USA 2018 # 30 - op weg - Sacramento - Mendocino

Alex en ik mochten afgelopen week weer op reis....onnodig om te vermelden waar de reis dit maal naar toe gaat natuurlijk. We steken weer de grote plas over naar ons favoriete vakantieland the US of A. Dit keer niet vanaf Schiphol maar we vliegen vanaf Dusseldorf dus vertrekken we een dag eerder al per trein naar Duitsland.

Best relaxed eigenlijk, een aangename rit per trein, met de shuttle naar het hotel. Genieten van een overheerlijke onvervalste wiener schnitzel en een avondwandelingetje want het was wel een beetje een 'zit' dagje...... nog niet echt onderweg maar het gevoel dat de vakantie is begonnen is er wel.
De volgende ochtend vroeg uit de veren en naar het vliegveld. Wel een beetje raar als je dan weer terugvliegt over ons land.

Prachtig helder weer bijna de hele reis, we zien de Nederlandse kust en de waddeneilanden, Engeland en Ierland en het Canadese Montreal prachtig onder ons voorbij glijden voor we landen in Atlanta, Georgia. Hier hebben we een lange stop, dat was niet zo toen we de vlucht boekte maar de vlucht naar Sacramento is van tijd veranderd. Tijd genoeg dus om het grote, héél grote vliegveld van Atlanta te bekijken. We lopen heel wat af en leren onderweg van alles over de geschiedenis van Atlanta en zien een prachtige beeldententoonstelling van Zimbabwaanse kunstenaars. Ook is er genoeg tijd om rustig en uitgebreid te dineren voor we weer verder vliegen van oost naar west Amerika.

De dag is al bijna ten einde als we aankomen in Sacramento. Gelukkig gaat het dan snel, de koffer ophalen en daarna de auto. Het hotel in Woodland is maar een kwartiertje rijden van het vliegveld. Heel fijn als je na zo'n lange dag een uitnodigend bed ziet....tijd om de vermoeide lichamen te doen rusten.....

Al vroeg zijn we weer wakker, onze biologische klok zegt ons dat we willen eten, onze magen knorren en we hebben trek in koffie! Op naar het ontbijt dus en daarna snel even langs de Wal Mart voor de bevoorrading.

 En dan gaan we op weg in noordwestelijke richting, door de bergen en langs het gigantische Clear Lake waar we even stoppen voor koffie met blueberrie cheesecake.

 Als we opeens in een file terechtkomen weten we dat er iets aan de hand is. Er wordt niet aan de weg gewerkt, dan zouden er borden staan om te waarschuwen dus moet er een andere reden zijn. Na een poosje zien we de zwaailichten in de verte van de politie- en brandweerwagens. Men is druk bezig een brand in de berm te  blussen.Gelukkig dat we er nog langs kunnen rijden. \
Na een aantal uur komen we aan bij het kleine kustplaatsje Mendocino.
Alex en ik zijn fan van de jaren '80 serie ' Murder she wrote'. De serie speelt zich zogenaamd af in het plaatsje Cabot Cove in Maine, in het noordoosten van de USA. Het plaatsje bestaat niet en het is ook niet opgenomen in New England maar o.a. in Mendocino waar het huis staat waar Jessica Fletcher, de hoofdrolspeelster woont.

 Zo herkenbaar, net of Angela Landsbury, oftewel Jessica Fletcher zo naar buiten kan komen lopen. Tot vorig jaar was het huis in gebruik als B&B maar momenteel is het een privé woning. Jammer, we hadden er graag een nachtje geslapen!

 Het kleine stadje staat vol gebouwen met een verhaal. Zo was het huidige Visitor Center (VVV) in de serie het kantoor van de Sheriff. Leuk hoor, ik krijg binnen een grote map in mijn handen gedrukt door de meneer die toeristen van informatie voorziet. Vol wetenswaardigheden over de serie. Heerlijke nostalgie, in 12 jaar tijd blijken er 264 afleveringen gemaakt. Ik denk dat we er vele van hebben gezien, meerdere malen zelfs......
In het gebouw dat dienst deed als gemeentehuis worden nu quilts verkocht.
We hebben heerlijk lopen struinen door het gezellige plaatsje en een mooie wandeling gemaakt langs de ruige kust.

Een heerlijke eerste vakantiedag die we eindigden in de plaats waar we de komende nachten verblijven, maar daarover morgen meer.........

Happy Stitching!

Yvonne