Algemene tentoonstelling Quiltergilde Nijkerk

 Gisteren was de laatste dag van de tentoonstelling en reed ik in gezelschap van Bernadet en Jacqueline naar Nijkerk. We waren lekker op tijd en moesten zelfs nog even wachten tot om 10.00 uur de deur openging.

Eerst maar even beginnen met een bakkie thee.

En dan is het tijd om de tentoonstelling te gaan bekijken, die is ruim van opzet, de paden zijn breed zodat je de quilts van een afstandje en dichtbij kunt bekijken, dat is fijn.

Het is altijd leuk om ook met je neus op een quilt te staan en de details en steekjes goed te kunnen bekijken. 

Wat ik wel jammer vond is dat de quilts niet zo mooi uitkomen op de achtergrond. Het had mooier geweest om de wanden te voorzien van zwart textiel alvorens de quilts er neer te hangen, dan zie je ook die lelijke verbindingen in de wanden niet meer, maar dat is mijn persoonlijke mening. 

Grote quilts, kleine quilts, grote vlakken of ieniemini stukjes aan elkaar genaaid.

En vooral heel kleurrijk, het thema van de tentoonstelling.

Er waren zo veel verschillende stijlen en technieken te zien, een lust voor het oog.

En natuurlijk verschillen de smaken, bij de een loop je langs en bij de ander sta je gewoon wat langer stil omdat je de quilt, de steekjes, de gebruikte technieken etc. wat beter wil bekijken.

En dan is ze daar; mijn 'Rosa's Legacy', het blijft toch bijzonder om je eigen quilt tussen al dat moois dat er te bewonderen is te zien hangen.

Leuk! Ook een quilt met de stofjes van Lori Holt. Het duurt soms even voordat stoffen van ontwerpers die in Amerika al jaren te koop zijn ook hier in Nederland ziet. Des te leuker als het gebeurd.

Sommige quilts zijn echt net een schilderij, zo knap gemaakt. Ik denk dat dit mijn favoriet was van de hele tentoonstelling. Het plezier van de kinderen spelend met water spat er bijna letterlijk af!

Ook leuk om de quilt van Gert van 'Real men Stitch and Sew'. te zien. Adam & Steve, superleuke quilt, ik heb Gert gevolgd in het proces van het maken van deze quilt en dan is het altijd leuk om de quilt dan  eens in het echt te bewonderen.

En nu Gert een functie heeft bij de redactie van het Quiltersgilde staat hij in de stand tijdens de tentoonstelling. Leuk om elkaar weer eens te spreken. Helaas zijn mannen in de quilters wereld nog steeds zeldzaam, het zou leuk zijn als er meer mannen  onze mooie hobby zouden ontdekken en omarmen.

In een tweede hal de nodige kramen met van alles en nog wat op quiltgebied. Bij Elly Prins zien we dat ze nu ook de stoffen van Lori Holt en  Jina Barney van Poppie Cotton verkoopt. Leuk dat de mooie stoffen deze getalenteerde  stof ontwerpers uit Utah nu ook hier in Nederland te koop zijn.

In de laatste hal ook nog verschillende thema quilts en een tentoonstelling van quilts van inmiddels overleden quilters. Wat geweldig dat de nabestaanden quilts van hun dierbaren hebben aangemeld voor de tentoonstelling. Een mooi eerbetoon.

Hele leuke kleine quiltjes (zelfportretten) van de medewerkers van het Quiltersgilde in de diverse regio's. 

Het was een mooie dag, en een waardige tentoonstelling van het 40-jarige Quiltersgilde. Ook weer heel leuk om diverse quilters te spreken als je elkaar weer eens tegenkomt op een evenement als dit. Dat is zeker de kers op de taart!

 

En wat heb ik verder te melden over de afgelopen twee weken dat ik weer thuis ben na onze reis naar Minnesota. We hebben er al weer een paar Bee-avonden op zitten. Bernadet maakt een baby quilt voor haar eerste kleinkind dat wordt verwacht.

Krijgt de tuin weer wat aandacht en is het af en toe goed toeven buiten in de zon, vooral als er vlinders te zien zijn. Deze kwam even wat drinken nadat ik de hortensia's water had gegeven.

Alex is heel druk bezig geweest met het schilderen van onze slaapkamer. Het houtwerk ging van mosgroen naar wit, een hele klus. Als behang kozen we een mooi mosterdgele kleur. Ik heb drie quilts gemaakt die afwisselend op ons bed liggen en in alle drie komt deze kleur voor. Nu de Buhl weer thuis is en de kamer (bijna) klaar, mag die natuurlijk op bed.

Er zijn weer avond en ochtendwandelingen gemaakt over de Boulevard en in de duinen.

Op sommige paden lopen we tussen de Duindoorn struiken door die vol zitten met gele bessen

Afgelopen week ook iets gedaan waar ik al heel lang over liep na te denken, wikken en wegen, voors en tegens..... ik denk er namelijk al een tijdje over om een (kleine) tattoo te nemen. Ik wist ook al een poosje wat ik dan zou willen en had eigenlijk het idee dat het leuk zou zijn om, als ik voor de vijftigste keer naar Amerika zou reizen, er een te laten zetten. Alleen.....de teller staat nu op veertig, wie weet, haal ik die vijftig keer wel niet. Dus een besluit genomen, een afspraak gemaakt en een foto van mijn ontwerp verstuurd zodat de tattoo artiest er iets moois van kan maken.

