Desenzano en Moniga del Garda

 Vroeg uit de veren vandaag, de zon is nog niet op als we aan het ontbijt zitten, ook vandaag weer samen met de wespen. Ze cirkelen eerst een tijdje om ons heen voor ze aanvallen op de ham. Elke keer nemen ze een minuscuul stukje mee en na een paar uur is dan alles weg.

Het beloofd weer een mooie dag te worden vandaag, zelfs nog iets warmer dan gisteren.

Wij vertrekken al vroeg naar Desenzano, zo'n 10 km verderop. Daar is elke dinsdag een grote markt van 08.00-13.00 uur. En zo vroeg op de ochtend is het nog lekker rustig.

Heerlijk struinen zo langs de kraampjes..... ik hou er van....

Alex iets minder, die houdt het al snel voor gezien en gaat een plekje zoeken in de zon op de Boulevard achter de kraampjes. Al die graaitafels herinner ik me nog van vroeger. Geen cent te makken hadden Ada en ik natuurlijk de twee keer dat we hier samen waren, en voor een paar lire konden we hier soms toch onze slag slaan. 

Als ik weer op de terugweg ben, toch wel met de nodige aankopen....nee, niet van de graaitafel, wordt het wel erg druk. Ik besluit het laatste stuk terug achter de kramen over de Boulevard te lopen tot aan het begin van de markt, waar Alex op me wacht.

Eenmaal terug op de camping de klapstoelen en handdoeken gepakt en hup naar het strandje. Heerlijk is het daar met een briesje vanaf het meer. Nog even tot mijn knieën het meer in gelopen, maar me toch maar niet aan zwemmen gewaagd.....misschien morgen.

Net als gisteren besluiten we de warme maaltijd in de middag te gebruiken, beviel ons goed. We rijden naar het haventje van Moniga.

En na de salade en pasta is er nog plaats voor een toetje, we gaan nog maar eens voor de tiramisú. Elke keer weer anders, deze is wel heel leuk 'verpakt'.

Door de smalle straatjes van Moniga rijden we weer terug naar de camping.....

Verder geen plannen vandaag, lekker doen waar we zin in hebben, ik maak nog wat vierkantjes aan elkaar, klets wat met de buren.... Alex loopt nog even naar het strandje, heerlijk relaxed....

De tweede rij schiet al aardig op.

Happy stitching!

Yvonne

Camping Sereno en Sirmione

 Gisterochtend begon met een zonnetje, nog niets te zien van het weeralarm dat was afgekondigd. We ontbijten lekker buiten, maar al snel voelen we de eerste spetters.

We hebben heerlijke beenham gekocht en de wespen zijn er niet bij weg te slaan. Maar een stukje ham op tafel gelegd zodat ze hun gang kunnen gaan, nooit geweten dat wespen vleeseters zijn. Ik las dat ze hun larven voeren met vliegen, mieren en rupsen....en deze dus met ham. Vast een lekker makkelijk maaltje voor ze.

Terwijl de regen zachtjes op ons veranda dak tikt, vermaken we ons prima, beetje lezen, beetje quilten (ik, Alex niet natuurlijk) en ik luister nog een keer naar de podcast 'Adventures in Quilting' van Dalen Keys, echt hilarische verhalen over de bezoekers van een quiltshop in het fictieve plaatsje Bitchfield Pennsylvania.

Het blijft maar druppelen, maar verder is het niet erg spannend allemaal, dus we gaan toch maar even de benen strekken. De camping af en door een mooie villa wijk richting de haven van Moniga del Garda.

Waar we onszelf trakteren op een heerlijke coupe met ijs. Je moet tenslotte wel zelf de slingers ophangen op zo'n dag als vandaag 😄

Als we teruglopen is het opgehouden met regenen, toch lekker om even een wandeling te hebben gemaakt.

We zijn nog maar net terug in ons huisje of het onweer barst los, een hoop gedonder en bliksem, het kan hier te keer gaan hoor. Maar het valt allemaal nog mee. Dat weeralarm was niet nodig, althans niet hier waar wij zijn. Na een paar uur is het voorbij en rijden we een plaatsje verder naar Manerba waar we aan de haven eten. Net op tijd want het restaurant sluit na vandaag, het seizoen zit er op.

