Amerika 2016 - dag 8 - St. George

De dag begon al vroeg met een gezamenlijk ontbijt. Shannon en Stuart weten altijd van die heerlijke restaurantjes te vinden waar je zo aan voorbij zou rijden maar die van binnen gezelligheid uitstralen en natuurlijk goed zijn voor een heerlijk stevig ontbijt!

Stuart heeft een aantal van zijn wapens meegenomen naar St. George en na het ontbijt rijden we naar een van de schietbanen hier in de omgeving. Deze ligt in Washington, een plaats tussen St. George en Hurricane.

We schieten op kleiduiven en lopen een klein parcours zodat de hoek waarin je moet richten elke keer anders is. Voor je staat een microfoon, als je je wapen in positie hebt roep je 'pull' waarna de kleiduif (dat eigenlijk gewoon een klein rond schaaltje is) wordt afgeschoten.

Het schieten met een geweer is heel anders als met een pistool, daar schiet je recht op je doel maar hier moet je het object volgen en het geweer net een stukje verder dan het doel richten. Best moeilijk maar het lukt ons toch om redelijk wat kleiduiven te raken.
Met het wat kleinere geweer van Shannon is het goed schieten maar met de grotere van Stuart is de terugslag tegen je schouder zo krachtig dat je schouder na een paar schoten al behoorlijk pijn doet. We zijn nu eenmaal niet zo groot maar we staan ons 'mannetje'!

Heelijk om zo'n ochtend buiten bezig te zijn in het zonnetje. Er gaan heel wat kogels en kleiduiven doorheen. Dat schieten hier een sport is die veel gedaan wordt is wel duidelijk. Een stukje van de schietbaan is er een soort westernstadje gebouwd waar schietwedstrijden worden gehouden. En dat niet alleen, iedereen is ook verkleed als in de goede oude tijd van het wilde westen.

Bij een kraam waar mooie zelfgemaakte pennen te koop zijn raken we aan de praat met de maker, Roy Veltman. Onmiskenbaar van Nederlandse komaf met zo'n naam. Hij vertelde dat zijn Opa en Oma rond 1900 naar Amerika verhuisde samen toen ze nog tieners waren. Zijn Oma kwam uit Joure en zijn Opa uit Groningen.
Hij maakt ook hele mooie tornmesjes met houten handvat dus daar gaat er natuurlijk één van mee naar huis!

Aan de noordkant van St. George bezoeken we het Pioneer park en we beklimmen een gigantische rots.

Prachtig uitzicht op St. George en omgeving vanaf de rots. Er zijn diverse manieren om de rots op te klimmen, de een moeilijker dan de andere......

Achteruit van een rots af is niets voor mij, ik wil graag zien waar ik heen ga...... Het duurt even op je billen naar beneden maar voor Shannon en mij werkt het!

In de rotswanden zitten allerlei gaten en holle ruimten. Als ik mijn fototoestel in een van de gaten steek om er een foto in te maken zie ik een leuk plaatje verschijnen........Even blijven poseren voor het plaatje....... Het geeft een bijzonder effect!

Onze laatste maaltijd samen in het prachtige Cliffside restaurant met uitzicht op St. George. De rotsen kleuren al rood als we aan tafel gaan, de zon staat al laag.

Heerlijk gegeten, genoten van elkaars gezelschap deze laatste avond en dan komt toch echt het moment van afscheid weer en dat is nooit leuk. Maar wat zijn we weer dankbaar voor de mooie en gezellige dagen die we met elkaar hebben mogen doorbrengen. En natuurlijk zijn er al weer plannen voor onze volgende ontmoeting!