Een heel ander weerbeeld vandaag, het ziet er somber en grijs uit als ik uit het raam kijk vanmorgen. Geen weer om een duik in het zwembad te nemen......
Slechts een klein stukje blauwe lucht is er te zien als ik om 09.10 naar buiten loop.Het is stil op straat, zo als eigenlijk overal in de wijken hier, het is slechts zelden dat je hier iemand over straat ziet lopen, laat staan fietsen.
Daar zijn de afstanden ook niet naar, je hebt hier echt een auto nodig.
Connie haalt me vandaag op, ze heeft me uitgenodigd om mee te gaan naar haar Quilt groep die eens per maand bij elkaar komt. We halen onderweg nog twee vriendinnen van haar op en rijden dan naar de retreat ruimte van Quilted Works waar de groep bij elkaar komtDe groep bestaat uit 18 dames en 2 heren. Earl is bezig met het maken van een ster en met een heel mooi borduurwerk met gedicht voor zijn vrouw voor Valentine's day . Een echte romanticus deze 80-jarige quilter.
Als iedereen aanwezig is start de show & tell, als je elkaar één keer per maand ziet, is er altijd wel wat te showen. Deze dame deed een workshop tijdens de 'Road to California' quilt show en maakte deze knuffel.
De dame die aan deze quilt werkt heeft dit midden blok zelf ontworpen, de details zijn geweldig!
Natuurlijk moeten we ook even bij Quilted Works naar binnen. Altijd leuk om te kijken wat de nieuwste stoffen zijn en wat voor mooie quilt kits er weer te koop zijn. En nee, ik heb niets gekocht, de kit waar ik vorig jaar voor bezweek ligt thuis nog te wachten om gemaakt te worden. Eerst maar eens het een en ander aan voorraad wegwerken.....
Gelukkig kan ik ook genieten van kijken, kijken, niet kopen...... Deze leuke quilt ligt op de longarm en wordt computergestuurd gequilt.
We halen salades bij een deli en eten deze op in het retreat center waarna we nog even naar het Sewing Centre aan Bluff rijden.
De meest leuke gepimpte feather weights hebben ze daar, naast allerlei andere machines.
Connie's vriendin Linda komt ook langs en showt deze quilt in de maak voor haar kleinzoon.
Als iedereen aanwezig is start de show & tell, als je elkaar één keer per maand ziet, is er altijd wel wat te showen. Deze dame deed een workshop tijdens de 'Road to California' quilt show en maakte deze knuffel.
Deze quilt van wol, helemaal met de hand gemaakt, was echt geweldig! Hij was wel machinaal gequilt, op een hele mooie manier.
Connie showt haar Bitsy box tasje en brillenkokers die ze maakte.
Veel dames zijn bezig met wolletjes, er worden de mooiste blokken gemaakt.
De dame die aan deze quilt werkt heeft dit midden blok zelf ontworpen, de details zijn geweldig!
En dan de blokken die er om heen komen, stuk voor stuk prachtig!
Zo leuk en bijzonder om even bij deze groep te mogen horen als gast.
Omdat ik helaas niet veel meer te showen heb dan een foto van mijn sterrenquilt die bij de quilter is en mijn stitcherie waar ik aan werk, heb ik Belgische bonbons meegenomen. Een andere dame heeft ook voor iedereen een Valentijn presentje meegenomen, een zakje met lekkere chocolade.Natuurlijk moeten we ook even bij Quilted Works naar binnen. Altijd leuk om te kijken wat de nieuwste stoffen zijn en wat voor mooie quilt kits er weer te koop zijn. En nee, ik heb niets gekocht, de kit waar ik vorig jaar voor bezweek ligt thuis nog te wachten om gemaakt te worden. Eerst maar eens het een en ander aan voorraad wegwerken.....
Gelukkig kan ik ook genieten van kijken, kijken, niet kopen...... Deze leuke quilt ligt op de longarm en wordt computergestuurd gequilt.
We halen salades bij een deli en eten deze op in het retreat center waarna we nog even naar het Sewing Centre aan Bluff rijden.
De meest leuke gepimpte feather weights hebben ze daar, naast allerlei andere machines.
Bij Connie thuis krijg ik een show & tell van veel van haar quilts, ze maakt er veel elk jaar die ze allemaal zelf quilt, meestal met de machine, maar ze heeft er ook een aantal met de hand gedaan.
Connie's vriendin Linda komt ook langs en showt deze quilt in de maak voor haar kleinzoon.
We kletsen en kijken Quilt TV waarin allerlei verschillende technieken worden uitgelegd.
Alex en ik zijn uitgenodigd voor het avond eten bij Connie en Mike. Mike heeft heerlijk Mexicaans gekookt, we hebben een gezellige avond doorgebracht samen.
Vrijdagochtend rijden we eerst naar het Tire Center. Toen we gisterenavond naar huis reden kregen we een melding op het dashboard dat de linker achterband te zacht was en (gek genoeg) de rechter voorband veel te hard. Toch maar even naar laten kijken dus.
Alex en ik zijn uitgenodigd voor het avond eten bij Connie en Mike. Mike heeft heerlijk Mexicaans gekookt, we hebben een gezellige avond doorgebracht samen.
Vrijdagochtend rijden we eerst naar het Tire Center. Toen we gisterenavond naar huis reden kregen we een melding op het dashboard dat de linker achterband te zacht was en (gek genoeg) de rechter voorband veel te hard. Toch maar even naar laten kijken dus.
