Zuid-Oost USA dag 13

In de Smokies begint iedere dag bewolkt, het duurt even voor de zon de bewolking tussen de bergen heeft verdreven. Vandaag is volgens de weerberichten de laatste dag dat we nog te maken hebben met de naweeën van Irma. Vandaag  willen we de plaatsen Waynesville en Maggie Valley bezoeken. We vinden het niet leuk om de hoofdwegen te gebruiken en zijn altijd op zoek naar alternatieve routes. Dan kom je zoveel meer tegen onderweg. Zoals deze Fruit Stand waar het fruit (en ook wat groente) uit de buurt wordt verkocht.

De appels zo van de boom in de zak, en ze zijn heerlijk! Ook vinden we verrukkelijke jam's die mee mogen.
Alex had er op aangedrongen dat ik zou kijken of er quiltwinkels op de route lagen (de lieverd!) en ik vond er twee. De eerste bleek alleen quilts te verkopen. Ook leuk om even te bekijken, een leuke winkel.

De tweede winkel, Quilter's Quarters is wel een quiltwinkel. Ik vind er geen stofjes maar wel weer iets leuks....
Op de terugweg rijden we even naar de ingang van het Smoky Mountain NP naar het Visitor Center. Alvast even wat informatie ophalen voor morgen.

In het VC een klein museum over het leven in de Smoky Mountains toen dit nog een redelijk geïsoleerd gebied was voor het toerisme zijn intrede deed en buiten een openlucht museum.
We besluiten om vandaag alvast een wandeling in het park te maken, door het bos langs de Ocanaluftee river (prachtig al die Indiaanse namen)

Terwijl we over het pad door het bos lopen zie ik opeens iets bewegen naast me. Ik schrik me een hoedje. Er ligt een hele kudde Wapiti tussen de bomen. De vrouwtjes bij elkaar en een klein stukje verder de mannetjes. In Amerika heten ze Elk, het grootste hertensoort en ze zijn echt enorm, vooral als sommigen op slechts een meter of 3 van je af liggen.
Heel bijzonder, ook omdat ze zo rustig bleven liggen en zich kennelijk niet stoorden aan ons. Als ze zo dicht bij een pad gaan liggen zal dat ook wel niet. Wel moeilijk om dan de benodigde afstand te bewaren.

Onderweg komen we mensen tegen met een nogal enthousiaste hond. Even later komen ze weer terug gelopen....De hond had de Elk opgejaagd......jammer!
Als we terug lopen staan alleen de mannetjes nog in het bos, ze staan elkaar te besnuffelen, nu gaat het er  weer vriendelijk aan toe, de bronstijd is voorbij. Als ze staan zijn ze met een schofthoogte van zo'n 1.30 m helemaal enorm.

De kudde staan in het grasland bij het VC en zorgen voor een verkeers opstopping. Iedereen wil de kudde fotograferen.

We besluiten de dag nogmaals bij Bogart's in Sylva. Genieten is het van een heerlijk plaatselijk gebrouwen biertje.

Met weer een leuk quiltje aan de muur naast ons. Je gaat je hier bijna 'thuis' voelen!

De zon is bijna onder als we weer terug rijden naar onze cabin.

We kijken uit naar ons volgende bezoek aan het park morgen......