#34 Amerika reis 2019 - dag 1 en 2

Half vakantie vierend Nederland is weer begonnen met werk en school en toen werd het voor ons vakantietijd. De laatste tijd hebben Alex en ik genoten van onze vakantie. Die begon op Schiphol, altijd weer een momentje als je de koffers hebt afgegeven en door de douane en security bent. Dan begint de vakantie pas echt.

De eerste vlucht duurt ruim 10 uur, tijd genoeg om in het zeer ruime entertainment menu op zoek te gaan naar films die we graag willen zien. Erg genoten van 'the Mule' met Clint Eastwood.

Kijken en luisteren gaat vaak heel goed samen en onder het genot van een wijntje heb je niets meer te wensen.....life is good!

Alex en ik zitten in het midden van het vliegtuig maar via het scherm is het mogelijk om te zien waar je ongeveer vliegt. En niet alleen op de oude kaart, je kunt tegenwoordig ook kijken hoe het er onder je daadwerkelijk uit ziet. Vanuit de cockpit of links en rechts uit het raam.

We maken een overstap in Dallas, voor ons een eerste keer op deze luchthaven maar de procedure is overal gelijk. Douane, koffers ophalen en weer wegbrengen voor de volgende vlucht en dan maar weer eens door de veiligheidscontrole.

Het leek een soepele overstap te worden, we zaten allen in het vliegtuig toen de piloot aankondigde dat we niet mochten landen in Denver, onze bestemming, er was een 'Thunderstorm' dus alle vluchten waren even 'on hold' gezet. Hup allemaal het vliegtuig weer uit.........en een uurtje later er weer in. En dan wachten op toestemming. Die kwam gelukkig toch nog, ook al deden we via een grote omweg wel een stuk langer over de vlucht. Het moet dan op een luchthaven wel een heel geregel zijn om na zo'n storm alle vertraagde vluchten weer zo snel mogelijk te laten vertrekken en aankomen.

Het werd dus een latertje en Denver lag niet meer in het verwachte namiddagzonnetje maar was al donker toen we landen.

Het mocht de pret niet drukken hoor, we waren net voor middernacht in ons hotel voor de eerste overnachting. Die was toch alleen maar bedoeld om er te slapen dus dat hebben  we dan ook maar gelijk gedaan. En pas de volgende ochtend even op pad voor drinkwater en zo. Heel belangrijk om hier op grote hoogte veel te drinken.

En dan gaan we op weg in noordelijke richting. We passeren de grens met Wyoming, soms lange bijna vlakke wegen, dan weer glooiende heuvels, maar vooral weids en ruim. We genieten!

Even een stop op een Rest Area, voor een sanitaire stop. Dat is hier zo goed geregeld. Mooi groot en schoon toiletgebouw, in een parkachtige setting met overdekte picknick plaatsen. En overal monumenten en borden met aanwijzingen en toeristen info.

We maken een wandeling naar een uitzichtpunt, fijn even de benen strekken, je wordt toch wel wat stram na een dag vliegen.

In de verte liggen de Rockies met Mount Laramie, daar waren we eerder jaren geleden en stonden we in de sneeuw midden in de zomer. Ik zat toen in de auto te rillen van de kou, nadat we even buiten in de sneeuw hadden gestaan.  Dacht ik eerst nog dat het van de sneeuw kwam, toen het aanbleef en ik die avond steeds warmer werd en toch bleef rillen was er iets anders aan de hand. Ik bleek een nierbekken ontsteking te hebben en heb een paar dagen onder de antibiotica als een dood vogeltje in bed doorgebracht. Gelukkig was het destijds onze laatste vakantie week. Voor altijd een herinnering aan deze berg dus..........Nu rijden we er met een grote boog omheen.

Op deze manier op de cruise control rijdt je zomaar 100 km weg, we hebben er 600 te gaan vandaag maar dat is beslist geen straf. Er is zoveel te zien onderweg zoals dit huis, eerst het ene deel......

En een stukje verder het andere deel.

Het landschap veranderd en we rijden weer door meer bergachtig gebied als we Soshoni zijn gepasseerd.

Door het Arapahoe en Soshone Indian reservation en langs het grote Boysen reservoir.

We passeren diverse tunnels als we door de Canyon rijden.

En we volgen de Big Horn River.

Ons doel voor vandaag is het plaatsje Thermopolis met 3000 inwoners. Een prachtig oud stadje dat zijn naam te danken heeft aan de grootste heetwaterbron van Amerika die een heilzame werking schijnt te hebben.
Maar daarover later meer, we stoppen eerst bij de plaatselijke quiltshop, Gooseberry Garden.

Van de vriendelijke eigenaresse Suzanne mag ik foto's maken binnen.

En uiteraard mogen er ook wat lapjes mee naar huis.....

Net om de hoek van de quiltshop is ons motel voor de nacht.

Ik ben dol op dit soort oude motels uit de jaren 50, ze worden meestal met veel liefde opgeknapt en gemoderniseerd maar behouden hun oude karakter. De eigenaresse van dit motel heeft duidelijk haar best gedaan. We worden vriendelijk verwelkomd door haar en haar kat, aka als de 'Manager' van het gebeuren.

Als de koffers zijn uitgeladen rijden we naar het Hot Springs State Park, een gratis park waar zich de hete bronnen bevinden. In het State Bath House mag je, ook al weer gratis, een bad van 20 minuten nemen in een 40 graden warm thermaal bad. Het ruikt er behoorlijk naar zwavel zoals al die baden maar het water is weldadig, echt genieten.

Helemaal warm en rozig komen we er uit, we gaan het park nog even wat verder verkennen en maken een wandeling over de boardwalk langs de minerale terrassen waar het bronwater overheen stroomt.

Deze vogels pikken met hun snavels iets uit het warme water..

De Swinging Bridge overspant de Big Horn River en heeft zijn naam niet zo maar gekregen. Je wordt er bijna zeeziek van zo schommelt het.

Het water loopt via het terras zo de rivier in. 

We wandelen van ons hotel naar het restaurant dat hele goede recensies had op internet, de One Eyed Buffalo. We zijn niet de enigen met het idee daar een hapje te gaan eten. De mensen staan buiten in de rij. We sluiten maar aan ook al zijn er nog 8 tafels voor ons.

Als we alvast iets te drinken bestellen raken we aan de praat met Brian en als hij een tafel krijgt nodig hij ons aan zijn tafel uit samen met zoon Ethan. We nemen zijn aanbod dankbaar aan. In het restaurnt zorgt de plaatselijke leraar die een aardig mopje kan zingen voor het entertainment, een andere leraar klust bij als ober en  je kunt hier kiezen uit heel veel zelf gebrouwen biertjes die echt heerlijk zijn.
Ook het eten smaakt ons voortreffelijk en een van de leukste dingen van het reizen is om nieuwe mensen te ontmoeten en te ontdekken wat voor dingen je gemeen hebt en wat je drijft in het leven.

Een geslaagde avond waar we van hebben genoten.
Als we terug lopen naar het motel, komen we deze antieke Buick tegen, de auto is niet afgesloten (de sleutel zal vast zoek zijn) dus ik kan het niet laten even een blik te werpen op het interieur.

Wel een opknappertje......

En na een lange maar mooie dag met veel indrukken is het goed om te rusten en even te ontspannen. We liggen vroeg in bed.

Happy travels!

Yvonne