Juli 2023 - afscheid, storm en vakantie met Rosa

 Rosa heeft haar basisschoolperiode afgesloten, de laatste weken werd er niet zo veel meer gedaan, een schoolkamp met een leuke workshop.

laser gamen en een bezoek aan de bunkers in Noordwijk.

En in de laatste week natuurlijk de musical, Rosa heeft een leuke rol, leef je maar eens in in de rol van bejaarde......

En dan is het afscheid daar en wordt je uitgeleide gedaan door alle leerlingen op school, voor de laatste keer naar buiten.....

De zwaarste zomerstorm, genaamd Poly sinds het begin van de windkrachtmetingen in 1901 trok over het land. Ik was net thuis van de mondhygiëniste en had de auto weer in de garage gezet waarbij ik twee keer langs deze plek loop. Gelukkig op tijd veilig binnen toen we een wel heel raar geluid hoorden..... Een halve boom over de inrit en deels op het dak, gelukkig alleen wat kapotte dakpannen.

Maar zo kan er niemand meer in of uit....gelukkig kwam de brandweer snel ter plaatse en die hebben de takken die het meest in de weg lagen weggehaald.

Dat was best nog een flinke klus.

De volgende dag heeft de tuinman de rest van de takken weggehaald, inmiddels is de berg ook opgehaald, het viel gelukkig allemaal nog mee.

Donderdag was de wind weer gaan liggen en hadden we Bee bij Bernadet, zij is een prachtige sjaal aan het maken met een ingewikkeld patroon, zó knap!

En nu de zomervakantie is begonnen, is het tijd voor ons jaarlijkse midweekje weg met Rosa. De eerste stop was Winterswijk, waar we eerst gingen lunchen en daarna shoppen, een nieuwe school vraagt natuurlijk om wat nieuwe outfits, en ook nodig want Rosa groeit hard en is inmiddels net zo groot als ik.......

Dit jaar geen huisje of chalet, maar Rosa koos voor een safari tent.

Een leuk plekje, fijn onder de bomen, dat is geen overbodige luxe want het was flink warm.

Eerst maar eens zorgen dat het kan doorluchten en de 'ramen' oprollen.

Je hebt bijna niet door dat je in een tent bent, gelukkig geen ongemakkelijk luchtbed, maar een bed, zelfs drie dus er kan gekozen worden.

Samen uitpakken en alles inrichten, is zo gepiept, vele handen......

en daarna de dingen doen waar je zin in hebt, lekker zwemmen......

beetje slingeren......

We slapen op zich prima in onze safaritent, alleen is het wel wennen dat als de buurman in de tent 8 meter verder hoest, het net is of hij naast je bed staat, je hoort natuurlijk werkelijk alles in zo'n tent.....

Maar goed, dat mag de pret niet drukken, als je eenmaal slaapt hoor je niets meer 😊

Rosa had wat uitjes uitgezocht in de buurt en één ervan was het grootste doolhof van Nederland in Ruurlo.

Rond 1700 ontworpen door Daniël Marot die ook voor Paleis het Loo heeft ontworpen.

Tijdens de wandeling door het doolhof lost Rosa een puzzel op en vermaken we ons onderweg bij de lachspiegels. 

Welke kant gaan we op? links? of toch rechts?

Slechts twee keer een verkeerde afslag en dan bereiken we de uitkijktoren.

De terugweg is een makkie, Rosa heeft goed opgeslagen hoe we zijn gelopen.

We rijden naar Aalten voor de lunch en wat boodschappen, een leuk dorp met een gezellig plein met terrasjes.

Activiteit in het zwembad; spijkerbroekhangen......

Natuurlijk ontkom ik er niet aan om ook een duik te nemen.....

Traditiegetrouw maak ik rode kool, het lievelingskostje van Rosa, er gaan twee borden vol in, waar laat ze het?

Als je aan het kamperen bent dan hoor je natuurlijk S'mores te maken, voor Rosa een eerste keer.

Onze eerste ervaring met het maken van S'mores ( een marshmallow warmen boven een kampvuur, deze tussen twee Graham crackers doen samen met een stuk Hershey chocolate) was in de USA tijdens onze vakantie in Maine in 1998. Hier is Rosa's mama bezig met haar eerste S'more. Leuk om 25 jaar later deze ook met onze kleindochter te maken!

