USA 2021 - dag 7 - Capitol Reef

Het zou vandaag voornamelijk bewolkt zijn en er wordt sneeuw verwacht vanavond, maar de dag begint nog goed. Vanuit onze kamer zien we rond half acht een man heen en weer lopen van het naastgelegen huis naar de B & B. Zeker bezig met het voorbereiden van het ontbijt denken wij. We zijn voor zover we kunnen zien de enige gasten dus druk heeft hij het niet.

Als we om 08.15 de deur openen staat de man, die erg veel wegheeft van Mickey Rooney op de porch.

Wat doen jullie hier? vraagt hij geagiteerd.....

'Wat wij hier doen? we hebben deze kamer gehuurd'. Dat klopt volgens hem niet, hij was van plan de Sheriff te gaan bellen......

Nou, dat vonden wij een prima idee, we konden namelijk bewijzen dat we een reservering hebben en zelfs ook al hebben betaald voor twee nachten.

De man kalmeert een beetje en wil dat we meekomen om te kijken in zijn administratie want hij heeft geen gasten geboekt staan.

Natuurlijk, prima, we lopen met hem mee. Als hij de site opent heeft hij inderdaad geen boeking in de agenda staan, maar mijn naam verschijnt wel in de boekingssite.  We vermoeden dat hij ergens is vergeten ons aan zijn agenda toe te voegen. 

Maar goed, het leed is geschied, hij kan niet voor een ontbijt zorgen, maar beloofd dat dit morgen in orde komt.

We besluiten ons daar maar niet druk over te maken, wel jammer dat hij de Sheriff niet had gebeld, dat was wel een lacher geweest.

Ik loop even een 'rondje' B & B voor we vertrekken, het ligt hier echt zo mooi op de heuvel met de uitzichten rondom.

En zo rijden we even later een stukje voor het ontbijt in de richting van het park, daar gaan we immers toch heen vandaag.....

Bij het Capitol Reef Resort schotelen ze ons een goed ontbijt voor, op deze brandstof kunnen wel wel weer even vooruit.

Wat heerlijk om nog een dag hier te mogen zijn, met Alex was hier één keer eerder, en ik was hier een paar geleden met mijn nichtjes. Toen al een aantal wandelingen gemaakt, maar er zijn nog genoeg delen van het park die we niet hebben gezien.

Aan het begin van de Scenic Drive in het Historic Fruita district zien we de herten staan en liggen tussen de bomen. Ze zijn gewend aan toeristen, er wordt hier niet op ze gejaagd dus ze zijn niet bang.

We rijden 13 km over de Scenic Drive

En dan de onverharde Capitol Gorge road op.

Die 'dirt roads' geven altijd wat extra's aan de omgeving, veel mooier dan een asfaltweg.

Aan het eind van de weg is een parkeerplaats.

Van daaruit loop je de Canyon in over het Capitol Gorge Trail.

Ondanks de kou, het is een graad of 5 boven nul, zie je toch hier en daar dat er iets bloeit.

Hier en daar zijn petrogliefen te zien in de rotsen.

We genieten van de wandeling, elke bocht die we omgaan in de kronkelende Canyon zorgt weer voor een verrassing. Het is heerlijk om te wandelen met deze temperatuur. 

De 'kou' voelt hier zo anders dan in Nederland. Zo veel aangenamer, het is als we in de zon lopen zelfs aangenaam. Wat ons betreft zoveel beter dan in de bloedhete zomermaanden.

Bij The Tanks gaan we omhoog.

Het eerste stuk is klauteren en klimmen over rotsen....

Daarna gaat het iets beter al is het best steil op sommige stukken.

Een pad is er niet echt, meestal staan er stapeltjes stenen die aangeven hoe je moet lopen, maar ook die ontbreken hier. Als we op een plek aankomen waar we een paar meter naar beneden moeten langs een steile afgrond, vind ik het wel welletjes en lopen we weer terug.

Als je zoals ik al hoogtevrees hebt als je op een stoel staan, is naar beneden lopen best een uitdaging. Toch ben ik altijd weer blij dat ik mijn angst kan overwinnen.

We lopen nog een klein stukje verder de Canyon in als we weer beneden zijn, maar we zien het steeds meer bewolkt worden. Omdat er regen en sneeuw is voorspelt besluiten we weer terug te wandelen. Het weer kan hier heel snel omslaan en als het kilometers verder regent dan kan je binnen de kortste keren een flash flood door de Canyon krijgen. Dat wil je niet meemaken zoals hier. Het was overigens een heerlijke wandeling, we genoten van de stilte, de prachtige rotsen in de verschillende kleuren en het feit dat we hier helemaal alleen waren, we zijn de hele tijd niemand anders tegengekomen. Nog een voordeel van reizen naar Amerika in de winter!

Het blijft gelukkig droog al zijn de wolken af en toe wel dreigend.

Kennelijk steken de marmotten hier altijd op dezelfde plaats over afgaande op het bord.

Even gestopt bij deze oude schuur waar drie paarden staan.

Marmotten hebben we niet gezien, wel een overstekende kalkoen.

En weer een aantal herten op de terugweg, die hebben het goed hier in het park.

Nog even naar de Fruita Schoolhouse gereden, een klein schooltje gebouwd in 1896. Elijah Cutler Behunin doneerde het land voor de school en zijn dochter Nettie Behunin was er de eerste leerkracht.

In de drukkere toeristen seizoenen is de school open, en te bezichtigen.

Het doet me altijd aan 'het kleine huis op de prairie' denken, dit kleine gebouwtje.

Terug bij onze B & B zien we in de verte een bui hangen en er vallen hier ook een paar spetters.

Maar we mogen zeker niet klagen over het weer, we hebben geluk gehad deze dagen. 

Even tijd om te relaxen, terwijl ik een blogje schrijf kijk ik met één oog naar een aflevering van de Waltons. Zo leuk al die oude series hier op tv.

De B & B eigenaar komt nog even langs om te vragen of we, ondanks het wat turbulente begin, toch een prettige dag hebben gehad....hij voelt zich kennelijk toch een beetje schuldig.

Aan het eind van de middag begint het harder te waaien, de wind giert om het huis.

Vanuit de ramen kijken we op de rotsen om ons heen en zien ze oranje kleuren.

Terwijl aan de andere kant er een bui regen valt....

Kleuren aan de park kant de rotsen oranje.....toch maar even de wind getrotseerd voor een foto.
Verder alleen nog weg geweest om een hapje te eten bij het Capitol Reef Resort. Benieuwd of de weervoorspelling juist is en we morgen wakker worden in een witte wereld.......

Happy Travels!

Yvonne