Winter in Amerika, dag 5 - Zion NP en Snow Canyon

Er zijn slechtere uitzichten denkbaar, dit is wat wij zien als we de gordijnen openen deze ochtend.
Na een paar dagen ontbijten in restaurants is het fijn om zelf je ontbijt klaar te maken. We starten de dag rustig op.

 De zon schijnt, er wordt geen sneeuw verwacht, een ideale dag voor een bezoek aan Zion NP. Het is ruim een uur rijden naar het park maar dat is bepaald geen straf, de route is ons inmiddels wel bekend maar we genieten er altijd weer van.

 We hebben Zion al bezocht in 3 seizoenen en nu voor het eerst in de winter. Het is fijn dat je in de wintermaanden op doordeweekse dagen zelf mag rijden in het park. De shuttle rijdt nu alleen in het weekend.

 Heel handig de shuttle om de vele bezoekers het park in te rijden maar zelf rijden is toch het mooist. In de eerste plaats omdat je veel meer ziet dan vanuit zo'n shuttle bus en in de tweede plaats omdat je zelf bepaald waar en wanneer je een stop wil maken.

 En wat boffen we dat er gisteren een vers laagje sneeuw is gevallen. Het geeft het park iets sprookjesachtig.

 Langs de route heel veel grote cactusplanten, bijzonder dat die deze temperaturen overleven.

 24 km lang en 800 meter diep, dat is heel veel moois om van te genieten.

Voor 1850 behoorde dit land toe aan de zuidelijke Paiute Indianen. Zij noemden het Mukuntuweap, dat 'rechte kloof' betekent. Jammer dat deze naam niet behouden is.

 De rust in het park is een verademing. Van april t/m oktober is dit een zeer druk bezocht park en loop je bijna in file over de wandelpaden. Het is heerlijk wandelweer, rond het vriespunt, een lekker zonnetje, we genieten!

 Heel veel ijspegels aan de wand, een prachtig gezicht maar je moet er niet aan denken dat het gaat dooien en die dingen naar beneden vallen!

 Niet vergeten om ook naar beneden te kijken....eekhoorns brengen de winter door in hun nest, maar deze is nog op zoek naar een hapje wellicht....

 Het laatste deel van het pad is gesloten. Te veel ijsvorming en daarmee te gevaarlijk.

 Helemaal niet erg, met het zonnetje op ons gezicht wandelen we op ons gemak terug.

 Eigenlijk zouden we hier de hele dag kunnen blijven staan maar ook hier is het verstandiger om te blijven bewegen. We stoppen nog even bij de rots van Angel's Landing. Alex kijkt weer verlangend omhoog. Hij zou graag de wandeling naar boven voor de derde keer maken maar dat is niet verstandig met de sneeuw en ijs op de paden.

 Een aantal keer zien we herten die proberen nog iets te eten te vinden tussen de sneeuw.

 Op de terugweg, kijken we vanaf de heuvel bij La Verkin nog een keer achterom naar de toppen van Zion.....we komen vast nog wel eens terug.

 We komen er praktisch langs dus even gestopt bij de Quilt Cottage in Hurricane.

 En in St. George reden we langs Dave's Bernina.....

 Me even vergaapt aan de nieuwste Bernina's......

 Aan het eind van de middag reden we naar Snow Canyon  State Park terwijl het langzaam bewolkt wordt. Het weer gaat veranderen.

 We hebben nog net tijd voor een wandeling naar Jenny's Canyon.

 We zijn de enigen hier en zijn weer verrast door de schoonheid van de natuur. De mooi gevormde grillige rotsen, de kleuren......heel bijzonder om door deze nauwe kloof te lopen.

 Nog even een stukje omhoog gelopen naar het uitzichtpunt en dan weer naar beneden.

 Op het journaal zien we dat het morgenmiddag of avond weer gaat sneeuwen. Ze raken er hier niet over uitgepraat. Al die sneeuw die hier nu valt is heel ongewoon. We gaan het meemaken......

Happy Snow storms!

Yvonne