USA 2024 - dag 6 - Spanish Fork

 De koffers zijn weer gepakt maandagochtend, klaar voor vertrek.

De schaatsdagen zitten er al weer op, we hebben er van genoten, maar op naar nieuwe avonturen!

Om 09.00 uur zijn we klaar voor vertrek, we besluiten zoals gewoonlijk een andere route te nemen dan de snelste over de I-15.

We rijden naar het zuiden over de 68 en komen door verschillende voorsteden van Salt Lake City, die allemaal naadloos in elkaar overlopen. Onderweg stoppen we nog even voor koffie. We nemen de kleinste, een beker van 470 ml. Dat lijkt ons ruim voldoende.....

Hoe meer we richting het zuiden rijden, hoe rustiger het wordt. Als we Utah Lake bereiken, is het zelfs zo rustig dat we slechts af en toe een auto tegenkomen.

Het meer ligt er mooi  bij, voor het grootste deel bevroren en met de besneeuwde bergen op de achtergrond een prachtig plaatje.

In de bosjes op dit stuk land zit het vol met vogeltjes, het is een gekwetter en getsjilp van belang. Een heerlijk geluid, je zou er uren naar kunnen blijven luisteren.

We volgen het meer aan de oostkant tot de 68 eindigt daar waar de weg zich kruist met hwy 6.

Op de kruising staat een heel oud benzinestation.

Uiteraard al heel lang niet meer in gebruik, maar mooi dat het bewaard is gebleven.

Het is een mooie rit door de vallei, omringd door bergen.

In het plaatsje Spring Lake stoppen we even bij dit monument.

En bij het meertje dat dezelfde naam als het plaatsje draagt. We zien er een American eagle die op de water vogels aan het jagen was, maar ze waren te slim en vlogen op tijd weg.

Een van de vele tempels in Utah, deze is een aantal jaren geleden gebouwd in Payson.

We doen nog even een paar boodschappen.

En rijden dan naar Spanish Fork.

Waar we de middag doorbrengen met Shannon en Stuart en ook Shannon's vriendin Wendy komt nog even langs. 

Als we elkaar zien dan valt er altijd veel bij te kletsen.

Deze quote is van Stuart, daar kan ik het alleen maar volmondig mee eens zijn.

We zijn uitgenodigd voor het diner en Shannon heeft de tafel weer zo sfeervol gedekt dat zelfs een korst brood eten aan deze mooi gedekte tafel al een feestje is.

Het ruikt al heerlijk en het smaakt nog beter, heerlijke roast beef met Stuart's speciale aardappelgerecht en Shannon's salade. Heerlijke dinner rolls, vers gebakken..... 

En Alex en ik worden verwend met de leukste cadeautjes.

Het was goed elkaar weer te zien en spreken. Shannon heeft zo'n moeilijk jaar achter de rug met eerst een nare dijbeenbreuk, 3 operaties en een lange revalidatie. Gelukkig gaat het nu steeds beter en kan ze weer beter bewegen. Hopelijk komt het over niet al te lange tijd helemaal goed met alle functies.

Moe maar voldaan rijden we naar Springville waar we overnachten. Morgen rijden we richting het zuiden.

Happy Travels!

Yvonne

USA 2024 - dag 5 - de laatste schaatsdag

 Weer een heerlijke lange nacht gemaakt, ook omdat we al weer vroeg in bed lagen....... Op weg naar de schaatsbaan stoppen we even bij een supermarkt voor een paar broodjes. De tulpen staan hier ook al te bloeien.

Net als gisteren kunnen we zo doorlopen de hal in. 'Komen jullie voor de schaatswedstrijden?' wordt er gevraagd. Alex antwoord bevestigend en we kunnen zo doorlopen. De tickets blijven weer in mijn tas. 

Het is nog rustig op de tribunes, de B wedstrijden zijn nog aan de gang. Ook leuk om naar te kijken.

De schaatsers die de A wedstrijden rijden druppelen wat later ook de hal weer binnen. Wij hebben ons weer geïnstalleerd op de VIP tribune en kunnen alles mooi overzien.

Er wordt wat gekletst en gerekt en gestrekt.

Je verveelt je hier echt niet, er gebeurt van alles om je heen. Dat is het leuke van deze baan, alles is zo ongedwongen en relaxed. Sporters, publiek, alles mengt zich een beetje met elkaar.

De finish lijn wordt opgebouwd en dat is een nauwkeurig werkje met passen en meten.

De tweede 1000 meter voor mannen en vrouwen worden gereden. Weer geen goud voor de dames, maar wel zilver voor Jutta Leerdam en brons voor Femke Kok.

Tim Prins is ook blij met zijn gereden tijd en haalt de zilveren  plak op.

Kjeld Nuis was weer wat hersteld en reed toch de 1000 m. de vierde tijd, waar hij zichtbaar blij mee was toen hij over de finish kwam en toen ging het mis bij het uitrijden in de bocht.

Een harde val..... Ik stond er toevallig net dichtbij in de bocht.

Toch maar afgevoerd naar het ziekenhuis voor onderzoek. Alex sprak later op de dag Rintje Ritsma en die wist te vertellen dat het gelukkig goed met hem gaat.  Het was even stil in de hal, iedereen was geschrokken.

Maar de wedstrijd gaat door en de 5 km was super spannend tot op het laatst waar Patrick Roest in een daverende eindsprint de Italiaan Davide Ghiotto voor bleef en het goud won in een nieuw Nederlands record van 6.02,98.

De massastart voor de vrouwen was ook weer spannend en werd gewonnen door Ivani Blondin. 

En de mixed relay.....ach, laten we zeggen dat er nog wat geoefend moet worden door de Nederlandse schaatsers, het ging niet van een leien dakje. Dat moet beter kunnen dan een 12e plek.....

Maar al met al weer een mooie wedstrijd dag die weer voorbij is gevlogen. 

We eten wat bij de Mexicaan en rijden dan voor de laatste keer de oprit op bij onze Airbnb. Morgen vertrekken we hier weer.

Het was weer fijn om een ruime woning tot onze beschikking te hebben de laatste dagen. Zo veel comfortabeler dan een hotelkamer.

Op naar de volgende bestemming morgen!

Happy Travels!

Yvonne