Concert Venice

 21 maart ben ik begonnen aan een nieuwe top, Grand Finale, een patroon van Vanessa Goertzen. Het patroon is zoals bijna alle Amerikaanse patronen, geschreven voor het maken op de machine en bestaat uit twee verschillende blokken. Het eerste blok getekend op ware grote, 18x18 inch ( 45x45cm). Een flink blok dus. Daarna volgt het overtrekken van het blok op H250.

Sommigen vinden dit een omslachtige manier, ik vind het nog steeds de meest perfecte manier om een super strak blok te maken dat straks ook echt de juist afmeting heeft. En ik vind het proces van tekenen, knippen, op stof strijken en uitknippen niet vervelend om te doen. Je moet er alleen even de tijd voor hebben en nemen. En die tijd had ik afgelopen weekend.

Na de voorbereiding past alles als een puzzeltje in elkaar. Het eerste blok is af. De stof in het pakket is een Moda, Old Glory van Lella Boutique.

Woensdagochtend kwam Petra afzakken vanuit Drenthe, heel gezellig. Natuurlijk kwam gelijk het handwerk uit de tas en showde Petra deze leuke tas, gemaakt van oude spijkerbroeken en een mooi Hollands borduurtje. Het is een nieuwe lunch tas voor haar zus Corinne in Minnesota. Petra gaat de tas zelf brengen deze zomer, dat is natuurlijk helemaal leuk!

‘‘s Middags tijdens de thee bleek dat we wel heel erg alle kleuren op tafel op elkaar hebben afgestemd vandaag, geheel toevallig.

Met Ada treinden we in de middag naar Utrecht, vlak bij het station hadden we een tafeltje gereserveerd bij Club Claar. 

Gedurende bijna drie uur werden we verwend met allerlei kleine gerechtjes, het is de bedoeling dat je er een aantal besteld en die dan samen deelt. Dat betekende een explosie van smaken en vele prachtig opgemaakte en heerlijk smakende gerechtjes. 

Daarna wandelden we op ons gemak naar Tivoli Vredenburg, voor een concert van Venice. Tijdens ons quiltmidweekje zag ik dat ze naar Nederland kwamen en vroeg ik mijn vriendinnen en nicht of zij het nummer de Family tree van Venice kenden. Dat was niet het geval, dus liet ik het hen horen. Mooi om te zien dat het nummer op de meesten hetzelfde effect had als op mij, namelijk dat je het niet droog houdt.

Het nummer staat al jaren hoog op mijn lijst om te spelen tijdens mijn uitvaart, hopelijk duurt dat nog even, maar je kunt maar voorbereid zijn.

Ada en Petra hadden wel zin om met mij mee te gaan naar een concert en zo zaten we woensdagavond vol verwachting in de zaal.

De mannen, leeftijdsgenoten van ons, en al sinds 1977 een band vormend, stelden niet teleur. Prachtige stemmen en close harmony zang.

Even was ik bang dat ze aan het eind van het concert zouden vertrekken zonder ‘the Family Tree’ te zingen. De heren kwamen echter terug op het toneel. Kipp Lennon, een van de lead zangers vertelde dat ze tijdens hun eerste tour, 25 jaar geleden een fan bezochten in Groningen die ziek was. Ze hebben toen voor haar en familie gezongen en zijn bevriend geraakt en gebleven. Helaas is de vriendin inmiddels overleden en daarom werd het nummer nu speciaal gezongen voor haar familie.

Toen Kipp dit stond te vertellen aan de zaal, brak hij zelf ook even, de zaal was toen ook al in tranen, ik was al aan mijn tweede zakdoek toe. Het nummer werd ingezet, niets mooiers dan live gezongen natuurlijk, en toen de zanger door de emotie zelf even niet meer verder kon, nam de zaal het zingen onmiddellijk over. Een kippenvel moment, echt een ‘once in a lifetime experience’.  Muziek is voor mij emotie, het moet je raken en dat deed het zeker deze avond.

Mooi dat deze artiesten ook zo overduidelijk met beide benen op de grond zijn blijven staan en de dingen die echt belangrijk zijn in het leven op waarde kunnen blijven schatten. 

https://fb.watch/r6oGQRoVig/?

Het hele nummer is hier te beluisteren; https://youtu.be/AF175wOPvX0?si=U4RxpZOSLd-xhxG2

We werden nog getrakteerd op een aantal nummers waardoor het concert drie kwartier uitliep. Daarna hebben we de ‘meet en  greet ‘ met de heren maar overgeslagen. Het was toch al een latertje, gelukkig kwam Alex ons ophalen van het station. 

Na een kort nachtje slaap, was het gisteren weer tijd voor het Quilt café in de bibliotheek. Petra vond het leuk om dat ook eens mee te maken. Het was een klein groepje dit keer, vijf dames van het inmiddels vaste groepje waren verhinderd. Maar hoeveel of weinig dames er aanschuiven, gezellig is het altijd.

Ada is een leuk quiltje van Lori Holt begonnen voor in haar keuken.

                                                En Petra’s Dear Jane werd ook even bewonderd.

Gisteravond de Bee hier gehouden, was ook weer super gezellig, een heerlijke quiltdag, met af en toe een spelletje ‘Keer op Keer’ met Petra, heel verslavend.

Was weer gezellig zo een paar dagen samen, Petra is weer onderweg naar Drenthe, de boodschappen voor het weekend gedaan en ook dit blogje staat er weer op.

Fijne Paasdagen gewenst allemaal!

Happy Stitching!

Yvonne