Bij aankomst kan ik nog kiezen uit diverse maten vlaggen en hartjes. Ik wil graag een 'armband' met de twee vlaggen van Amerika en Nederland verbonden met een hartje. Het hartje hoeft niet zo groot, de vlag van met name Amerika wil ik wel zo groot dat er nog iets van sterren in het blauwe vlak zichtbaar zijn, al gaat 50 sterren niet lukken natuurlijk.....

Als ik tevreden ben over het ontwerp, wordt de tattoo gezet. dat valt me alles mee, ik heb wel gehoord dat dit behoorlijk pijnlijk is, maar van het overgrote deel voel ik niets.

Helemaal tevreden met wat Embla er van heeft gemaakt. 

Onze 'aanloopkater' komt nog steeds een paar maal per dag eten. Af en toe mag ik hem aaien, al blijft hij nog schuw. We hadden hem voorlopig de naam Presley gegeven omdat het haar op zijn kop een beetje op de kuif van Elvis leek. Hij ziet er inmiddels iets beter uit al heeft hij op zijn rug nog wel grote plukken 'rasta' haar zitten. Zou hem zo graag eens lekker in bad doen en die plukken haar uit zijn vacht knippen, maar ben bang dat zijn vertrouwen dan weg is. Misschien ooit. Door dat 'rastahaar' hebben we hem nu Marley gedoopt. Hij lijkt daar ook beter op te reageren als op Presley, misschien is het meer een reggae kat dan een rock & roll kater.

Het quilten heeft de laatste weken nog een beetje op een laag pitje gestaan, druk geweest met andere dingen. Ik hoop er de volgende week weer wat meer tijd voor te krijgen. 

Happy Stitching!

Yvonne

Cousins trip USA - dag 15 - afscheid …..

 Vrijdagochtend, de koffers zijn gepakt, hier een onsje te veel, daar één net onder het gewicht, het was weer passen en meten. De vriendinnen van Corrine komen op de koffie en brengen heerlijke Brownies en croissants mee. Corrine laat haar vriendinnen de Nederlandse gevulde koeken proeven.

Heel leuk om ze te ontmoeten. Jaap en Jannie komen ook nog even langs, Jannie had leuke theedoeken voor ons besteld als cadeautje, maar de levering liet wat op zich wachten. Gelukkig nog net op tijd bezorgd, we zijn er super blij mee, mooie herinnering aan onze reis en deze lieve mensen.

Nu echt voor het laatst deze reis nemen we afscheid. Wat hebben we een mooie herinneringen gemaakt weer. 

Een laatste groet, een laatste zwaai......

Het bed in mijn slaapkamer is afgehaald....

Alles, inclusief mijn grote Buhl Quilt zit in de koffer, carry-on en rugzak.

En 's middags rijdt Corrine ons naar het vliegveld van Minneapolis.

Het was zo fijn dat Corrine de grote auto van Jerry kon gebruiken deze afgelopen weken, wij, al onze bagage, Jax, de boodschappen die we meenamen naar de cabin, alles paste er steeds probleemloos in. 

Nog een laatste foto en het afscheid, wat hebben we het goed gehad bij onze zus en nicht. Ze heeft ons verwend en allerlei verrassingen voor ons bedacht. Dankbaar voor deze heerlijke dagen die we samen hebben mogen hebben!

Nog een laatste knuffel....

en een laatste zwaai.....voor de zusjes steeds een naar moment het afscheid, je weet immers nooit hoe lang het duurt voor je elkaar weer kunt zien.

Het inchecken gaat goed, bij de security wordt alleen mijn carry-on koffertje doorzocht, de rest mag gewoon door. Er wordt niets gevonden dat er niet in mag zitten dus we kunnen verder richting de gate.

De dreigende lucht die we onderweg al zagen hangen blijkt een serieuze te zijn. Er wordt omgeroepen dat een ieder moet wegblijven bij de ramen en deuren en dat het vliegverkeer even wordt stilgelegd. 

Het dondert en bliksemt en het trekt helemaal dicht in een gigantische hagelbui, even is er niets te zien door de ramen, maar dan zien we de slurf weer verschijnen en klaart het ook weer snel op.

We vertrekken iets later dan gepland maar die tijd gaan we onderweg weer inhalen, dus geen zorgen voor onze aansluitende vlucht in Reykjavik. Onder ons zien we de vele meren van Minnesota nog één keer oplichten in de laatste zonnestralen.

We nemen alle drie weer zo'n magisch blauw pilletje en slapen heerlijk gedurende de vlucht naar IJsland.

Snelle wisseling daar van vliegtuig en dan is het nog maar iets meer dan 3 uur naar Amsterdam.

12.55, precies op tijd staat het vliegtuig weer bij de gate. Koffers zijn er snel en dan nemen Connie en ik afscheid van Petra die wordt opgehaald. Connie en ik pakken de trein naar het station waar wij worden afgehaald. 

Het zit er weer op, onze Cousins trip die we twee jaar geleden hebben moesten annuleren en daarna uitgesteld door Corona, wat hebben we een fijne tijd gehad met elkaar! Dit pakt niemand ons meer af......

Happy Travels!

Yvonne