En dan is het zomer…..

Eén enkel blogje schreef ik in juni, het lijkt of de klad er een beetje in zit, of misschien had ik gewoon niet zo heel veel te melden naar mijn gevoel. Toch zijn er al wel weer wat foto’s gemaakt om een verhaaltje bij te schrijven. 

Ruim twee weken geleden het voorlaatste Quiltcafé voor de zomerstop gehouden. Mijn top was bijna af, ik was bezig de borders er aan te zetten. Zo ver dat ging met een poes die zich graag opkrult in de top.

Ach, het is een verwend beestje, wij bedienen haar op haar wenken zoals het betaamt bij poezen. En we krijgen er veel voor terug, het is een schatje. Ook onze aanloop zwerver Marley is dol op Utah, steeds probeert hij wat dichter bij haar in de buurt te komen. 

Ik was al een paar dagen verkouden en had me getest alvorens naar het Quiltcafé te gaan, negatief gelukkig. Tot ik een dag later een belletje kreeg van Jacqueline, zij was positief, dus toch nog maar een keer getest….. ja hoor, ook positief. 

Was ik al ruim vier jaar de dans ontsprongen, het zat er in dat het ooit zou gaan gebeuren natuurlijk…. Ook Ada en Bernadet hadden het te pakken en onze mannen later ook natuurlijk….. 

gelukkig zijn inmiddels bijna alle symptomen verdwenen, alleen nog wat last van mijn longen, heb nog niet de longinhoud die ik normaal gewend ben, maar dat zal wel slijten.

Alle energie was wel even weg, maar die kwam gelukkig elke dag wat meer terug en omdat ik zeker geen anderen wilde besmetten me thuis gehouden en gewerkt aan de quilt waar Rosa jaren geleden aan was begonnen, maar nooit heeft afgemaakt. 

Het is nu dus een co-productie geworden, een beetje van Rosa en een beetje van mij. De top is af, ik vind hem super leuk geworden.

Ada ook nog een beetje geholpen met het afmaken van haar rugtasje. Precies op tijd voor haar vakantie, handig om mee te hebben op reis.

En omdat ik weinig energie had, lekker veel gelezen, ik heb genoten van dit boekje. Natuurlijk zag ik de film, één van mijn favorieten, al een paar keer, maar het boek is ook geweldig. De ultieme Love Story, zo mooi beschreven.

Ook een hele doos met fotoboeken van mijn ouders onder handen genomen. Een kleine stapel foto’s bewaard, wat foto’s voor nichtjes veilig gesteld uit hun jeugd en van hun ouders en de rest allemaal weg gedaan. 

Drie generaties, allen in hun tienertijd.

Mijn moeder, tweede van links en haar tweelingzusje en de twee jaar oudere tweeling uit het gezin. Die kwam op het ‘bewaren’ stapeltje terecht.

Opa en Oma van moeders kant.

Sommige dingen kan ik gewoon nog niet weg gooien, daar beslist een ander later maar over wat er mee moet gebeuren.

Ook nog van een oude spijkerbroek een nieuw tasje gemaakt, mijn oude crossover bag werd een beetje sleets dus tijd voor een nieuw modelletje.

En nu de top van Grand Finale klaar is begonnen aan een nieuw project. Ik heb gelukkig nog wel wat in voorraad dus het is een kwestie van inemienemutte en een tekening maken, want de patronen uit Amerika zijn allemaal geschreven voor het maken op de naaimachine.

De dames van het  Quiltcafé zijn weg van mijn speldenkussen ring, als cadeautje voor de laatste bijeenkomst voor de zomerstop heb ik er een aantal gemaakt en een ieder blij mee kunnen maken.

Ondanks , werk, vakantie en andere afspraken waren er toch weer twaalf dames en was het gezellig vol aan de tafels. 

Twee nieuwe quilters die met de pakketjes een speldenkussen maken.

Hier en daar werd een quilter weer wat verder op weg geholpen en werd er gewikt en gewogen over patroon of stof keuze. Hopelijk kan een ieder de komende maanden vooruit en zien we elkaar weer begin september.

Het eerst blok van de nieuwe top is af. Ik ga nog snel wat blokken voorbereiden.

Happy Stitching!

Yvonne