USA 2018 - McArthur-Burney Falls Memorial State Park

Vandaag uitgeslapen tot acht uur. Ja echt, dat is uitslapen voor ons.... na het ontbijt en de koffie maak ik broodjes klaar voor onderweg en gaan die samen met fruit en flink wat flesjes water in de koelbox.
Het park met de lange naam dat we vandaag willen bezoeken ligt zo'n 115 km bij Redding vandaan, we hebben dus eerst nog een rit te gaan. Dat vinden wij geen straf, we genieten er van, de route gaat weer gestaag omhoog, 1000ft....2000ft.....3000ft..... de bochten zijn weer niet te tellen.
De bermen zijn prachtig, deze roze bloemen bloeien uitbundig, in grote getalen. Dan weer rijdt je langs blauwe korenbloemen en witte margrieten of kilometers lang tussen een soort struiken Blue Blossom genaamd die wel wat weg hebben van seringen met lila kleurige bloementrossen.

 Onderweg vindt je ook overal zogenaamde 'rest area' parkeerplaatsen met toiletten en picknicktafels.
Helaas ook weer de nodige dode dieren langs de kant van de weg aangetroffen, zoals een hert. Gelukkig een stukje verder een groepje dat springlevend is. In de tuin van een huis, ik denk dat ze er te eten krijgen. Ze waren totaal niet bang.

 Uitzichtpunten zijn ook altijd favoriet onderweg, om te genieten van het moois en om gelijk even de benen te strekken. En natuurlijk moet er regelmatig benzine worden getankt.

 Op elke langere rit kom je ook wel een keer stil te staan bij wegwerkzaamheden. Ook in het weekend wordt er gewoon doorgewerkt.  En voor je het weet is zo'n ritje dan weer ten einde en komen we aan bij de ingang van het park.

Vanaf de parkeerplaats loopt een slingerpad en wat trapjes naar beneden naar de voet van de Burney Falls, wat een prachtige waterval, één van de mooiste die we ooit zagen. Werkelijk overal lijkt het water uit of over de rotswand te komen.

 We maken een mooie wandeling langs de Burney Creek, op een dag als vandaag met temperaturen van bijna 40 graden in de schaduw is het in het bos nog redelijk te doen.
We willen graag nog een wandeling doen, het Pioneer Cemetery trail naar een oude begraafplaats.
Als we in het bezoekerscentrum vragen of er bij het pad een plek is om te parkeren wordt dat bevestigd. Er wordt ons uitgelegd waar we de auto kunnen parkeren en verteld dat het een mooie wandeling is, wel goed uitkijken voor de slangen, want het is daar de wildernis...en O ja.....je wordt er opgevreten door de muggen. Volgens de dame in het bezoekerscentrum helpt er geen deet of ander middel tegen.
Alex is altijd de pineut als er muggen zijn dus we besluiten die wandeling maar niet te doen en naar Lake Britton te rijden.
Daar verhuren ze van alles dat vaart, van een sup board tot een motorboot. We besluiten een tochtje met een Canoe te maken op het meer. Dat is jaren geleden voor ons, ooit meer dan 20 jaar geleden, hielden we vakantie in Maine, toen ging Kelly nog mee op vakantie en hadden we veel plezier met dit soort boten en kayak's op het meer.

 Beetje onwennig op het begin maar we zijn het nog niet verleerd. Het is heerlijk op het water met een verkoelend briesje. We genieten van de rust en de stilte als we een stuk Barney Creek Cove in peddelen. Af en toe varen we over prachtige waterplanten heen, echte onderwatertuintjes.

Een welbestede middag en gelukkig stabiel gebleven in wat toch altijd een wiebelig bootje blijft. 

Happy Trails!

Yvonne