Belachelijk vroeg wakker vanochtend, 04.00 uur. Even uit bed gegaan om de heater/cooler uit te zetten. Het huis wordt verwarmd of gekoeld door warme of koude lucht, al naar gelang de temperatuur die je instelt. Alex was ook al wakker van het geloei van het ding.
Kon daarna niet meer in slaap komen, toch nog wat last van de jetlag. Dus om 06.00 uur opgestaan en koffie gezet. Het miezerde een beetje, maar toen de zon opkwam werd het droog.
Nadat Alex ook was opgestaan en aan zijn ontbijt zat besloot ik even naar de bakker in Main street te lopen aan het eind van de straat hier. De herfst zit in de lucht, het is ‘‘s morgens lekker fris, ik hou van die koele herfstochtenden.
Helaas was de bakker op maandag dicht, dan wordt er geen brood gegeten in Cascade denk ik…….
Rond half 10 waren we klaar om te vertrekken, we reden weer in noordelijke richting de hwy 55 op net als gisteren. Nog even gestopt bij een mooie boerenschuur in de vallei ten noorden van Cascade die ik gisteren ook al had gespot.
Daarna reden we door richting Donelly waar we rechtsaf sloegen naar Roseberry. In de 19e eeuw woonden er diverse families in Roseberry en in het begin van de 20e eeuw was het stadje gegroeid, er waren winkels, een hotel, smidse, restaurant, slager etc.
In 1914 en 15 werd de Idaho en Northern spoorlijn aangelegd op 2 mijl ten westen van Roseberry.
Bijna iedereen verhuisde richting de spoorlijn en zo werd het stadje Donelly gesticht en werd Roseberry bijna een spookstad.
In 1973 wilde de Eld familie nieuw leven blazen in het stadje Roseberry. Oude gebouwen werden bijeen gebracht en zijn nu tesamen een soort van openluchtmuseum.
De ‘outhouse’ van Johnson cabin, best modern voor die tijd denk ik met twee latrines in twee maten.
De bomen beginnen hier en daar al mooi te verkleuren.
Er woonden destijds veel Finse migranten hier en dit was een typisch Fins huis.
Het museum zou geopend moeten zijn, maar waarschijnlijk was er op maandag geen vrijwilliger beschikbaar, de winkel was dus ook dicht…..
Wel even naar binnen gegluurd natuurlijk.
Toen we weer terug reden naar de 55 zagen we een Steenarend op een paaltje langs de weg zitten. Ik was net te laat om een foto te maken al kon ik het beest nog net op zijn vlucht vastleggen. Wat een joekel!
We rijden een rondje meer vandaag, Cascade Lake ligt op 1471 meter hoogte en heeft een kustlijn van 138 km. De gemiddelde diepte is 8 meter.
Bij Donelly steken we de uitlopers van het meer over. Zo mooi!
Spiegelglad water met een perfecte reflectie van de wolken en de bomen langs de waterkant.
Uitzicht vanaf de oude ‘Fishing Bridge’.
Loopt aan de oostkant van het meer de hwy 55, een weg waar je 110 km per uur mag rijden. Aan de westkant van het meer loopt West Mountain road, een onverharde weg. Dat is vele malen leuker rijden, heerlijk rustig, je komt bijna niemand tegen.
En de uitzichten over het meer zijn fantastisch!
We spotten zelfs een Bald Eagle of Amerikaanse zeearend. Wel een beetje ver weg helaas, maar herkenbaar aan de witte kop. Boven op de groene struik in het midden.
Een mijl verder staat dit bord, fijn dat er steeds meer van deze prachtige beesten in het wild leven.
Het is genieten van de rit, het had voor mij nog wel wat langer mogen duren!
We eindigen weer in Cascade en maken daar een wandeling, eerst een stukje over Van Wyck campground en terug over het strand.
Toen de zon bijna achter de bergen was verdwenen, zag ik iets bewegen in de voortuin. Een hele groep White Tail deer. Snel de camera gepakt, maar de meesten waren al de hoek om. Ze horen echt alles die dieren. Gelukkig nog een aantal op de foto kunnen zetten. Een echt geluksmomentje dit!
Dit was onze laatste dag in Cascade, morgen rijden we 222 km noordwaarts naar onze volgende bestemming.
Happy Travels!
Yvonne
