De laatste dagen in Normandië

 Donderdag 18 juli houden we een relaxed dagje, na de dag rustig op te starten met ontbijt en koffie, rijden we naar het strand. We hebben de strandstoeltjes uit Nederland meegenomen, die komen goed van pas, want er is hier op het strand echt niets. Geen verhuur van bedjes, geen strandtenten…..  Heerlijk vinden wij, waar je ook kijkt…..rechts van ons….

Voor ons….

Of links van ons, het is overal rustig. Slechts een handjevol andere strandgangers op dit super brede strand.

Een keer wordt de rust verstoord door een tractor die een vissersbootje terug aan land brengt.

Het is genieten met een boekje in de zon. We maken nog wel een wandeling.

En ik vind wat mooie schelpen, weer andere exemplaren als je hier vind aan de kust.

We eten in een restaurantje in Pirou met een Colombiaanse eigenaresse, dat is fijn, kan ik me eindelijk verstaanbaar maken. Het Frans beheers ik zeer beperkt dan is het fijn om weer eens te begrijpen wat er gezegd wordt. Ondanks de taalbarrière overigens heerlijk gegeten de hele week, kabeljauw, zalm, mosselen en vandaag Calamares (inktvis).

In de avond wandelen we nog een keer het rondje aan de rand van het dorp.

We zijn inmiddels dikke maatjes met de twee geiten of bokken ( niet op gelet) die we tegenkomen op het dorre grasveldje. Wat vers groen geplukt gras gaat er dan wel in.

En langs de twee paarden in het weitje. Ook die krijgen even wat aandacht.

Vrijdag 19 juli is alweer onze laatste dag. We rijden naar Fierville-les-Mines, op het hoogste punt in de omgeving met mooi uitzicht staat daar de Moulin á vent du Contentin uit 1744, slechts vier jaar jonger als de molen bij ons in het dorp.

Een leuke plek met een brasserie waar we even koffie drinken.

Terug rijden we via Portbail om daar de brug met 13 bogen uit 1873 te bekijken.

Leuk oud plaatsje, we rijden eerst over de brug, maar kunnen daar niet stoppen voor een mooi zicht op de brug, dus terug gereden en aan de andere kant geparkeerd.

Heerlijk even op een bankje zitten genieten van het mooie uitzicht.

Nog even langs de bakker voor brood, ook daar hebben we van genoten, het heerlijke brood hier.

Aan het eind van de middag brengen we nog een paar uurtjes door op het strand en dan is het na het eten alvast inpakken wat niet meer nodig is en zoals elke avond de afgelopen week wat spelletjes ‘Keer op Keer’ spelen.

Zaterdag ochtend om 05.45 vertrekken we weer richting huis. Het is nog donker dus we passen op met rijden. En dat is maar goed ook, twee overstekende hazen en een ree waarvoor we in de remmen moeten. Het blijft tricky bij zonsopkomst.

Als we de autoweg bereiken, komt de zon op. We hebben besloten om op de terugweg, anders dan op de heenweg de tolwegen te mijden. Dat betekent wel heel veel rotondes en smalle landweggetjes, maar ook mooie heuvelachtige wegen en bossen waar we doorheen rijden. Je doet er een paar uur langer over, maar het is een stuk minder saai dan de snelweg.

Om 16.30 komen we aan bij de nieuw Corbulotunnel bij Leiden, wat een heerlijkheid dat die na jaren bouwen eindelijk is geopend. We hoeven nu niet meer dwars door Leiden te rijden. Wat een tijdwinst! 

Ons weekje Normandië zit er weer op. Lang genoeg, we hebben alles wat we wilden zien en doen gedaan en het was heerlijk. De hele week me geen moment verveeld maar….geen steek gezet. Gewoon niet aan toe gekomen. Inmiddels wel de derde bloem afgemaakt, op de helft.

Happy Travels!

Yvonne