USA 2018 Fort Bragg

Aan het eind van de dag reden we naar het plaatsje Fort Bragg, iets ten noorden van Mendocino. Daar hadden we een kamer geboekt in onderstaand hotel. Het is ons nog nooit eerder overkomen maar voor alles is een eerste keer. De reservering was niet bekend bij het hotel en ze waren volgeboekt. Duizendmaal excuses en er werd direct voor ons gebeld naar een ander hotel. Daar was gelukkig nog plaats. En zo reden we een stukje terug naar Main street naar de Gray whale Inn.

 We vonden het een beetje een raar gebouw voor een hotel. Het bleek dat het in 1915 was gebouwd door Dr. Campbell en de Union Lumber Company als ziekenhuis. Het eerste in dit gebied aan de kust. Tot 1971 heeft het als ziekenhuis dienst gedaan en in 1978 werd het een B&B. De eerste in Fort Bragg. Binnen is het verrassend. Veel van het oude meubilair is bewaard gebleven, de gangen zijn breed, net als de deuren. Ik houd van dit soort oude gebouwen en vraag me af wat zich er allemaal achter die deuren heeft afgespeeld in de afgelopen honderd jaar.

 Voor het ongemak mogen we verblijven in een suite met zeezicht, een mooie ruime kamer. Nadat we ons bij de nabijgelegen brewery hebben laten verwennen met een heerlijk diner met (voor mij) een plaatselijk gebrouwen biertje (heerlijk) genieten we van de mooie zonsondergang. Net aan want de ogen worden wel heel erg zwaar, de jetlag speelt ons nog parten.....

 Vandaag begon de dag met een ontbijt bij een van die leuke plaatselijke ontbijt restaurants genaamd 'the egghead' (what's in a name). Nadat we voorzien waren van koffie werd er gevraagd of er misschien een vader aan tafel zat. Alex antwoordde hierop bevestigend en werd verrast met een rol duct tape voor vaderdag. Hoe leuk is dat?
Na een prima ontbijt rolde we bijna naar buiten, tijd voor wat beweging. We reden naar het 'Russian Gulch State Park' voor een stevige wandeling. Het eerste uur lopen we alleen en komen we niemand tegen, het enige dat we horen is het kabbelende beekje naast het pad en de vele vogels die fluiten als we tussen de gigantische redwood trees lopen.

We genieten van alles wat we zien om ons heen, bijzondere planten, bramen, wilde frambozen, bessen en hele grote klaver. Ongeveer halverwege de wandeling komen we uit bij een 11 meter hoge waterval, een prachtige plek.

 Als we na 12 km weer terug komen bij de auto vinden we het eigenlijk jammer dat de wandeling ten einde is. We hebben zo genoten van de rust in dit mooie bos en de mooie dingen om ons heen.
Onze volgende stop ligt net buiten het park, daar staat het Point Cabrillo lighthouse uit 1909.
Dus wandelen we nog een stukje richting de kust.

 Mooie plek hier aan de ruige kust, de vuurtoren is nog in bedrijf en er is een klein museum en winkeltje in gevestigd. Als we terug omhoog lopen naar de parkeerplaats voel ik de verzuring in mijn benen. Toch nog een beetje ongetraind wat betreft de wandel kilometers, dat gaat de komende tijd vast beter. We rijden terug naar Fort Bragg, naar Noyo Harbor, een kleine vissershaven waar destijds ook veel opnames zijn gemaakt voor 'Murder she wrote'.

 En als je dan aan de Pacific Ocean verblijft moet je natuurlijk een keer clam showder eten. Wij zijn er dol op, vooral geserveerd in een 'bread bowl'. We smullen! Dat gaat er goed in na zo'n dagje buiten.
Vlak bij ons hotel is het beroemde 'Glass beach' waar het zand bestaat uit kleine glazen kiezeltjes zo gevormd door jarenlang blootstelling aan het getij.Daar maken we aan het eind van de dag nog een korte wandeling.

 Het blijft mooi om te zien, de golven die op de rotsen beuken en de zeeleeuwen die er lekker op liggen te rusten. En dat is wat wij ook gaan doen, morgen weer een dag..........

Happy Stitching!

Yvonne