Zuid-Oost USA dag 21 en 22

Vanuit Kentucky reizen we terug richting Nashville waar onze reis begon. Vlak bij Paducah ligt de Kentucky dam met daarachter het gelijknamige, door de dam ontstane meer. Er is een stuk land ontstaan tussen dit meer en het Barkeley Lake van 688 vierkante kilometer dat 'Land between the Lakes' wordt genoemd.

 Het is één groot natuurgebied met een weg van noord naar zuid die we rijden. De Wapiti (Elk) zien we hier niet, die houden zich waarschijnlijk lekker schuil tussen de bomen waar het een stuk koeler is. De thermometer tikt de 35 graden aan. Wel moeten we twee maal een overstekende schildpad ontwijken op de rijbaan en we zien Bisons.

 Met deze warmte hielden de dieren zich ook rustig, de meeste lagen lekker in het gras.
In het onderste deel van dit stuk land steken we weer de grens over naar Tennessee, nu echt voor de laatste keer.
Het is een rustige rit door veel boerenland en ik vergaap me weer aan alle mooie boerenschuren die ik zie langs de wegen. Wat zou ik graag eens een paar weken langs al die oude schuren rijden om ze uitgebreid te fotograferen. Het lijkt me prachtig om dat te doen en dan wellicht wat meer te weten te komen over de geschiedenis van zo'n oude schuur. Waar werd die voor gebruikt? voor vee of graan? Werden er wellicht kerkdiensten in gehouden op zondag of een zomerse boerenbruiloft misschien?
Ik kan echt wegdromen bij die mooie houten schuren die vaak al lang verlaten zijn en eenzaam staan te verweren en langzaam worden overwoekerd......

 We hebben al diverse ongelukken gezien deze reis, werden regelmatig de kant van de weg in geduwd door gillende sirenes van hulpdiensten  maar als we vandaag ten zuid westen van Nashville de stad Columbia binnenrijden wordt het helemaal spannend. Eerst een live arrestatie van een aantal mensen door een arrestatieteam, overal politie wagens. Agenten met getrokken wapens.....en wij rijden er doodgemoederd langs.....en we zijn niet eens in het wilde westen!
Wat dat betreft merken we wel dat de criminaliteit hier beduidend erger is als in het westen van Amerika waar we vaak vakantie vieren maar de bevolkingsdichtheid is hier natuurlijk ook veel hoger.

 In het overigens rustige plaatsje Lewisburg ten zuiden van Nashville bereiken we ons hotel voor de laatste nacht. Een hotel midden in een woonwijk, dat zie je niet zo vaak maar wij vinden het wel prettig, dat maakt het maken van een wandelingetje in de omgeving wel zo prettig. Lekker huizen kijken en de altijd netjes gemaaide gazonnetjes.

Via Google vinden we een restaurant iets buiten het stadje. Op een groot parkeerterrein staat een soort schuur waar men werkelijk overheerlijk kookt. We genieten van onze laatste avondmaaltijd in Amerika.

Zaterdag rijden we na het ontbijt en het inpakken van de laatste spullen op ons gemak naar Nashville. In het plaatsje Spring Hill nog even een laatste Quilt-shop-stop.

Een winkel vol moderne stoffen dit keer, ook leuk en vrolijk maar niet mijn stijl. Wel weer een leuk gesprek over alles wat met quilten te maken heeft.
En omdat we er in Franklin toch langs rijden nog maar een keer bij de eerste quiltwinkel van deze reis gestopt. Ik heb nog een gaatje in de koffer dus er mogen nog een paar lapjes mee.

En Alex is niet zielig hoor! Die wordt voorzien van een lekker bakkie koffie door de dames in de winkel.
We lunchen nog even in Franklin, de laatste Root beer.......

En dan is het toch echt tijd om de auto weer in te leveren en terug naar huis te vliegen.  Fantastisch mooie reis weer gemaakt, genoten van deze voor ons onbekende staten die ons toch hebben verrast.
Met de Bee hebben we voor onze Amerikaanse quilt sister's in Virginia een schort van Volendamse stof gemaakt en ik mocht deze meenemen en in Amerika naar hen versturen. Op hun Bee afgelopen donderdag hebben ze het pakje geopend. Wat een leuke foto!

En natuurlijk ook een voor Kyle in Colorado.

Fijn dat de pakjes goed ontvangen zijn.

En zo we op zondag weer thuis en begint er op maandag gewoon weer een nieuwe werkweek. Ook goed om weer in het ritme te komen hoor!

Rosa was weer blij dat we terug waren en vanmiddag werden we getrakteerd op een heuse voorstelling met muziek en dans.

