Utah, here I come!

Wat ben ik toch een bofbips! Voor de 29e keer mag ik de plas over vliegen. Alex bracht me zondagochtend vroeg naar Schiphol....wat een drukte daar met de voorjaarsvakantie die in een deel van Nederland is begonnen! Maar goed na de gebruikelijke procedures waarbij al mijn quiltsspullen aan een grondig onderzoek werden onderworpen ( wat is dit mevrouw?  een radeerwieltje. Een wat???) zat ik toch al weer snel met een kop koffie en een broodje lekker 'mensen te kijken'.
Op weg naar mijn zo geliefde Utah dit maal. Onderweg één en al entertainment. De flight attendant van Delta die de veiligheidsprocedure uitlegde was hilarisch. Hij playbackte het hele filmpje mee op een perfecte manier. Dit leverde hem een applaus op na afloop. Ik heb ontzettend gelachen maar ik moet wel bekennen dat ik van de veiligheids voorschriften weinig heb meegekregen......
Ik heb me in de bijna 11 uur durende vlucht niet verveeld al wordt je best stijf van dat zitten. Ik zag 4 films waaronder de prachtige 'three billboards outside Ebbing, Missouri', deze film is voor een groot deel opgenomen in het plaatsje Silva in NC waar Alex en ik vorig jaar vakantie vierden. Leuk dat de woonwinkel die ik vorig jaar bezocht in de film tot politiebureau was omgebouwd en zo.

Aangkomen in Salt Lake City stonden Shannon en Stuart me al op te wachten, even een belletje en we hadden elkaar al snel gevonden en konden op weg. Ook al is het voor mij al avond, ik pas me gelijk aan het ritme hier aan. Dat gaat wel lukken hoor met een vol programma en de mooie natuur om van te genieten.

 De eerste stop was Devil's Slide, een bijzondere rotsformatie in Weber Canyon van twee 12 meter hoge 'muren' van kalksteen die verticaal tegen de berg op lijken te staan.
Daarna reden we door naar het plaatsje Morgan voor een late lunch. De toetjes hebben we alleen bekeken, gebak zo groot dat je er met gemak een heel gezin op kunt trakteren.

 Verder ging het de bergen in, een prachtige rit naar het Snowbasin ski resort. De volgende stop was een bezoek aan het gezin van zoon Jake in hun prachtige nieuwe woning want kleinzoon Kord was jarig. Daar mogen Oma en Opa natuurlijk niet ontbreken, al dan niet vergezeld van een vreemde mevrouw uit Holland.

 Voor mij altijd weer leuk om de kleinkinderen te zien en ditmaal ook kennis te maken met de jongste kleinzoon van twee. En een hernieuwde kennesmaking met deze kleine jongen die nog groter was als ruim twee jaar geleden toen ik hem zag. Monty heeft het formaat van een pony en is één en al enthousiasme.
De avond viel toen we zuidwaarts reden op weg naar mijn 'home away from home' bij Shannon en Stuart. Maar niet voor we nog een geheimzinnige ontmoeting hadden op een parkeerplaats met Jina, die heel toevallig ook de ontwerpster is van mijn Utah quilt. (toeval bestaat niet zeggen ze toch altijd?)
Er is nog een quilt met me meegekomen op deze reis die door Jina mee is genomen....waarvoor?  waarheen?......daarover later meer!

En toen kwamen we rond negen uur 's avonds aan in het huis waar ik altijd zo welkom word ontvangen door onze lieve vrienden. Tijd om het een en ander uit te pakken dat de koelkast in moet, natuurlijk nam ik de favoriete snoep van Shannon mee en de gevulde koeken waar ze zo gek op is samen met nog wat cadeautjes.

Eenmaal in 'mijn' kamer wachtte mij deze verrassing, een beter welkom kun je toch niet krijgen?

Toen ik in bed kroop voelde ik pas hoe moe ik was, het lichaam is ook geen twintig meer tenslotte.....

Maar om 01.00 uur was ik gek genoeg weer klaar wakker met al weer een vol hoofd van alles wat ik gisteren heb meegemaakt. Eerst dus maar dit blogje geschreven want dat maakt altijd zo fijn mijn hoofd leeg.

Nu nog maar even proberen wat uurtjes slaap te pakken. Welterusten en.....

Happy Stitching!

Yvonne