Dag 6 - West Yellowstone

We zouden zomaar een beetje 'lui' worden hier. Ik ben al weer vroeg op en zet lekker koffie, schrijf een blogje en maak het ontbijt klaar en kijk een aflevering van 'Blue Blood' op Netflix terwijl  ik wat patch en Alex lekker uitslaapt. Lekker een beetje niksen noem ik dat, heerlijk ontspannen. Rond een uur of 11 rijden we richting West Yellowstone. We bezoeken het Grizzly & Wolf Discovery Center. Oorspronkelijk opgericht als een opvang voor beren die niet meer in het wild konden leven omdat ze te familiair of agressief naar mensen waren. Inmiddels worden er ook andere dieren opgevangen en allerlei onderzoek gedaan hoe men beren wild kan houden en indien mogelijk terugplaatsen in de natuur.

 Elk uur komen er 1 of 2 beren in het beren verblijf waar het publiek ze kan zien. Er zijn dan overal hapjes verstopt zodat ze iets te doen hebben. Dit is 101, zo genoemd omdat ze in 1983 de 101ste beer was in Yellowstone die een halsband met zender om kreeg zodat men haar kon volgen. Ze was toen ongeveer een jaar oud. Men kon zien dat ze grote afstanden aflegde in de zomermaanden van het noordoosten van het park naar het zuidwesten. Ook was ze een keer een garage in gegaan in de buurt van West Yellowstone. Grizzly's ruiken voedsel op mijlen afstand. Als een beer eenmaal ergens voedsel heeft ontdekt zal hij of zij daar altijd weer terug komen op zoek naar meer. Toen ze jaren later weer met een jong terug ging naar bewoond gebied, is ze gevangen en met haar jong teruggezet aan de andere kant van Yellowstone. Dat ging goed, ze heeft haar jong daar groot gebracht maar een aantal jaar later ging ze met twee nieuwe jongen weer op zoek naar eten in de buurt van West Yellowstone. Daar was toen iemand die het leuk vond om beren te voeren en dat werd haar fataal. Als een beer eenmaal weet dat er ergens voedsel te halen valt wordt ze een gevaar voor de omgeving. Vandaar dat ze nu, bijna 40 jaar oud haar leven slijt in de opvang. Triest dat dit moet maar ook mooi dat ze worden opgevangen en niet is afgemaakt.

 Deze drie adelaars hebben allen iets aan een vleugel en kunnen niet meer vliegen, ook zij krijgen hier een tweede kans.

 Net een dag open als wij er zijn. De nieuwe otteropvang, de beestjes zwemmen er lustig op los in het bassin.

 Nadat we een lezing hebben bijgewoond over de onderzoeken die men doet in het centrum zijn er twee andere beren in de beren tuin geplaatst. Coram en Sam. Een van de twee vermaakt zich in het water en spat er lustig op los.

Als het bijna tijd is om weer terug te gaan naar hun verblijf worden ze beiden onrustig en lopen te ijsberen voor de poort waar ze door naar buiten gaan. Ze ruiken de hapjes die ze krijgen als ze terug zijn in hun andere verblijf.  Prachtig om deze beesten van dichtbij te zien.

 In het museum veel opgezette beren, skeletten, huiden en andere wetenswaardigheden over het leven van de Grizzly en zwarte beren. Onderstaand plaatje deed me denken aan een boek dat ik Rosa altijd voorlas over een Mama beer die haar jongen leerde naar voedsel te zoeken met behulp van haar reuk, klauwen en lange tong.

 Nu maar hopen dat mensen hier in de omgeving zo verstandig zijn hun eten goed op te bergen. Een zak hondenvoer in een schuurtje dat niet is afgesloten kan al genoeg zijn om een beer aan te trekken. Ook wij hebben allerlei instructies gekregen met betrekking tot voedsel en vuilnis, dat mag beslist niet naar buiten. We moeten het op een speciale plek in Island Park brengen die beerproef is.

 In de middag hangen we de toerist uit in West Yellowstone en shoppen wat in de vele winkeltjes.

 En we sluiten het bezoek aan West Yellowstone af in de Buffalo Saloon waar we ook weer heerlijk eten. Toch wel handig die recensies op internet bij het zoeken naar een restaurant.

Onze ober had er ook zin in vandaag. Altijd leuk als het personeel plezier in het werk heeft en in is voor een geintje.

Happy Bear adventures!

Yvonne