Dag 4 - Yellowstone NP

We doen het rustig aan vandaag. Het heeft vannacht geregend en het is nog bewolkt. In de ochtend is er nog kans op een bui, maar het beloofd in de middag beter te worden. Begin september kan het hier al aardig herfstachtig zijn.

 Ook kan de eerste sneeuw al vallen in september, niet zo verwonderlijk ook met een gemiddelde hoogte van 2440 m in het park.

Vanaf Island Park in Idaho waar wij verblijven komen we het park in bij de Westelijke ingang, dit stukje ligt in de staat Montana, daarna rijden we Wyoming weer binnen. Dat zijn dus al drie staten vandaag.

 De pronghorn of gaffelantilope zagen we onderweg al heel veel. Ze zijn niet zo schuw en grazen overal.

 We rijden naar de noordelijke ingang van het park, dat is zo'n 135 km rijden waar je al snel zo'n anderhalf uur over doet. De maximum snelheid in het park is 45 mijl (ongeveer 70 km) maar je kunt en vooral wil niet overal zo hard rijden. Er is zoveel te zien.

 President Ulysses Grant bekrachtigde op 1 maart 1872 de Yellowstone Park Protection Act waarbij dit park het eerste Nationaal Park ter wereld werd.
In 1903 werd er een enorme Arch gebouwd bij de eerste hoofdingang van het park president Roosevelt bezocht in die tijd het park en plaatste een hoeksteen, de Arch draagt sindsdien zijn naam. Aan de bovenkant van de Arch staat te lezen: "For the benefit and enjoyment of the people".

 We maken een rondrit langs de Mammoth Hot Springs. Heel veel thermale terrassen waar het water, verhit diep binnen in de aarde 'overkookt' en naar beneden stroomt.

 We rijden weer verder, soms slingerend over bergwegen en dan weer over uitgestrekte hoogvlakten, het terrein van de Bizon. Deze gigant zagen we al van verre staan. Hij stond met zijn kop omhoog naast het bordje op dit heuveltje, uitkijkend over zijn leefgebied. Net toen we langsreden besloot hij weer op weg te gaan.

 Hij liep zo dicht langs de auto dat je hem had kunnen aanraken......toch maar niet gedaan, als hij zijn kop omdraait heb je een hoorn in de carrosserie denk ik.

 Bij het Norris Geyser Basin is het even zoeken naar een plekje, ook september is een drukke maand in Yellowstone. Zoals alle parken wordt het ook hier elk jaar drukker. Kwamen er in 2005 nog 2,8 miljoen bezoekers, vorig jaar stond de teller al op 4,1 miljoen. Het is dus maar goed dat het park zo groot is en dat er ruim 800 km aan weg te rijden is in het park, anders werd het filerijden ben ik bang.

 In dit gebied liggen vele geisers in verschillende groottes en met verschillende eruptie eigenschappen. Over plankieren kun je kilometers lopen in dit gebied.

 De bekendste geiser is de Steamboat Geyser, de grootste geiser die tot wel 90 meter hoog spuit. Het is daarmee de grootste actieve geiser ter wereld. Tussen 2 oktober 1991 en 3 september 2014 was de geiser slechts 10 keer actief. Sinds maart 2018 is het echter zo ongeveer elke week raak. De laatste tijd ongeveer elke 6 dagen. En laat het nu net op de dag dat wij hier zijn weer 6 dagen geleden zijn. Er zijn horden fotografen aanwezig om 'het' moment te vangen op een foto.
Ze zijn allemaal goed ingepakt in regencapes en jassen voor het gevel dat. Het water is natuurlijk ook kokend heet.
Nu begrijpen we ook waarom er zoveel auto's op de parkeerplaats staan die helemaal zijn ingepakt in plastic zeil. De mineralen in het water bij een eruptie tasten de lak en de ruiten van de auto aan.

We hebben er niet op gewacht, maar zo als hieronder moet het er dan ongeveer uitzien. Het zal best een indrukwekkend gezicht zijn als het ding gaat spuiten.

Dit is de Steamboot vanaf de loopplank gezien, stomen doet hij lekker.

 Ontelbare modderpoelen en heetwaterbronnen, sommigen door de mineralen in de meest fantastische blauwe tinten. En op de paden weer andere poelen, van de regen. Maar dat geeft wel weer een mooi reflectieplaatje.

 De Puff'n Stuff of zoals wij zouden zeggen Kreun en Steun doet zijn naam eer aan. Vanuit het binnenste der aarde klinken er echt kreunende geluiden.

 Het is een prachtige wandeling weer, ook al is de zwavel lucht hier en daar als je in de stoom staan niet te harden.......

 Ooit modder zien koken?

 Gifgroene stroompjes......

 Het borrelt en het spuit hier werkelijk overal. Onder het Norris Geyser Basin bevindt zich de grootste Caldera van Yellowstone.

 Op weg naar de uitgang zien we nog een groep Elk vreedzaam bij elkaar liggen langs de Yellowstone river. De Bull die bij de kudde hoort is nergens te bekennen maar het paarseizoen is aangebroken dus die is waarschijnlijk ergens zijn krachten aan het meten met andere mannetjes om het gevecht van de vrouwtjes.

 En dan rijden we het park uit op weg terug naar Island Park.

 Vanaf de hoofdweg is het nog 6 km de bossen in.......dan een onverharde weg op....

 En dan 'ons' straatje in......

Volgens de klusjesman die naar de verwarming kwam kijken die wat kuren heeft (gelukkig is het nog niet zo koud dat we dat hebben gemerkt) is hier iedereen vertrokken nu de zomervakanties voorbij zijn. Bijna alle vakantiehuisjes die hier verspreid in het bos staan staan dus leeg. Heerlijk rustig!

Happy Travels!

Yvonne