Al is het dan met een Maria kaakje en andere chocolade, het is evengoed heerlijk! 

Wel oppassen, want zo'n marshmallow kan best heet worden, wat natuurlijk ook de bedoeling  is want de chocolade moet smelten.

Maar dan, de eerste hap, een smaaksensatie, fingerlicking good, we hebben er een S'mores fan bij!

Een ander uitje dat Rosa had uitgezocht was het Nationaal Onderduikmuseum in Aalten. Hier is te zien hoe het dagelijks leven eruitzag tijdens de tweede wereldoorlog. We beginnen in het schooltje.

Het klaslokaal roept bij Alex en mij allerlei herinneringen op.....

Wat te denken van deze puntenslijper op de lessenaar. Dat moeten we natuurlijk even testen.

Ook zo herkenbaar de flessen met inkt.....

waar de inktpot mee werd gevuld, wij hebben beiden nog leren schrijven met een kroontjespen en inkt..... wat is er toch veel veranderd sinds die tijd.

Er is een speurtocht waarbij allerlei vragen moeten worden beantwoord, wat het niet alleen leuk, maar ook heel leerzaam maakt.

Ook een uitgebreide collectie over de Aaltense historie waaronder de textiel- en knopenindustrie. 

De knopen werden gemaakt uit plakjes Buffalo hoorn.

Mooie originele vloeren in het gebouw, ik krijg er gelijk inspiratie van.

Leren hoe het leven was tijdens de oorlogsjaren is voor ons al moeilijk om voor te stellen, laat staan voor Rosa. Je zal maar steeds moeten blijven fietsen om wat elektriciteit op te wekken.....

Deze kamer werd in de oorlog bezet door een Duitse commandant, terwijl boven hem de onderduikers zich schuil hielden.....hoe bizar.....

Veel aandacht voor de helden in het verzet, wat hebben zij veel leed voorkomen.

Ook de radio 'dook onder', streng verboden om naar te luisteren in de oorlog.

In de kelder zien we beelden van bombardementen in o.a. Rotterdam en moet ik denken aan mijn vriendin Nellie die dit heeft moeten meemaken in haar stad. 

Gelukkig is er in het museum ook aandacht voor leuke dingen.

Hoe leuk is het om in zo'n oude boerenkeuken te staan waar je van alles leert over de bedstee en de stoof.

Het was een leerzame ochtend. 

We hebben deze dagen ook weer heel veel spelletjes kaart, kwartet en Rummicub gespeeld waarbij we meestal werden ingemaakt door Rosa.

Donderdag was Rosa 11 jaar en 51 weken, dus namen we alvast een voorproefje op haar verjaardag, gewoon omdat het leuk is om iets te vieren, je kunt niet vaak genoeg een feestje hebben immers?

En daar horen cadeautjes bij, die gelukkig in de smaak vielen.

Het laatste uitje deze week waarbij we de grens overgingen naar Duitsland. Hier bevindt zich het subtropisch zwemparadijs Bahia.

Water, glijbanen, dat is altijd een feestje natuurlijk. Rosa en Opa vermaken zich prima, ik ook, maar voor mij geen glijbaan......

En laat er nu vlakbij een grote shopping mall zijn.....ik hoef het eigenlijk niet te vragen aan Rosa; Heb je zin om?.....Ja! Natuurlijk!

En natuurlijk scoren we weer het nodige, leuk hoe ze haar eigen smaak ontwikkeld, ze weet heel goed wat ze wil.

Bij een feestje hoort taart met kaarsjes. Nu ze er nog op passen, er komt een tijd dat het er echt te veel worden.....

Laat ontbeten en de lunch overgeslagen dus een stuk taart gaat er wel in.

In de avond BBQ

met als toetje natuurlijk nog wat S'mores....terwijl de zon langzaam ondergaat en onze laatste vakantiedag er bijna op zit.

We hebben een heerlijk weekje gehad met elkaar, zo genoten van en met onze lieve kleindochter. Zo fijn dat ze het leuk vindt om met ons op stap te gaan, hopelijk komen er nog meer reisjes in de toekomst.

Happy travels!

Yvonne