Als tegenhanger voor die ijscoupe van vanmiddag, maar begonnen met een gezonde salade.....

Vandaag was het weer stralend zonnig, de dag begonnen met het sturen van een felicitatie appje naar dochter Kelly die haar 40e verjaardag viert. Onvoorstelbaar dat het al weer 40 jaar geleden is dat ik haar moeder mocht worden.....

We eten onze granola met yoghurt lekker buiten in de zon samen met de wespen die weer wat ham eten. 

Daarna een paar uurtjes aan het strandje doorgebracht, fijn met een verkoelend briesje vanaf het water.

Zalig die rust.....

Vanmiddag gingen we weer op stap, een paar uur in de zon is leuk, maar dat bakken een hele dag, dat kunnen we niet meer. We rijden naar Sirmione, voor Alex is dit de eerste keer in Italië, en het is leuk om hem de plekjes uit mijn jeugd te laten zien. Sirmione is een schiereiland in het zuiden van het Gardameer, vanaf de veranda kunnen we het zo zien liggen 5 km voor ons op het meer, alleen over de weg is het een kleine 40 minuten rijden.

Ik herinner me het Rocca Scaligera uit de 13e eeuw nog goed, het is een van de best bewaarde kastelen van Italië.

Nu het op de camping zo rustig is nadat alle Italianen zondag zijn vertrokken, dacht ik dat Sirmione ook wel rustig zou zijn. Niet dus, wat een drukte zeg, het lijkt wel hoogseizoen! Dat zal het ook wel zijn nu, voor de grijze golf waar wij natuurlijk ook toe behoren, al willen we er nog niet aan....

We besluiten vandaag tot een late lunch in plaats van uit eten in de avond, volle terrassen overal maar we hebben geluk en vinden een plekje.

Ik zie bijna iedereen langslopen met de lekkerste ijsjes, en ijs....daar mag je mij voor wakker maken..... Als we na het eten het stadje inlopen zien we de ene na de andere ijssalon, ik tel er zo acht achter elkaar.

Kijk toch eens wat een heerlijkheid, zoveel smaken om uit te kiezen.... maar eerst maar even een wandeling en een beetje verteren voor ik me overgeef.

Het is beslist geen straf om door de eeuwenoude straatjes te slenteren hier.

Prachtige tuinen en lanen.

En het Maria Callas park

Maria Callas woonde hier nadat ze in 1949 trouwde met de veel oudere rijke industrieel uit Milaan, Giovanni Battista Meneghini. Tot hun scheiding in 1959 woonde ze in Sirmione.

Sirmione is goed te zien vanaf de camping, maar vice versa is het zelfs moeilijk om te ontdekken waar het plaatsje Moniga del Garda ligt.

Aan het eind van de wandeling natuurlijk toch gezwicht voor dat ijsje, en het was het dubbel en dwars waard. 

 Terwijl wij ons ijsje opaten, lag deze zwaan zich heerlijk uitgebreid te verzorgen op het strandje, niet gehinderd door de toeristen om hem of haar heen.

In de namiddag en de avond is het goed toeven buiten, de nacht valt hier heel snel, van het een op het andere moment. Om half acht is het net of iemand het ligt uit doet. Maar koud is het niet, dus zitten we heerlijk buiten elke avond. Het was weer een mooie vakantiedag vandaag.

Happy travels!

Yvonne

Moniga del Garda aan het Gardameer

 Voor het laatst lopen we vanmorgen naar beneden om te gaan ontbijten. Langs het oude gedeelte van het gebouw.  We trekken weer verder op ons 'rondje Europa'. 

Gisteren zag ik dat er een quiltwinkel is in Romano di Lombardia, een stadje waar we op onze route doorheen rijden. Dan is het toch leuk om een paar straten om te rijden en even een kijkje te nemen.

Het was even moeilijk zoeken omdat er geen nummers op de panden staan, maar uiteindelijk toch gevonden. Fantasy Quilt heet de winkel, en je hebt er wat fantasie voor nodig om er een quiltwinkel in te zien. Wat notions en twee kasten met stoffen, niet echt veel keus dus. Maar wel een heel aardige winkelmeneer die enthousiast vertelde dat er volgende week een quilt en craft beurs is in Bergamo. Hij nodigde me vriendelijk uit om te komen. Helaas, dan zijn wij al weer elders. 

