USA 2022 - dag 9 - Flagstaff - Albuquerque NM

 Na vijf nachten zit ons verblijf in het huisje bij Willa en Dwayne er weer op. Een heerlijke plek in een rustige wijk aan de noordkant van Flagstaff aan de 89. Donderdagochtend rijden voor het laatst het erf af en de straat in. Ik zou hier zo kunnen wonen....heerlijk de vrije natuur en de bergen om je heen.

Het is 8 uur als we Flagstaff verlaten, een uurtje rijden in oostelijke richting over de I 40 en dan komen we aan in...

Winslow Arizona. Eerst even ontbijten....en koffie, daar hebben we echt trek in.

Het ontbijt smaakt ons weer opperbest, na een aantal dagen is het ook wel weer eens lekker die eieren met spek.

Zo leuk hoe alles staat omschreven op de rekening, tegenwoordig netjes geprint, een paar jaar geleden kreeg je alles nog uitgeschreven op een bonnetje, bijna nooit leesbaar maar wel leuk.

Het Flatbed Ford café zit een paar panden voorbij de plek die Winslow op de kaart zette.

Die ene zin uit een lied van de 'Eagles'....

Standin' on the corner in Winslow Arizona, uit 'Take it Easy' geschreven door Jackson Browne en Glenn Frey die het nummer ook zingt.

Het Standin' on the corner park werd in 1999 geopend. 6 jaar geleden, op 26 september 2016 werd dit beeld van Glenn Frey zoals hij eruit zag in de tijd dat het nummer werd geschreven geplaatst. Frey overleed in januari 2016 op 67 jarige leeftijd.

Als Eagles fan heeft deze plek voor mij een speciale betekenis. Niet alleen is 'Take it easy' een van mijn favoriete nummers, het is ook de titel van het boek dat ik schreef. 

Op beide hoeken aan de overkant natuurlijk winkels waar van alles te koop is. Heerlijk om daar even te neuzen....

En natuurlijk mag er weer iets mee naar Nederland. Take it easy is zo ongeveer mijn levensmotto geworden dus hoe leuk is dit T-shirt?

Ik had uren op de hoek tegenover het park in een schommelstoel kunnen blijven zitten, mensen kijken en naar de muziek van de Eagles luisteren die hier de hele dag te horen is, maar we hebben nog wat uurtjes voor de boeg vandaag.  320 mijl totaal ( ruim 500 km)

Als we naar de auto terug lopen vraagt deze dame of ik een foto van haar wil maken. Natuurlijk wil ik dat, we raken aan de praat met haar. Wilma komt uit Oklahoma en is vorige week, op haar 84e! naar Santa Monica gereden om van daar de Route 66 te rijden naar Chicago. Ze doet alles op haar gemak en volgt zoveel als mogelijk de originele oude route. Wat een geweldige inspirerende en ondernemende dame die veel reist, haar doel is om binnenkort 231 landen te hebben bezocht, dat gaat haar vast lukken.

Ik teken ervoor als ik op die leeftijd nog zo zou kunnen reizen als zij doet.  'Living life to the fullest!'.

Wij vervolgen de I 40 weer, de snelweg die de oude Route 66 heeft vervangen.

Op het eerste stuk zijn er bijna geen oude stukken meer die je kunt volgen dus proberen we ons onderweg een beetje te vermaken. Alex rijdt een stuk en ik maak wat foto's....

en een filmpje, lekker melig.....

Bij afrit 47 gaan we van de snelweg af en stoppen even bij een Trading Post.

in een traditionele hopi

en gelegen op de continental divide. 

We volgen de oude Route 66 eerst tot Grants.

Net voorbij Grants raken we even het spoor bijster maar vinden dankzij een Ranger bij het visitor center van Malpais NCA de weg weer terug, middels een kaartje. Langs de route veel verlaten en vervallen hotels, huizen, (garage) bedrijven en benzinestations. 

Maar ook hier wonen gewoon nog mensen, dit is (Navajo) Diné land en de houten hutje en trailers die je af en toe ziet staan doen je afvragen: wonen daar echt mensen? Maar er staan vaak ook een aantal auto's naast dus het moet haast wel.

Het is wel een mooie rit, veel leuker dan de snelweg. We zien kilometers voor ons uit een giga bui hangen, het duurt echt een tijd voor we er zijn. Vlak voor Albuquerque begint het te regenen en als we de snelweg verlaten en de stad inrijden hoost het.

Gelukkig alleen nog wat spetters als we bij ons casita aankomen. Het ligt een straat achter de Route 66 met aan de overkant Old Town Albuquerque. Daar gaan we later heen, als het droog is, het beloofd de komende dagen zonnig te worden.

Ons Casita (huisje) heeft ook een kleine patio bij de woonkamer.

Kamer, keuken....

slaap- en badkamer, meer heb je niet nodig toch en zo veel gerieflijker dan een hotelkamer.

Koffers uitgeladen en dan weer even in de auto om een paar km verder boodschappen te doen. Het is hier heel veel Spaanstalig dus de Supermarket heet hier El Super.

Wat een geweldige winkel, zoveel heerlijke kruiden uit de Zuid-Amerikaanse keuken.

Gedroogde pepers...

En een geweldige groente en fruitafdeling, bizar zoveel keus!

Nog even langs de Panda Expres voor Chow mein en Orange chicken en dan is het welletjes voor vandaag. 

Buurvrouw Karin, die op onze poezen past stuurt een foto van Utah bij haar op schoot, ze is dus al aardig gewend. Dat is fijn, maar de poezen kennen de buurvrouw van de lekkere snoepjes die ze altijd bij haar halen, dat scheelt. 

Morgen gaan we Albuquerque nader ontdekken.

Happy travels!

Yvonne