woensdag 12 oktober 2016

America 2016- dag 11 - Big Water UT - Chinle AZ

Na een dag bezig zijn en wandelen ga je niet al te laat naar bed met als gevolg dat we er ook op tijd weer uit zijn, niet heel vroeg hoor maar we zijn meestal weer op tijd op pad om ten volle van de dag te genieten. Wolken voor de zon op deze morgen, we zien buien hangen in de verte maar vooralsnog blijft het droog als we in zuidoostelijke richting rijden dwars door Navajo Nation.
Even een stop om van bestuurder te wisselen......
Voor een groot gedeelte is het een desolaat landschap in dit Navajo en Hopi reservaat.

De behuizing van de Navajo is nog altijd behoorlijk pover te noemen. Houten hutjes, oude stacaravans en af en toe een traditionele hogan, een ronde of zeshoekige hut. Naast de behuizing staan meestal een aantal oude afgedankte auto's en andere dingen die wij 'troep' zouden noemen.

Onze bestemming vandaag is het plaatsje Chinle in het oosten van Arizona. We logeren in de Thunderbird Lodge en vandaar vertrekken we ook met de geboekte tour naar de Canyon de Chelly (spreek uit Tsjèè)
De canyon is alleen te bezoeken met een Navajo gids. Als de ochtend tour volgeladen terugkomt blijkt dat wij de enigen zijn voor de middag tour. Wat een geluk, een privé tour!

Het is slechts ongeveer een kilometer van het hotel naar het begin van de Canyon. De Jeep ploegt zich door het rulle zand heen. Onderweg wordt vaak gestopt en door onze gids gewezen op muurtekeningen van de Archiac en Basketmakers die hier tot wel 5000 jaar geleden woonden. Daarna kwamen de Pueblo, de Hopi en de Navajo er wonen. De Navajo wonen er nog steeds in de zomer.

De Pueblo bouwden rotswoningen, sommigen zijn inmiddels ingestort of vernield maar er zijn er nog een aantal te bewonderen. Dit is de eerst die we tegen komen en wordt volgens de gids de 'eerste kamer' genoemd maar als je terug komt uit de canyon heet het de 'laatst kamer'.   Dat moet Navajo logica zijn!
Onderweg zien we allerlei rotsen die grote gelijkenis met dieren vertonen zoals een beer, hyena, hond en deze kattenkop. Af en toe zien we huizen staan, het moet toch heel bijzonder zijn om in zo'n canyon te wonen.

Als we onder deze gigantische rots doorrijden vertelt onze gids dat deze rots 'Martini Rock' heet en vraagt vervolgens; "Enig idee waarom deze rots zo heet?" Wij hebben geen idee natuurlijk en dan komt het antwoord; "Omdat de rots een 'hangover' heeft".
Geweldige humor!


Aan het eind van de 'north fork' maken we een stop en kunnen we wat eten, drinken en worden er zelfgemaakte sieraden verkocht.
Ook aan de 'south fork' maken we een stop en genieten van de mooie White Ruins en de prachtige plek in de Canyon. Het lijkt me heel bijzonder om hier de nacht door te brengen, geen verlichting, geen geluid anders dan de wind.....rust.......
Als we weer zijn afgezet bij het hotel rijden we de route over de South Rim van de Canyon de Chelly en stoppen bij diverse uitzichtpunten. Mooi om nu in de canyon naar beneden te kijken naar de weg die we eerder aflegden tussen de 800 ft hoge rotswanden. (280 m)
Aan het eind van de route is de laatste stop bij een pad dat naar een uitzichtpunt loop vanwaar de beroemde 'Spider Rock' is te zien, een 240 m hoge zandstenen toren. We zijn nog op tijd om wat zon te vangen op de rots voordat de zon onder gaat.


Ik ben gek op Navajo fry bread dus ga ik voor mijn eerste hamburger deze vakantie, op fry bread wel te verstaan!. De frieten zijn gigantisch en de hamburger zijn er twee van een half pond! Met moeite krijg ik er één op! Heerlijk...dat dan weer wel!
Tonnetje rond rollen we in bed!
                                                                  Happy Stitching!
                                                                          Yvonne

13 opmerkingen:

Judith zei

Ik kan de warmte van de zon bijna voelen! Wat een heerlijke dag weer! Goed begin van mijn dag, wij zijn druk aan t plannen!,

conny's quilts en creaties zei

Wat een geweldige dag en wat een overweldigende natuur. Prachtig die foto met de laatste zonnestralen in de canyon. Heerlijk wakker worden hier met jouw mooie verslag.

Ageeth Dorsman zei

Een indrukwekkende dag van julie reis, met de tour door Navajo country. Zo te zien leven de natives, die er nog wonen, toch wel tamelijk armoedig, gezien hun onderkomens. Maar hun omgeving is wel heel erg mooi, vooral bij zonsondergang. En die rots met kattenkop is geweldig (net als die met een hangover).
Groetjes van Ageeth.

Martine zei

Het is alsof ik Karl May weer aan het lezen ben.

helen zei

Beautiful pictures!
To continue Martine's idea, they make me think of the novels of Tony Hillerman (continued now by his daughter Anne!) and James D. Doss.
Must go right away to start reading the next! :)
Best wishes!

BezigeBijMirjam zei

Oh wat een geweldig mooie tour Yvonne. Komt op mijn lijstje voor als.........Zo genieten van jouw reisverslagen! Dank dat je daar steeds de tijd voor neemt.

Hennie zei

Wat is het prachtig daar, leuk om die mooie plaatjes te zien.
Geniet er van zo lang het kan en thuis lekker na genieten.

Gr Hennie.

Anoniem zei

wat een prachtige dag hadden jullie!! Super om te lezen. Dat wordt hard zwemmen straks na zo'n supermaaltijd, ha, ha! gr ada

My name is Riet zei

Wat is het daar toch prachtig. Ik geniet van je foto's en verhalen.
Fijne dag weer!

Floor zei

Prachtig, prachtig, wat een natuur! Die hele smalle hoge rots.... lijkt wel een beetje op onze Domtoren :-)

Anoniem zei

Wat een mooie dag.De natuur is daar zo mooi.De herinneringen komen weer boven. Bedankt weer voor de mooie foto's. Liefs Duif.

mieke zei

Het is daar zo mooi.... wij hebben jaren terug de wandeling gemaakt van boven tot helemaal beneden en terug.... uren lang, heel warm en geen schaduw en andere wandelaars

Phyllis zei

Wat bijzonder dat je dat hebt kunnen bezoeken en nog een prive tour ook.