USA 2022 - dag 5 - Grand Canyon NP

 Al weer vroeg uit de veren, 04.00 uur dit keer, Alex slaapt nog tot ik om 06.00 uur de koffie heb gezet en ontbijt heb gemaakt van yoghurt, fruit en granola.

Het is een aangename 8 graden zo vroeg in de ochtend, maar de temperatuur loopt al snel op als de zon opkomt.

Het is al weer aangenaam als we om 07.00 uur vertrekken, maar niet zo warm meer als de afgelopen dagen. Het wordt vandaag zo'n 23 graden. 

We maken vandaag een rondje richting de Grand Canyon, vanuit ons vakantieadres in Flagstaff 90 mijl rijden. 144 km. Daar doen we 1 uur en 47 minuten over volgens de navigatie. Een prachtige rit door groen bos met overal gele bloemen in de bermen.

We zijn nog maar net het park ingereden als we deze familie zien staan aan de kant van de weg. Twee van hen durven de oversteek wel aan.

Nummer drie wacht nog even af tot we voorzichtig voorbij zijn gereden. Je wilt geen hert op je motorkap krijgen. De dieren zijn hier helemaal niet bang, in een National Park wordt natuurlijk niet gejaagd en hebben ze niets te vrezen.

De eerste aanblik op de Canyon blijft fantastisch, elke keer weer. We laten de drukte van de Village voor wat het is en beginnen bij Mather Point.

446 km lang, tot 29 km breed en met een diepte tot 1857 meter.

We rijden de 35 km lange Desert View Drive en maken onderweg natuurlijk vele stops om van het uitzicht te genieten.

En van de mooie bloemen die er groeien. Ik vind deze kwastjes zo bijzonder zo delicaat en teer.

Het ene uitzichtpunt is het andere niet, soms lijkt de begroeiing het zicht een beetje te beperken.

We lopen daarom een eindje bij het uitzichtpunt vandaan. Even de stilte opzoeken, het is niet overdreven druk in het park, maar overal zijn natuurlijk mensen en hoor je gepraat, gelach, autodeuren dichtslaan etc.

Als je een klein stukje wegloopt van de uitzichtpunten dan voel je je echt alleen op de wereld en is het nog meer genieten van de stilte, en de schoonheid.

En al snel is de parkeerplaats langs de rim zelfs bijna niet meer te zien met het blote oog.

Bij Grandview point lopen we een stukje van het Grandview trailhead.

Deze rode plantjes zien we ook overal tussen de bomen staan. Het geeft kleur aan het bos.

Ook een veel geziene bermbloeier, deze oranjerode bloemetjes.

De kleuren van de Canyon zijn niet te beschrijven, ze veranderen ook steeds onder invloed van het licht en het moment van de dag. Het blijft adembenemend mooi.

Bij Desert View, de laatste stop op de route zitten we een tijdje in de zon op een bankje, lekker briesje en één van de mooiste uitzichten op aarde. Wat kan een mens zich nog meer wensen?

Ook hier bij Desert view staan de struiken die we overal in de bermen zien in overvloed in bloei. Ik ontdek twee vliegende insecten, Het zijn kolibrievlinders. Ze zijn ongeveer 5 cm groot, heel bijzonder en ze bewegen net zo snel als een kolibrie, moeilijk in een foto te vangen, maar toch gelukt.

We rijden het Grand Canyon NP weer uit en rijden de 53 km lange weg naar Cameron, een Navajo stadje van nog geen 1000 inwoners, eigenlijk een verzameling van hutjes, houten huisjes en trailers her en der verspreid in het landschap. De Navajo naam voor Cameron is Na'ni'á Hasáni.

Eigenlijk is het belangrijkste gebouw in Cameron de Trading Post, een motel, winkel met allerlei Navajo pottery, geweven tapijten, sieraden etc. en een restaurant.

En in dat restaurant mijn 'all time favorite', de Navajo Taco.

Heerlijk Indian Fry bread, gevuld met van alles en nog wat. Fingerlicking good!

Giga groot, maar gelukkig heb ik Alex die me helpt mijn bord leeg te eten. 

Op de terugweg van Cameron naar Flagstaff slaat de vermoeidheid toch wel toe. 

Na 70 km zijn we weer terug in Flagstaff waar we eerst een dutje doen, even toegeven aan de jetlag, heerlijk!

Happy Travels!

Yvonne