Het ging deze week opeens hard met de pageviews op mijn blog, de 1 miljoen is toch een mijlpaal!
Elke dag deden we fanatiek ons spelletje, er zijn er heel wat gespeeld de afgelopen week.
En elke dag de frisse neus halen met een lekkere wandeling, dat verveeld nooit hier in de omgeving.
Alleen op woensdag werd er door regen niet gewandeld, maar dat was niet zo erg, we hadden die dag ons ‘verwendagje’. Natascha van Zennsiv kwam die dag om ons een heerlijke massage te geven. Na een aantal dagen intensief quilten is dat zo fijn. Alle knopen en andere spierproblemen in nek, rug en schouders worden aangepakt.
We hebben elke dag lekker en gevarieerd gegeten, zo kom je na zo’n week altijd weer met nieuwe recepten thuis.
Heerlijke chaos met alle projecten die her en der zwerven, opruimen hoeft niet, alles ligt lekker voor het grijpen.
Van alle gemakken voorzien door de meegebrachte klaptafel kunnen we snijden, strijken en tekenen.
Bernadet maakt de Swoon 16 quilt voor haar dochter. Leuk om de blokken die af zijn zo bij elkaar te zien.
Ada had aan het eind van de week drie nieuwe rijen met blokken klaar en aan klaar genaaid. Dan ziet het er weer heel anders uit, de blokken lijken zich tot cirkels te vormen.
Ik heb drie borderranden gequilt, nog één te gaan en twee hoekblokken, het eind is in zicht…..
Vrijdagochtend zit de week er weer op en nemen we afscheid van elkaar. Ada en ik worden opgehaald door Ada’s man Wim. Tjitske en Jacqueline wachten nog op hun eega’s en zwaaien ons uit.
We kunnen weer terugkijken op een geweldige gezellige en waardevolle week met elkaar. Ik heb nu al weer zin in de volgende! En dan met Jacqueline P er ook bij want we hebben haar deze week allemaal gemist.
Het weekje weg was al een maand of 10 geleden geboekt dus de voorpret was lang. Een Quiltweek met Ada, Bernadet Jacqueline A en P en Tjitske, weer op ons vertrouwde adres aan de Reeuwijkse plas.
Helaas werd er een dag voor ons vertrek een baby geboren, natuurlijk een heuglijke gebeurtenis, maar jammer voor ons want Jacqueline P moest kramen. Dus waren we niet compleet, maar slechts met ons vijven afgereisd afgelopen vrijdag.
Alex bracht Ada en mij weg met een volgeladen auto. Wat sleept een mens allemaal mee voor een week!
Al gauw was de thee gezet, de taart gesneden en opgegeten en alle boodschappen uitgepakt. Kamers verdeeld en dan kunnen de lapjes uit de tas. Dit wordt een 2-persoons quilt voor op Ada’s bed.
Zoals altijd hebben we allen een ‘zorgdagje’ waarin we lunch en avondmaaltijd verzorgen. Dat is zo fijn, de rest van de dagen mag je dan zo aanschuiven. En er staat weer heel veel heerlijks op het menu deze week.
We leren het spelletje ‘Keer op Keer’ aan Tjitske en Jacqueline. Elke dag spelen we na de lunch en de avondmaaltijd twee spelletjes. Steeds fanatieker natuurlijk en af en toe hilarisch als er een ‘foutje’ wordt gemaakt, vooral als het punten kost.
Het is inmiddels dag 5 en we hebben nog niets anders gezien dan mist, de ene dag wat dikker als de andere maar hoe dan ook grijs…… maar gelukkig is het droog dus maken we elke dag een lekkere wandeling.
De Nine-patch van Tjitske groeit al aardig.
En Ada werkt met bloed, zweet en tranen aan een schaatstas voor kleinzoon Otis. En die is ondanks de vele hobbels die letterlijk en figuurlijk moesten worden genomen heel leuk geworden.
Een poosje terug besloten we met de Buhl Bee om gezamenlijk weer met een nieuw project te beginnen. 23 november waren we bij elkaar en kozen gezamenlijk een quilt patroon uit om te maken. Dat gaf een ieder de tijd om voorbereidingen te treffen en lapjes uitte zoeken zodat we in deze week de eerste blokken gezamenlijk kunnen maken. De eerste vier blokken zijn af, hopelijk kan ook Jacqueline P binnenkort de eerst blokken maken.
blok van Tjitske. Yvonne
Bernadet. Jacqueline A
Heerlijk zo uit bed, in pyjama kopje koffie of thee en gelijk aan de slager lapjes tot in de late uurtjes van de dag.
