. We kijken al weer uit naar de rust daar.......

 Zodra je de oprijlaan oprijdt komt er een soort rust over je, heel apart. De Alpaca's die je nieuwsgierig aankijken met hun kopjes.  De geluidjes die ze maken en verder niets, stilte en rust....

 Nog even genieten van de laatste zonnestralen van de dag.....

 Tegenover ons apartement ligt de stal waar een aantal hokken zijn en kraamkamers. Daar komen de moeders met hun jong de eerste dagen om een band te krijgen met hun jong en zo kunnen ze in de gaten houden of het jong goed drinkt bij de moeder. Deze kleine wilde eerst niet drinken en toen hij het doorhad, had de moeder geen melk meer. Hij krijgt dus de fles. Terwijl Nancy de laatste voeding van de dag klaarmaakt wordt ik uitgebreid besnuffeld.....heb jij misschien melk?

 Ja hoor daar komt het flesje, binnen de kortste keren is het leeg, deze jongen weet inmiddels hoe het moet. Aan aantal pasgeborene moeten ook met de fles worden gevoerd, omdat de moeder geen melk genoeg heeft of omdat het jong niet goed drinkt.

 Ik kijk de kunst af bij Nancy, het jong tussen je benen klemzetten, kopje vasthouden en de fles erin. Wat een unieke ervaring! De moeders zijn best groot en staan ook in het hok maar ze doen gelukkig niets al houden ze wel nauwlettend in de gaten wat je met hun jong doet.

Als de laatste voeding van de dag er in zit kunnen we allemaal gaan slapen!

Happy Alpaca's!

Yvonne