Bee, Bunkers.....en natuurlijk ook Quilts

Op onze Bee ontvangen we regelmatig gasten, altijd gezellig als een quiltvriendinnetje een keer aanschuift. Else kwam afgelopen week weer eens langs. En laat ze nu verjaart zijn..... Reden voor ons om een tasje te vullen met allerlei leuks als verrassing.

 Ook de leden van de Bee werden verwend. De dochter van Jacqueline had voor iedereen een setje onderzetters gehaakt en daarbij zelfs rekening gehouden met de kleuren van de interieurs.

Zaterdag hadden we met Rosa een uitje gepland hier in de buurt. We hadden haar alleen verteld dat ze goede schoenen moest aandoen en een zaklamp meenemen.... dikke voorpret natuurlijk en Rosa was erg nieuwsgierig........
En dan ga je Oma appen, om te kijken of ze iets los wil laten......

 Grappig dat het nog best moeilijk is om het verschil te weten dus dag en dacht maar dat je als net 8-jarige geen moeite hebt met een begrip als 'escape room'. 
Gelukkig was het snel zover en reden we naar Wassenaar. Daar blijkt, midden in villawijk Rijksdorp een heel bunkercomplex uit de 2e Wereldoorlog te liggen.
Gebouwd door de Duitsers als steunpunt tussen Katwijk en Scheveningen met commandoposten, gevechtsschuilplaatsen, een hospitaal, munitie bergplaats etc.
Muren en daken van 2 meter of meer dik, bijna geheel ondergronds gelegen. De meeste zijn te bezoeken, een enkele zijn overgenomen door de padden.

 We mogen ons vrij bewegen in de diverse bunkers, dat is dan wel geen escape room, maar toch ook best spannend en heel donker. Rosa vond het erg leuk, alleen vond ze dat de gids van Natuurmonumenten wel een beetje veel verhalen vertelde. Ja, als je 8 bent dan is al die achtergrondinformatie over de oorlog wel iets minder interessant.

 Op het terrein ook nog een oude toegangsweg met hek naar Rijksdorp die nadat het uiterst geheime complex is gebouwd niet meer als ingang dienst heeft gedaan. De hekken staan er nog maar niet lang meer, het valt bijna uit elkaar na bijna 80 jaar.

 In één van de bunkers mocht je via een schacht die dienst doet als nooduitgang naar buiten klimmen. Dat vond Rosa wel spannend om te doen. Hup daar ging ze in haar eentje, stoere meid!
Toen ik snel via de 'gewone' weg naar buiten was gelopen stond ze me al op te wachten. Toch nog een beetje een 'escape'!

 Tijdens de koude oorlog eind jaren '50 richtte de luchtmacht hier in het complex weer een uiterst geheime oorlogslocatie in voor de verbindingsgroep onder de naam Complex R (Rijksdorp).

Door de werkzaamheden die hier plaats vonden is in deze bunker wel elektriciteit aangelegd.

 Al met al was het een leuk en leerzaam uitje zo vlak bij huis. Op een hele bijzondere plek verborgen tussen de villa's. Om er te komen ga je een oprijlaan in en lijkt het of je naar een van de huizen gaat. Er staat ook een woning, bewoond door een boswachter, daarachter is het toegangshek en kom je op dit goed verborgen terrein.


Veertig jaar geleden....(waar blijft de tijd) werkte ik in Overduin. Een verpleeghuis voor mensen met Dementie, Huntington, Korsakov e.d., prachtig gelegen aan de rand van de duinen. Ik volgde er mijn opleiding en  woonde er ook. Op de bovenste etage van het complex waren kamers voor de verpleging. Je had daar een eigen slaap- en woonkamer en per gang deelden we een aantal badkamers en een keuken.
Een hele leuke tijd gehad, zowel qua werk als de gezelligheid onderling na het werk.

Vandaag was ik er weer even terug om een deel van mijn quilts op te hangen. Ik mag er de komende maanden exposeren.
De gang waar steeds een andere expositie plaats vindt, is niet zo hoog dus heb ik alleen de wat kleinere quilts meegenomen.
Rosa werd voor vandaag gebombardeerd tot mijn PA, een rol die ze met verve vervulde.
Die vindt gewoon alles leuk om te doen en het lukt haar nog ook als je haar lekker haar gang laat gaan. Ik had er dus een goede hulp aan.

 De Round Robin was toch net iets te groot voor de gang en kreeg een mooi plekje in het restaurant de 'S Janshoek.

 Terwijl we nog bezig waren met ophangen, liepen er regelmatig bewoners met hun begeleiders of familie door de gang, op weg naar een kopje koffie in de 'S Janshoek.
Vooral de dames waren erg blij met de quilts in de gang en ze werden uitgebreid bewonderd. Ik hoop dat ze er de komende maanden heel veel en vaak van mogen genieten. Dat ze ze lekker aaien en aanraken en er blij van worden. Dat zag ik vandaag al een aantal malen gebeuren. Mooi dat een brein dat door ziekte aangetast  en soms gedesoriënteerd of apatisch is bij het zien van de kleurrijke quilts weer wat oplicht en dingen herkend. Deze dames hebben waarschijnlijk bijna allen vroeger ook genaaid, gebreid of wat dan ook......
Vrijwilliger van de kunstcommissie  van Overduin, Ab Kuling, heeft ons goed geholpen en de spotjes mooi op de quilts gericht.
De quilts mogen hier in ieder geval 3 maanden blijven hangen en misschien wel langer. Het is samen met een expositie van beeldhouwer Hetty Kelderman de laatste voor dit gedeelte van de instelling wordt gesloopt.

 Ondertussen nog druk bezig met de Route 66, de delen worden nu aan elkaar gemaakt.
Ik heb het patroon een beetje aangepast en er mijn eigen draai aan gegeven. Zo heb ik het stukje landkaart niet overgenomen van het patroon maar zelf een kaart getekend van het stuk van de Route 66 waar we vaak zijn geweest.

Happy Stitching!

Yvonne