Maar niet zonder ons dagelijkse ommetje, heerlijk met temperaturen rond het vriespunt, de rijp op takken en gras, flink doorstappen en je warm lopen.
En dan weer door, zodat er zo maar weer een nieuwe rand klaar is.
Vanmorgen naar het winkelcentrum gelopen en boodschappen gedaan, weer de nodige stappen in de benen en dan nog de hele verdere dag voor je om bezig te zijn met patchen en quilten.
Alle blokjes die af zijn tot nu toe, het eerste ‘foutje’ is ontdekt in een blok, ook dat hoort erbij en wordt al weer hersteld. Doordat we allen heel verschillende kleuren en stofjes gebruiken worden ze heel verschillend.
Wij genieten nog even door van onze laatste dagen hier met elkaar. Wat een rijkdom om samen zo heerlijk met onze hobby bezig te zijn, te lachen, kletsen, eten, drinken en mooie herinneringen maken.
Een heel nieuw jaar, dat lijkt altijd zo veel, zo lang. Maar voor je het weet….juist ja, is het weer oudjaar. De weken en maanden vliegen vaak voorbij, een vriendin had er eens een verklaring voor, ze zei: Naarmate we ouder worden hebben we meer jaren achter ons liggen dan voor ons waardoor het lijkt of de tijd steeds sneller gaat.
Dat zou zomaar een reden kunnen zijn. In ieder geval hoop ik dat het een mooi jaar mag worden voor iedereen in goede gezondheid.
Op de Bee zijn we in ieder geval goed begonnen met een toast op het nieuwe jaar.
En ook met de donderdagochtend wandelingen in de duinen. Heel verrassend toen we opeens de zon zagen opkomen. De zon die we al weken niet hadden gezien.
Wat kan een mens dan toch blij worden van een zonnetje en een blauwe lucht!
En van wakker worden met sneeuw op het dakraam in de vroege ochtend word ik ook heel blij. Ik moet dan gelijk even naar buiten ook al lag er nog geen halve centimeter. Het ziet er toch altijd weer sprookjesachtig uit als de wereld is bedekt met een wit laagje.
Afgelopen zondag reden Jacqueline en ik naar de handwerkers in Houten. Gewoon voor de gezelligheid, niet omdat we echt iets nodig hadden. Nou ja, wel 3 strengetjes DMC die ik er kocht, maar die had ik ook hier in het dorp kunnen kopen.
Net binnen viel mijn oog op deze versie van ‘My Happy Place’. Met andere stoffen dan de originele van Lori Holt die ik gebruik. Machinaal gequilt en met een andere border, maar leuk om deze hier te zien hangen, het is een quilt waar ik vrolijk van wordt.
Een leuke beurs met overal plekjes waar dames (meestal, ook een enkele heer gespot) bezig waren een workshop te volgen.
Er was genoeg te zien en ontdekken op het gebied van handwerken, je zou zomaar zin krijgen in een nieuwe hobby. Nee, niet gezwicht voor de verleiding…..
We kregen erg veel leuke reacties op onze jasjes, vele malen vertelden we hoe we aan de jasjes kwamen die onze vriendinnen uit Amerika meenamen en door overvolle koffers op de terugreis naar Amerika voor ons achterlieten. Deze mevrouw herkende de jasjes en mij omdat ze mijn blog al heel lang leest. Altijd zo leuk om dames te ontmoeten die dit blog lezen.
Eenmaal thuis kwamen de berichtjes dat we waren ‘gespot’ op de site van de handwerkbeurs.
We waren overigens niet de enige hoor die iets aan hadden dat met je hobby heeft te maken, zo zagen we heel veel leuke sjaals, gebreid en gehaakt. Prachtige gebreide truien, zelf gemaakte tassen en zelfs een dame met een gehaakte rok!
Dit borduurwerkje is af, ik kocht het ruim een jaar geleden in een borduurwinkel en Branson, Missouri. De tekst sprak me onmiddellijk aan omdat ik ‘America the Beautiful’ zo’n mooi lied vind.
Vooral als Willie Nelson het zingt.
En inmiddels begonnen met een patroontje dat ik afgelopen oktober kocht in Greenville, Maine. Lekker fijn op 36 count met 1 draadje DMC. Dat vind ik zelf het mooiste.
Binnenkort wordt er ook begonnen met een nieuwe quilt, maar daarover meer in een volgend blogje.
