USA 2022 - dag 2 - San Diego - Carlsbad - Vista - Ramona

 Het zat al heel lang in de planning, maar was nog strikt geheim. Mijn vriendin oma Nellie is vandaag, 15 september 100 jaar geworden en Alex en ik besloten daarom onze reis in California te beginnen. 

Want zeg nu zelf, hoe bijzonder is het om een 100 jarige te kunnen verrassen op haar 100e verjaardag, dat maak je niet vaak mee. De plannen werden gemaakt in overleg met Annelies, de dochter van oma Nellie zoals ik haar altijd noem. 

Oma Nellie en ik skypen regelmatig en dan vraagt ze altijd waar we van plan zijn heen te gaan op vakantie, ik probeerde steeds een beetje om de hete brij heen te draaien de laatste maanden en ik kon wel merken dat ze het heel gezellig zou vinden als we op haar feestje zouden komen. De uitnodiging viel dan dan ook op de mat. Het feest voor familie en vrienden is zaterdag a.s. want donderdag is geen handige dag.

We beginnen de dag met een hotelontbijt, altijd eenvoudig, maar voldoende vullend. Koffie is voor mij het belangrijkst in de ochtend en Alex lust wel een stevig ontbijt.

De koffers worden weer in de auto geladen en we gaan op weg.

Eerst over de Interstate richting het noorden, maar we zijn niet van de snelwegen dus we slaan af richting de kust.

We rijden over de hwy 101 en als we bij het plaatsje Encinitas komen stoppen we even.....

Om even te genieten van het uitzicht op de Pacific Ocean. We zien tientallen surfers in het water.

Allemaal wachtend op de goede golf, als je goed kijkt dan zie je ze.

Dan door naar Walmart, de eerste boodschappen doen waaronder water en een koelboxje om het water koel te houden onderweg.

Eén straat verder ligt het restaurant waar we om 12.30 hebben afgesproken met Annelies en Jim ze hebben een verrassingslunch geregeld voor haar moeder en ons uitgenodigd om aan te schuiven.  We zijn ruim op tijd en parkeren de auto alvast en gaan op zoek naar koffie.

Dat is snel gevonden bij een bakkerij. We installeren ons en genieten van de koffie en brengen een uurtje kletsend door met een stel dat naast ons zit. De man is half Nederlands maar in California geboren en de vrouw is Zweedse van geboorte. Altijd weer zo leuk die onverwachte ontmoeting tijdens het reizen. Het zijn korte ontmoetingen met mensen met wie je soms gewoon een klik hebt en een leuk gesprek.

We maken nog even een wandeling door het winkelcentrum en shoppen wat en dan is het tijd om richting het Mexicaanse restaurant te lopen.

Als we net in de auto zitten zien we Annelies, Jim en oma Nellie aankomen bij het restaurant, we wachten even tot ze aan tafel hebben plaatsgenomen en wandelen dan de patio op.

En een verrassing was het! Oma Nellie kon haar ogen niet geloven, hoe was dat nu mogelijk dat wij opeens ook daar waren. 

Hoe bijzonder en speciaal om dit mee te mogen maken en de lieve schat te verrassen op deze manier. We voelen ons zeer bevoorrecht dat we zulke lieve vrienden hebben in Amerika. 

Jonathan, de kleinzoon van oma Nellie komt haar ook nog verrassen en luncht met ons mee. 

Als 100-jarige krijg je natuurlijk de special treatment en na het overheerlijke en overvloedige maal wordt ze verrast met een toetje van het huis.

Met de buiken meer dan vol, rijden we daarna naar Vista want we gaan natuurlijk nog even verder met het vieren van de verjaardag.

De zoon en schoondochter van oma Nellie, Ted en Denise zijn ook vanuit Santa Barbara gekomen.

Tijd om de meegebrachte cadeautjes uit Nederland uit te pakken.

Ik vond een tijdje geleden een boek dat nog geen honderd jaar was maar toch al een stukje op weg. Er staan allemaal foto's in van het Rotterdam van voor de oorlog, de stad waar oma Nellie is geboren en getogen, in 1948 is ze haar man in haar eentje achterna gereisd, met de Holland-Amerika lijn naar New York en daarna met de Greyhound bus dwars door Amerika naar California. Dit jaar in november wordt het 74 jaar dat ze de oversteek maakte. 

Het boek viel gelukkig in goede aarde en wordt vast nog vaak bekeken. Denise had een verjaardagstaart gebakken.

Ondanks de uitgebreide lunch ging ook een punt taart naar binnen. Gewoon te erg weer.....

We hadden een gezellige middag en daarna moesten we weer afscheid nemen en reden we de drukte in van de avondspits.

We reden in westelijke richting en gelukkig lieten we de snelweg al snel achter ons, de route ging over de 78 door de San Pasqual valley met wijngaarden en veel fruitbomen de bergen in.

Heerlijk om de drukte van de stad achter je te laten, wij zijn en worden geen stadsmensen. We vinden het heerlijk om in alle rust te genieten van het landschap.

Na een uurtje komen we aan in het stadje Ramona waar we vannacht zullen verblijven.

De zon zakt al als we zijn ingecheckt, de koffers naar de kamer gebracht en dan even een wandelingetje maken om wat beweging te krijgen.

Kijk, zo'n gebouw spreekt tot de verbeelding, een 'Womans club' ik zie hier al Bee's gehouden worden door quilters, gezellig!

We zien overal prachtige muurschilderingen in het stadje.

Als we een wolwinkeltje passeren en ik naar binnen kijk, wordt ik gewenkt. Ik loop naar binnen en wordt uitgenodigd om gezellig mee te breien met de breiclub. Aardige dames die prachtige dingen maken, maar ik moet helaas overslaan, de breipennen thuis gelaten. Wel leuk om weer even een praatje te maken.

Niet te lang natuurlijk want die arme Alex staat buiten te wachten en hij heeft alweer trek. Ik zit echter nog mudje vol en hoef echt niet meer te eten vandaag. Daarom haalt Alex een broodje bij de Subway. Lekker makkelijk.

Nog even bloggen en een aflevering van Gunsmoke kijken op tv. Lekker simpel en nostalgisch, en straks lekker douchen en slapen, we zijn moe, de jetlag hakt er in.......

Morgen verder naar de volgende bestemming.....

Happy Travels!

Yvonne