Het eten gisteravond bij 'Bee Line' is bevallen dus keren we er terug voor het ontbijt, een heerlijke kom havermoutpap met appelcompote, goede start van de dag! Twee oude dametjes die serveren, echt zo'n heerlijke tent waar je je thuis voelt!
Van Payson rijden we bergafwaarts en komen weer in een heel ander landschap terecht met overal grote cactussen......soms hele grote cactussen....zoals hier bij Theodore Roosevelt Lake.
Bij dit meer slaan we af de SR88 op ook wel de Apache Trail genoemd. We hebben er naar uit gekeken deze route te rijden omdat het bekend staat als een beetje moeilijke route over een 75 km lange onverharde weg.
Heerlijk zo'n route door de bergen, af en toe een tegenligger en dan even kijken hoe je elkaar het best kunt passeren en verder gewoon lekker genieten van de rit, het uitzicht en de mooie omgeving. We hebben de bochten maar niet geteld maar je krijgt spierpijn van het sturen!
Mooie uitzichtpunten onderweg en je krijgt zo weer een heel ander beeld van de route die je net hebt gereden! We stoppen in Tortilla Flat, een overblijfstel van een oud western stadje in de Superstition Mountains. Hier stopte vanaf 1904 de Stagecoach en de saloon en een aantal winkels zijn er nog steeds.
De Superstition Saloon en Restaurant is een ervaring op zich. De barstoelen zijn zadels en werkelijk alle wanden zijn bekleed met dollarbiljetten. Dit is overigens ook het geval in de naastgelegen winkels, er zit voor 350.000 dollar aan biljetten aan de wanden geplakt!
Een bezoek aan de saloon is een ervaring op zich, vol humor wordt je eten opgediend, Alex ging voor een Cowboy burger. De serveerster bracht het bord, zette dit voor hem neer en zei: 'Dit is je Cowboy burger, je garnituur ligt onder het broodje, daar op tafel staan de ketchup en de mosterd, denk erom, niet je mond aan je mouw afvegen, gebruik je servet! Kan ik verder nog iets voor je doen? Nee? Eet smakelijk'
En voor je het weet is ze al weer weg!.....gillen! Ik zie dat in Nederland niet zo snel gebeuren dat je zo wordt toegesproken......
Ik ging voor een broodje gevuld met Chili.....hot! maar heerlijk!
We stopten ook nog even bij Goldfield Ghosttown uit 1890 bij Apache Junction, inmiddels alleen nog gebruikt voor commerciële doeleinden maar leuk om even doorheen te lopen.
Als we vanuit de Ghosttown verder rijden het drukke verkeer van Phoenix door is het een verademing om in het hotel aan te komen. Ons bedje is weer gespreid voor vannacht!
Happy Stitching!
Yvonne
7 opmerkingen:
Wat houd ik toch van dat ruige landschap! Schitterend! En jouw Chili ziet er zeer smakelijk uit. Grappig, zoals de hamburger werd geserveerd. Fijne dag weer!
Niet alleen is het leuk om mijn eigen blog weer bij te houden, zeker zo leuk is om weer blogs te lezen. Genoten heb ik van je reisverslag, ben heel benieuwd naar het vervolg. Wat wordt Rosa al groot, net zoals "mijn" meiden! gaat veels te hard!
groet en geniet!
Mirjam
Wat een mooie tocht door de bergen en wat een enorme cactus. Ik zag deze een natuurdocumentaire over een heel park vol zulke cactussen in de VS, maar met jouw man ernaast zie ik pas hoe enorm ze zijn! Mooi dat cowboy sentiment. Ben benieuwd wat jullie nog meer gaan beleven. groetjes, Conny
Heerlijk en hilarisch, dat "cowboy-gevoel", dat je ongetwijfeld krijgt in die saloon en met dat eten! En het landschap zou ook zo uit een western-film kunnen komen, zo ruig en toch mooi. Die cactus is echt gigantisch!
Groetjes van Ageeth.
Wat leuk die zadels om op te zitten bij de bar!
Je moet niet met een strak rokje komen natuurlijk, maar dat doen echte cowgirls niet toch?
Weer zo,n leuke dag, prachtig rauw landschap en dan de cowboy saloon waar je manieren leert, haha.De cowboy commandments zijn hilarisch maar waar .De ghosttown is nog prachtig. Dit allemaal doet me denken aan een serie van vroeger , iets van de Hill billies en er was ook nog zo'n film van Doris Day, de naam ben ik kwijt, met die oude cowboy sfeer. Heerlijk.
Love the old buildings ! What adventure you two are on!
Een reactie posten