Het klopt dat de voorband veel te hard blijkt opgepompt, daar gaat wat lucht uit, en in de achterband moet echt wat lucht bij. De medewerker zegt dat er een schroef in de band zit, kennelijk loopt ie daar toch heel zacht op leeg. Even in de gaten houden dus en anders even laten maken een dezer dagen.We hebben afgesproken met Mike, de man van Connie op het vliegveld van St. George. daar is een klein luchtvaart museum gerund door vrijwilligers, waar Mike er een van is. Hij wil ons graag een rondleiding geven. Het regent vandaag dus het is er een perfecte dag voor.
Verdeeld over twee hangaars staan er allerlei vliegtuigen, uit de tweede wereldoorlog, en de jaren er na. De organisatie zet zich in om oude vliegtuigen te restaureren en te behouden voor toekomstige generaties.
Het museum is ook een ontmoetingsplaats voor ouderen die bij de luchtmacht hebben gediend. De oudste die hier aan tafel schuift is 93 en hier kunnen ze heerlijk met elkaar kletsen over vervlogen jaren.
Een heel bijzondere ochtend met alle verhalen die we hebben gehoord, rijden we nog onder de indruk terug naar onze Airbnb en kijken we even naar het schaatsen, de laatste wereldbekerwedstrijd in Quebec.
Het was weer een dag vol met allerlei indrukken. Beetje nat, echt Hollands weer, dat zijn we hier niet zo gewend, het regent niet zo vaak. Maar ze hebben hier in de woestijn het water hard nodig. Morgen beloofd het weer een zonnige dag te worden.
Verdeeld over twee hangaars staan er allerlei vliegtuigen, uit de tweede wereldoorlog, en de jaren er na. De organisatie zet zich in om oude vliegtuigen te restaureren en te behouden voor toekomstige generaties.
Mike kan uitgebreid verhalen over de verschillende toestellen.
De kleding en attributen van de piloot die Tom Cruise vloog in Top Gun.
We staan af en toe met onze oren te klapperen over wat we allemaal horen aan verhalen. Een vlucht simulator uit de tweede wereldoorlog.
Het museum is ook een ontmoetingsplaats voor ouderen die bij de luchtmacht hebben gediend. De oudste die hier aan tafel schuift is 93 en hier kunnen ze heerlijk met elkaar kletsen over vervlogen jaren.
Een heel bijzondere ochtend met alle verhalen die we hebben gehoord, rijden we nog onder de indruk terug naar onze Airbnb en kijken we even naar het schaatsen, de laatste wereldbekerwedstrijd in Quebec.
Shannon en Stuart zijn ook onderweg naar St. George voor het weekend en we appen waar en hoe laat we elkaar ontmoeten. Eerst nog even wat boodschappen halen....
En dan rijden we door naar het familiehuis van Shannon en haar broers en zussen.
We kunnen rustig zeggen dat het traditie is dat we gaan eten bij Texas Roadhouse als we hier zijn.Altijd goed voor een heerlijke maaltijd.
Er is een nieuwe LDS tempel gebouwd in Washington. Voor de Mormonen of LDS zoals ze hier heten is de tempel een heilige plek waar ze dicht bij hun hemelse vader en Jezus Christus kunnen komen. In de tempel nemen ze deel aan gewijde ceremonies en sluiten ze verbonden of heilige beloften met God waardoor ze bij hem terug kunnen keren. Voor Shannon en Stuart is dit dus een hele belangrijke plaats die ze ons graag willen laten zien. Omdat de tempel nieuw is, zijn er open dagen waardoor ook niet LDS zoals wij de tempel mogen bezoeken.
Het is een gigantisch gebouw dat je al van verre ziet liggen. We worden in een soort golfkarretje naar de ingang gereden.
Binnen in de tempel mag er niet gefotografeerd worden, maar op de website staan genoeg foto's. Het is echt allemaal pracht en praal van binnen. We krijgen hoesjes om onze schoenen om de vloeren te beschermen.
De ruimte waar de doop plechtigheid plaats vindt.
We hebben zes van deze trouwzalen gezien, er worden heel wat bruidsparen in de echt verbonden hier per dag.Deze kroonluchter is echt gigantisch en schittert je tegenmoet.
Toch heel bijzonder om dit nu eens van binnen te bekijken.
Het was weer een dag vol met allerlei indrukken. Beetje nat, echt Hollands weer, dat zijn we hier niet zo gewend, het regent niet zo vaak. Maar ze hebben hier in de woestijn het water hard nodig. Morgen beloofd het weer een zonnige dag te worden.
Happy Travels!
Yvonne
3 opmerkingen:
Wat een bijzondere dagen zo, heerlijk afwisselend.
Wat een leuke dagen hebben jullie weer gehad, zo gevarieerd 🥰
Wat geweldig en uniek, die inkijkjes. Eerst het vliegveld met al die persoonlijke verhalen die je alleen kunt horen van mensen die er al jarenlang middenin zitten en daarna die tempel, wat apart dat je er net binnen kon kijken, het lijkt me geweldig om die mogelijkheid te krijgen. En dan ga ik nog helemaal voorbij aan gewoon meegenomen worden naar een bee. Geeft niets als het dan een keer minder weer is, jullie hadden een geweldige dag.
Een reactie posten