En ja, dat is natuurlijk ook genieten!

In mijn volgende blogje maak ik de winnaar van de give-away bekend.

Happy Stitching!

Yvonne

Zuid-Oost USA dag 20

We verlaten het mooie plekje aan het meer voor de laatste etappe van onze reis. We blijven nog een dagje in de staat Kentucky maar rijden naar het uiterst westelijke puntje naar het plaatsje Paducah voor het National Quilt Museum.

 Heel veel moois te zien hier, sommige quilts had ik al eerder zien hangen op tentoonstellingen maar bij zulke topstukken is het nooit erg ze nogmaals te bekijken!
Prachtig vond ik ook de collectie mini-quiltjes, zulke kleine stukjes en steekjes!

 Paducah heeft een mooi oud stadscentrum. De stad ligt aan de Ohio rivier en heeft een hoge waterkering met mooie muurschilderingen.

 Vanaf het terrein van ons hotel voor vannacht zie ik dit.......

Wie kent Hancocks niet? We hebben er allemaal al vaak onze stoffen besteld toch?
Niet echt gezellig zoals een quiltwinkel eruit ziet maar als je een stofje nodig hebt heb je grote kans dat ze het hier hebben.

 In de tweede loods allemaal stoffenpakketten en quilt kits....om te kwijlen gewoon. Velen in mijn handen gehad maar ook weer terug gelegd. Eerst de voorraad wegwerken thuis heb ik mezelf beloofd.

 Charm packs, bundles....of iemand nog een Jelly Roll?

In de achterste sectie worden de bestellingen klaargemaakt. Stellingen vol met quiltstoffen.....

 Het duurt wel even voor je de hele zaak door bent en alles hebt bekeken. Alex komt na een paar uur maar even kijken hoe het gaat. Ik ben net aan het laatste stukje bezig en ga mijn stofjes laten afsnijden aan de snijtafel...of beter gezegd...een van de vele snijtafels!

Wat een heerlijk middagje struinen. De besheiden oogst mag in de koffer naar huis.

Zuid-Oost USA dag 19

Sinds Irma het weer niet meer beïnvloed is de temperatuur alleen maar gestegen en is het de laatst dagen zo'n 33 graden en met een behoorlijk hoge vochtigheidsgraad is het zweten overdag. De ochtenden en avonden zijn echter heerlijk.
We ontbijten in de tuin en krijgen gezelschap van Bill's kat. Een lekkere kroelkip die dol is op yoghurt dus we laten hem stiekem de schaaltjes uitlikken!

Geen haast vandaag dus we drinken ook buiten koffe. Er ligt nog hout te smeulen van gisteravond en het brand al snel weer zodat ik S'Mores kan maken. Alex houdt er niet van maar ik des te meer!
Op het terrein van Bill staat een prachtige oude schuur in zeer slechte staat. Volgende week gaat ie tegen de vlakte en wordt er een nieuwe gebouwd (jammer).

We maken een ritje richting Munfordville waar een quiltwinkel is en nemen de kortste route via de Tomtom, altijd leuk want dan kom je op allerlei achteraf weggetjes. We rijden over smalle bochtige paadjes, heuveltje op en af.....

Prachtige velden vol gele bloemen, leuke 'daar wil ik zo intrekken' huizen en heel veel oude schuren. Deze stond bij een Amish boerderij. Als je goed kijkt zie je in het midden het zwarte koetsje staan.

In Munfordville blijkt de quiltshop er niet meer te zijn. In het gebouw is nu een advocatenkantoor gevestigd. Wel veel ander moois. Oude winkels, huizen, schuren....ze breken hier niets af lijkt het wel.

In deze omgeving is in de jaren 70 een nieuwe Amish gemeenschap ontstaan doordat er Amish uit Ohio hier naartoe verhuisden. We rijden naar Detweiler's Country Store en Cub Run, een Amish winkel.

Natuurlijk nemen we lekkers mee.

Daarna rijden we weer naar ons mooie stekje aan het Nolin meer, nog even genieten van onze laatste dag hier.

Bill's honden zijn in het begin wat gereserveerd maar we zijn al snel maatjes geworden en nu komen ze ons al begroeten als ze buiten lopen.

We brengen de middag lezend en luierend door aan rand van het meer, een zacht briesje over het water, eekhoorns die door het bos struinen en zich te goed doen aan de paddenstoelen.....
Gieren die in de bomen zitten, het wateroppervlak afspeurend naar een lekker hapje.....

We gaan er alleen nog even op uit om te eten 's avonds, wat een relaxte dag!