maandag 18 september 2017

Zuid-Oost USA dag 14

Als we vertrekken uit de vallei rijden we nog dik in de wolken. Ook als we het Smoky Mountains park inrijden worden we middels borden gewaarschuwd voor een dichte mist.
Maar de weg stijgt gestaag en dan opeens.....is de lucht blauw en schijnt de zon. Heel bijzonder!

Als je dan op een uitzichtpunt staat zoals hier bij Clingmans Dome zie je de bewolking goed hangen in het dal. Na een paar uur is het ook daar pas zonnig.
Een aantal malen passeren of lopen we een stukje van het Appalachian Trail, 2200 mijl lang (3500 km). Het loopt van Springer Mountain in Georgia tot Mount Katahdin in Maine. Ongelooflijk dat er mensen zijn die het hele pad lopen!
Wederom keren we ook weer terug in Tennessee voor de derde keer deze reis.






We maken een aantal mooie wandelingen in het park en genieten van alles om ons heen.
Als we zitten te picknicken valt het ons weer op hoe sommigen opgaan in hun smartphones of tablets. In restaurants zien we soms mensen alleen maar naar hun schermpje kijken, zonder aandacht voor elkaar en  ook nauwelijks voor het eten. Zo jammer, ben ik ouderwets als ik vind dat het normaal is om aan tafel je telefoon weg te leggen?
We hebben het park van zuid naar noord doorkruist en zijn toen in westelijke richting gereden naar Cades Cove. Daar zien we in het veld een berin met twee jongen. Helaas kunnen we daar net niet stoppen voor een foto maar het was een leuk gezicht de jongen te zien rennen in het gras.
We rijden de helft van de loop road bij Cades Cove en nemen dan de Parson Branch road in zuidwestelijke richting om daar het park te verlaten. Na een stuk rijden is helaas de weg afgesloten en moeten we weer terug. Dit betekent echter ook dat we de hele weg weer terug moeten rijden door het park. Wel een stuk omrijden maar gelukkig is dat niet erg in zo'n mooi natuurgebied.

Gelukkig mag je op de rondweg met eenrichtingsverkeer niet harder dan 20 mijl rijden, zodoende kunnen de herten veilig oversteken tussen het verkeer door.
Op de terugweg door het park tegen de avond zien we plots een zwarte beer langs de weg. Heel langzaam rijden we dichterbij om hem of haar niet te laten schrikken.

 Onverstoorbaar eet het dier door van het malse gras, gewend als het is aan de vele toeristen die dit meest bezochte park van Amerika jaarlijks bezoeken. Wat een geluk dat die andere weg was afgesloten!
Moe maar voldaan van de lange dag strijken we tenslotte neer bij één van de vier plaatselijke brouwerijen in Silva.

 Heerlijke miniburges van Elk, Bison en Angus, een traktatie samen met een superlekker koud biertje.
Aangekomen bij onze cabin liggen de ganzen al weer te wachten op hun traktatie. Er is een nieuw exemplaar bijgekomen van een ander soort en veel brutaler als de rest.

Beentjes omhoog, tv aan en genieten van een paar afleveringen Perry Mason, jeugdsentiment........

12 opmerkingen:

Ineke zei

Wat een geluk datjullie al beren hebben gezien, wij nog niet, hopelijk een deze dagen, terwijl we heerlijk afgelegen ergens bij een B&B zitten. Wat een rust, heerlijk! En over dat van op schermpjes turen, dat gebeurd ook in Nederland, ook in restaurants.
Leuk verslag Yvonne, kijk elke dag uit naar je verslagen.

Frea zei

WoW, jullie hebben beren gezien. Ze staan nog steeds op ons verlanglijstje in de USA. Deze vakantie wordt het niet meer, maar vandaag wel dolfijnen gespot.
Ik ben jaloers op jullie biertje.
Wij kregen in het restaurant vanavond te horen, dat ze geen bier schonken, omdat het zondag is. (Alabama).
Nog veel vakantieplezier.

Else zei

Was weer een heerlijke wandeling. Schitterende foto's en die beer zo dichtbij bijzonder. Zwaaizwaai dikke knuf

Judith zei

WAt bijzonder! Echt adembenemend mooi! En eten met mobiel? Ik ontbijt met iPad om jou te lezen! Dat mag toch?

Kleine Vingers zei

Als je prachtige dieren ziet en een mooi landschap is een omweg denk ik minder erg. Veel plezier.

BezigeBijMirjam zei

Oh, oh, wat is het toch een mooie natuur! En die beren. Ze zijn zo aaibaar, maar dat moet je echter wel laten. Wat een lekkere burgertjes waren dat lijkt me. Mmmm!
Mobieltjes en tablets, ja, we kunnen er niet meer buiten. Ook ik niet! Ha, ha! Net als Juud zit ik bij mijn ontbijt de blogjes te lezen. Cees de krant. Maar verder, ja je hebt gelijk, ze horen niet aan tafel! De veermannen hier op de pontjes zeggen ook unaniem: vroeger genoot men van de uitzichten, nu zitten de mensen gebogen over hun mobieltjes. Ik niet hoor, want ik vind de uitzichten over de rivier iedere keer weer mooi. Ik maak er ook dikwijls foto's van. En ja, dan wel met mijn mobieltje! 😉

Noa zei

Wat mooi dat je daar zomaar van dicht bij een foto kan maken
Fijne dag

Ageeth Dorsman zei

Wat een mooi gebied, waar jullie deze dag geweest zijn! En zo bijzonder, de "ontmoetingen" met herten, en vooral die beer! Ook heel ongewoon (voor Hollanders dan... ) beleg op jullie vurgertjes. Geniet nog even heerlijk verder!
Groetjes van Ageeth.

Anoniem zei

North Carolina...now we are talking. Beautiful State. Als je op zoek bent naar quiltstoffen, ik denk 2 uurtjes rijden richting Oosten via I-40
naar MarieJo in Gastonia. Eeuwig grote voorraad stoffen. Geniet van de Southern Hospitality.

Phyllis zei

Heb net heerlijk bijgelezen op je blog. Wat een avonturen weer, enig om te zien. Vind het knap dat je iedere dag blogt, ben net zelf een week weg geweest maar dan voor mij geen mails, geen blogs, gewoon lekker even 'de stekker eruit'. Geniet nog van de rest van jullie reis, weet niet hoe lang jullie weg zijn maar ik kan het nu weer dagelijks gaan volgen.

Anoniem zei

zo leuk om even weer bij te lezen. Weer een gevarieerde reis!Veel plezier verder. gr ada.

Marion van de Sande zei

Hoihoi,

Ook ik lees dit blogje nu op mijn Ipad tijdens het ontbijt. Wel alleen want de rest ligt op deze zondagochtend nog te slapen. Ik loop een paar dagen achter, maar geniet weer van je blog, die béér!! Wat een geluk dat die roadblock er was.