Eindelijk, de kussens konden in de stoel deze week, de temperatuur was aangenaam genoeg om weer eens fijn buiten te zitten uit de wind. Nicht Petra vertelde me pas dat ze mijn boek weer aan het lezen was, dat ben ik zelf ook al een poosje van plan. Na het schrijven heb ik het natuurlijk een aantal keer doorgelezen, hier en daar dingen veranderd en aangepast. Maar echt gelezen in boekvorm had ik nog niet gedaan, dat werd dus wel eens tijd na 6 jaar.
Terwijl ik buiten zit komt ons zwervertje aangelopen. Heel langzaam wordt hij een beetje minder bang, we denken dat het een kater is en hebben hem Presley genoemd.
Hij durft nu al te eten als ik op een paar meter afstand zit, al schrikt hij nog van elk onbekend geluidje.
En over poezen gesproken, onze Utah is een echt gezelschapsdier, ze is graag bij je in de buurt, bijvoorbeeld om de bewegingen op mijn laptop te volgen als ik aan het werk ben.
Dat is nog tot daar aan toe, anders wordt het als ik probeer een puzzel te maken..... misschien denkt ze dat ze me helpt, maar het is meer het door elkaar gooien van de stukjes.
En als ik probeer te haken dan wordt er regelmatig een aanval gepleegd op de bol wol, alsof het een prooi is die gevangen moet worden.
Deze week afgesproken met Greta voor een high tea om haar verjaardag te vieren. Door het mooie weer konden we op het strand lekker buiten zitten.
We hebben gedurende een paar uur echt ons best gedaan, maar het was niet mogelijk om alles op te eten. Het was heerlijk om zo buiten thee te zitten leuten met allerlei heerlijke hapjes.
De hele week zitten we al weer in de aanvliegroute van landende vliegtuigen. We hebben er hier gelukkig niet zoveel last van qua lawaai als de mensen die rond Schiphol wonen, ik vind het eigenlijk stiekem altijd een mooi gezicht. Je mag het tegenwoordig bijna niet meer zeggen, maar mijn hart gaat altijd open als ik de vliegtuigen over zie komen, vooral de vele Delta toestellen in de ochtend. Wil dan gelijk de koffers weer pakken......
Tijdens de wekelijkse duinwandeling met Ada vloog er ook elke minuut weer een exemplaar over.
Wij hadden ook belangstelling voor andere vogels, de aalscholvers vliegen weer af en aan met takjes in hun bek. Druk bezig allemaal met het bouwen van nesten. Blijft elk jaar weer een mooi gezicht.
Voor het eerst een Bee op 4 mei. Natuurlijk de ceremonie op de dam even bekeken en ook bij ons kwamen de verhalen los aan Opa's en Oma's, ouders en schoonouders die de oorlog hebben meegemaakt. Verhalen van verzet en honger, het blijft goed om te herdenken en dankbaar te zijn.
Verder was het een heel normale Bee hoor, met gezelligheid, lekkers en natuurlijk werden er weer veel steekjes gezet. Inmiddels begonnen aan ster nummer drie.
En dan, een heel leuk nieuwtje! Bernadet, Jacqueline en ik gaan maandelijks het Quiltcafé runnen in de bibliotheek. We horen zo vaak dat quilters uit de omgeving zich graag willen aansluiten bij een groepje omdat het nu eenmaal veel leuker is om samen steekjes te zetten. Die mogelijkheid is er dus binnenkort, ook als je kennis wil maken met het quilten ben je welkom.
We hebben er ontzettend veel zin in!
Happy Stitching!
Yvonne
5 opmerkingen:
Wat een gezellig idee die quiltclub.
Jammer dat ik zo ver weg woon ;-)
Nou Yvonne dat was me weer een weekje wel. Inderdaad kwam het zonnetje om de hoek en dan krijg je meteen zin in van alles. Ook bij mij de kussens naar buiten etc...
Wat een leuk idee het quiltcafe, is dat dan in Katwijk?
Groetjes Coby
Wat een goed idee een quiltcafe ,en voor iedereen toegankelijk zonder hoog prijskaartje .
Ooit was er in de buurt een inloopbee voor een normale prijs maar die is nu zo duur geworden €25 ,00 weliswaar kun je vragen stellen maar de meeste quilten helpen elkaar wel ,dus zo jammer niet te betalen voor een kleine portemonnee .
Gr Femke.
Wat leuk dat je een quiltcafé gaat beginnen. Natuurlijk zou ik er bij zijn als het hier in de buurt was, maar helaas.
Jij bent gek op vliegtuigen die over vliegen, dat heb ik met Chinook helikopters.
Daar word ik helemaal opgewonden van! Jammer genoeg vliegen ze hier niet meer over sinds Soesterberg gesloten is.
Wat leuk dat het zwerfpoesje al wat dichterbij durft te komen.
Utah wil natuurlijk wel overal bij zijn, gezellig, maar wel lastig soms.
Laat anders een kattenfilmpje op je scherm ziet, dan heb jij je handen vrij.
Jullie hebben heerlijk gesmuld daar aan zee.
Een reactie posten