Het verkeer in Italië blijft ons verbazen, werden we eerst bijna van de weg gereden door inhalende idioten op de smalle wegen langs het Comomeer, nu schieten ze hier en daar zomaar een kruising over al hebben ze geen voorrang, het maakt dat ik een paar keer bijna door de rem trap om ze niet te raken. Ze halen in over doorgetrokken strepen en richting aangeven op een rotonde daar hebben ze helemaal nog nooit van gehoord. Werkelijk niet één keer zien doen.

Het is dus even wennen, vooral omdat je aan de snelheid houden hier dus echt niet normaal is. Rijdt je netjes 70 waar dit is toegestaan dan rijden ze zo ongeveer op je achterbumper alsof ze je een zetje willen geven. Ik krijg dan echt de neiging om mijn snelheid naar de 60 te laten zakken. Wat een opstandige types zeg.... En dan uiteindelijk inhalen en wegscheuren en dan kilometers verder voor je bij hetzelfde stoplicht staan wachten. 

Maar ja, het zal het temperament van de Italianen wel zijn, ik kan me slechts verbazen over zoveel drukte om niets. We hebben toch wel genoten van de rit, op ons eigen tempo en bereiken 's middags het plaatsje Moniga del Garda. Ik was hier al vaker, we brachten hier vroeger jaren de zomervakantie door. De laatste keer dat ik hier was, 42 jaar geleden ruim, was ik 18 en ging samen met Ada met de bus naar Italië, tentje mee en heerlijk een paar weken relaxen op de camping. Hele leuke tijd gehad.

De ingang van de camping herken ik meteen. Ik boek meestal de dag voor vertrek of op de dag zelf de volgende slaapplek. Gisteren zag ik toevallig dat er op de camping nog steeds huisjes te huur zijn. Zo benieuwd of ik nog dingen herken van vroeger.....

Een aantal van de oude huisjes waar wij vroeger in verbleven zijn er nog en inmiddels verplaatst naar het achterste stuk van de camping. De patio was vroeger open en het was echt heel klein, één ruimte om met het gezin in te koken en te slapen, leven deed je verder buiten. 

Nu hebben we een ander huisje, dat ziet er een stuk beter uit, op een heerlijk plekje ook aan het eind van een laantje.

Binnen twee slaapkamers en twee badkamers, we hopen er alleen te slapen en verder heerlijk buiten te leven.

Op de patio is het goed toeven met uitzicht op het Garda meer. Heerlijke plek, hier vermaken we ons wel de komende dagen.

Het strandje met de steiger is nog precies hetzelfde, daar zaten we 's avonds met de Italiaanse jeugd liedjes te zingen bij gitaar muziek, Bob Dylan, Bob Marley.....Neil Diamond......

Of we zaten uren te kletsen op dit terras onder het genot van een frisje, heel onschuldig allemaal. Italianen die geen woord Engels spraken en wij geen woord Italiaans, maar toch verstond je elkaar op de één of andere manier. Natuurlijk gelijk een aantal foto's naar Ada gestuurd via Whatsapp onder het mom van 'weet je nog wel oudje'. Ook bij haar kwamen er weer herinneringen boven bij het zien van de foto's. Toch leuk zo'n 'trip down to memory lane'.

De eerste rand met vierkantjes is af, even opgehangen voor de foto, tot de jonge labrador van de achterburen langskwam en er zijn scherpe tandjes inzette....gelukkig kan een Moda stofje wel tegen een stootje.... 

Rond een uur of half acht is het hier donker, de nacht valt snel. Maar de temperatuur is nog heerlijk, het is nu 22.00 uur en we zitten nog met onze korte mouwtjes buiten. Voor morgen wordt er een weeralarm afgekondigd, het schijnt te gaan onweren. Het kan hier spoken weet ik uit ervaring dus we genieten nog maar even van deze laatste uurtjes van deze mooie dag.

Happy travels!

Yvonne